Zapisz się darmowo

Rzymian 1

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Paweł, sługa[1] Chrystusa Jezusa, powołany na apostoła, oddzielony do ewangelii[2] Bożej – (Dz 9,15; Dz 13,2; Ga 1,15) 2 którą [Bóg] już wcześniej przyobiecał przez swoich proroków w Pismach Świętych (Łk 1,70; Rz 16,25; Tt 1,2) 3 o swoim Synu, pochodzącym z nasienia Dawida według ciała,[3] (Mt 1,1; Mt 1,6; Mt 1,20; Mt 20,30; Mt 22,42; Łk 1,27; Dz 13,23; Rz 9,5; 2 Tm 2,8) 4 ustanowionym Synem Boga w mocy według Ducha uświęcenia,[4] przez zmartwychwstanie z umarłych,[5] o Jezusie Chrystusie, naszym Panu, (Mt 17,5; Mt 27,54; Mt 28,18; Flp 2,5; 1 J 5,20) 5 przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo,[6] by [wezwać] do posłuszeństwa wiary[7] we wszystkich narodach, ze względu na Jego imię, (Dz 26,16; Rz 15,18; Rz 16,26; Ga 2,7; Ga 2,9; Hbr 5,8) 6 wśród których jesteście i wy,[8] powołani Jezusa Chrystusa[9] – 7 do wszystkich przebywających w Rzymie, ukochanych przez Boga, powołanych świętych: Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana, Jezusa Chrystusa. (1 Kor 1,2; 1 Kor 1,3; 2 Kor 1,1; 2 Kor 1,2; Ef 1,1) 8 Po pierwsze, dziękuję mojemu Bogu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, za to, że wasza wiara rozgłaszana jest po całym świecie. (Rz 16,19; 1 Tes 1,8) 9 Świadkiem bowiem jest mi Bóg, któremu służę w moim duchu[10] w ewangelii Jego Syna, jak nieustannie was wspominam, (Ef 1,16; Flp 1,8; 1 Tes 2,5) 10 zawsze w moich modlitwach prosząc, aby jakoś wreszcie kiedyś udało mi się, z woli Boga, do was przybyć. (Dz 19,21; Rz 15,23; Rz 15,32) 11 Pragnę bowiem was zobaczyć, by udzielić wam nieco duchowego daru łaski[11] dla utwierdzenia was, (1 Tes 2,11; 1 Tes 3,10) 12 to zaś znaczy, aby wspólnie doznać zachęty pośród was dzięki wzajemnej wierze – waszej i mojej. (2 P 1,1) 13 Nie chcę zaś, bracia, abyście nie wiedzieli,[12] że często zamierzałem do was przybyć, choć dotychczas miałem przeszkody, aby zebrać[13] jakiś plon także pośród was, podobnie jak wśród pozostałych narodów. (Dz 19,21; 1 Kor 10,1; 1 Kor 12,1; 1 Tes 4,13) 14 Jestem dłużnikiem Greków i barbarzyńców, mądrych i niemądrych. 15 Tak więc, co do mnie, gotów[14] jestem głosić ewangelię i wam w Rzymie. (Mt 26,41; Mk 14,38; 1 Kor 9,16) 16 Bo nie wstydzę się ewangelii;[15] jest ona bowiem mocą Bożą dla zbawienia każdemu wierzącemu, najpierw Żydowi, a i Grekowi. (Mk 8,38; Dz 13,46; 1 Kor 1,18; 1 Kor 1,24; 1 Kor 15,2; 2 Tm 1,8; 1 P 1,21) 17 Objawiona w niej jest sprawiedliwość Boga,[16] z wiary w wiarę,[17] jak napisano: Sprawiedliwy zaś z wiary żyć będzie. (Rz 3,21; Ga 3,11; Flp 3,9; Hbr 10,38) 18 Gniew Boży z nieba objawia się bowiem przeciw wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości[18] ludzi, którzy w niesprawiedliwości[19] tłumią prawdę. (Ef 5,6; Kol 3,6; 2 Tes 2,12) 19 Dlatego że to, co rozpoznawalne u Boga, jest wśród nich jawne[20] – Bóg im [to] ukazał. (Dz 14,15; Dz 17,24) 20 Bo to, co u Niego niewidzialne, Jego wieczna moc i Boskość, od stworzenia świata może być oglądana w pojmowalnych dziełach, tak że są bez wymówki. 21 [To] dlatego, że poznawszy Boga, nie oddali Mu chwały ani nie podziękowali jako Bogu, lecz przez swe powątpiewanie stali się niezdolni do poprawnego myślenia[21] i ich bezmyślne serce uległo zaciemnieniu. (Ef 4,17) 22 Uznając się za mądrych, zgłupieli. (1 Kor 1,20) 23 Zamienili też chwałę nieśmiertelnego Boga na podobiznę obrazu śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonogów lub płazów. 24 Dlatego Bóg wydał ich żądzom ich serc na nieczystość, by bezcześcili[22] własne ciała między sobą[23] – (Dz 14,16) 25 tych, którzy prawdę Boga zmienili w fałsz, a także czcili i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. (Rz 9,5) 26 [Właśnie] dlatego wydał ich Bóg na pastwę hańby; bo zarówno ich kobiety zamieniły potrzeby naturalne na nienaturalne, 27 jak i mężczyźni porzucili naturalną potrzebę kobiety i zapałali swoim pożądaniem względem siebie nawzajem, mężczyźni z mężczyznami popełniając bezwstyd i ściągając na siebie samych zapłatę stosowną do ich zboczenia.[24] (1 Kor 6,9) 28 I jak nie uznali za słuszne mieć Boga w poważaniu, tak też Bóg zdał ich na zawodny[25] rozum, by dopuszczali się tego, co nieprzyzwoite – (2 Tes 2,11) 29 [ich], pełnych wszelkiej niesprawiedliwości, zła, chciwości, niegodziwości; pełnych zazdrości, mordu, kłótni, podstępu, złośliwości; plotkarzy, 30 oszczerców, nienawidzących Boga, zuchwalców, zarozumialców, samochwalców, wynalazców zła, nieposłusznych rodzicom, 31 nierozumnych, wiarołomnych,[26] niemiłosiernych,[27] bezlitosnych.[28] 32 Oni, choć poznali słuszny wyrok Boga, że ci, którzy te rzeczy czynią, zasługują na śmierć, nie tylko je popełniają, ale także pochwalają [podobnie] czyniących.[29] (Mt 15,19; Ga 5,19; 1 Tm 1,9; 1 P 4,3) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).