1Paweł, sługa[1] Chrystusa Jezusa, powołany na apostoła, oddzielony do ewangelii[2] Bożej – (Dz 9,15; Dz 13,2; Ga 1,15)2którą [Bóg] już wcześniej przyobiecał przez swoich proroków w Pismach Świętych (Łk 1,70; Rz 16,25; Tt 1,2)3o swoim Synu, pochodzącym z nasienia Dawida według ciała,[3] (Mt 1,1; Mt 1,6; Mt 1,20; Mt 20,30; Mt 22,42; Łk 1,27; Jan 7,42; Dz 13,23; Rz 9,5; 2 Tm 2,8)4ustanowionym Synem Boga w mocy według Ducha uświęcenia,[4] przez zmartwychwstanie z umarłych,[5] o Jezusie Chrystusie, naszym Panu, (Mt 17,5; Mt 27,54; Mt 28,18; Flp 2,5; 1 J 5,20)5przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo,[6] by [wezwać] do posłuszeństwa wiary[7] we wszystkich narodach, ze względu na Jego imię, (Jan 15,10; Jan 15,14; Dz 26,16; Rz 15,18; Rz 16,26; Ga 2,7; Ga 2,9; Hbr 5,8)6wśród których jesteście i wy,[8] powołani Jezusa Chrystusa[9] –7do wszystkich przebywających w Rzymie, ukochanych przez Boga, powołanych świętych: Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana, Jezusa Chrystusa. (Lb 6,25; 1 Kor 1,2; 1 Kor 1,3; 2 Kor 1,1; 2 Kor 1,2; Ef 1,1)
Modlitwa dziękczynna i kilka osobistych uwag Apostoła
8Po pierwsze, dziękuję mojemu Bogu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, za to, że wasza wiara rozgłaszana jest po całym świecie. (Rz 16,19; 1 Tes 1,8)9Świadkiem bowiem jest mi Bóg, któremu służę w moim duchu[10] w ewangelii Jego Syna, jak nieustannie was wspominam, (Ef 1,16; Flp 1,8; 1 Tes 2,5)10zawsze w moich modlitwach prosząc, aby jakoś wreszcie kiedyś udało mi się, z woli Boga, do was przybyć. (Dz 19,21; Rz 15,23; Rz 15,32)11Pragnę bowiem was zobaczyć, by udzielić wam nieco duchowego daru łaski[11] dla utwierdzenia was, (1 Tes 2,11; 1 Tes 3,10)12to zaś znaczy, aby wspólnie doznać zachęty pośród was dzięki wzajemnej wierze – waszej i mojej. (2 P 1,1)13Nie chcę zaś, bracia, abyście nie wiedzieli,[12] że często zamierzałem do was przybyć, choć dotychczas miałem przeszkody, aby zebrać[13] jakiś plon także pośród was, podobnie jak wśród pozostałych narodów. (Dz 19,21; 1 Kor 10,1; 1 Kor 12,1; 1 Tes 4,13)14Jestem dłużnikiem Greków i barbarzyńców, mądrych i niemądrych.15Tak więc, co do mnie, gotów[14] jestem głosić ewangelię i wam w Rzymie. (Mt 26,41; Mk 14,38; 1 Kor 9,16)
18Gniew Boży z nieba objawia się bowiem przeciw wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości[18] ludzi, którzy w niesprawiedliwości[19] tłumią prawdę. (Ef 5,6; Kol 3,6; 2 Tes 2,12)19Dlatego że to, co rozpoznawalne u Boga, jest wśród nich jawne[20] – Bóg im [to] ukazał. (Dz 14,15; Dz 17,24)20Bo to, co u Niego niewidzialne, Jego wieczna moc i Boskość, od stworzenia świata może być oglądana w pojmowalnych dziełach, tak że są bez wymówki. (Job 12,7; Ps 19,2)21[To] dlatego, że poznawszy Boga, nie oddali Mu chwały ani nie podziękowali jako Bogu, lecz przez swe powątpiewanie stali się niezdolni do poprawnego myślenia[21] i ich bezmyślne serce uległo zaciemnieniu. (Ef 4,17)22Uznając się za mądrych, zgłupieli. (Jer 10,14; 1 Kor 1,20)23Zamienili też chwałę nieśmiertelnego Boga na podobiznę obrazu śmiertelnego człowieka, ptaków, czworonogów lub płazów. (Wj 32,4; Pwt 4,15; Ps 106,20; Jer 2,27)24Dlatego Bóg wydał ich żądzom ich serc na nieczystość, by bezcześcili[22] własne ciała między sobą[23] – (Dz 14,16)25tych, którzy prawdę Boga zmienili w fałsz, a także czcili i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. (Jer 13,25; Jer 16,19; Rz 9,5)26[Właśnie] dlatego wydał ich Bóg na pastwę hańby; bo zarówno ich kobiety zamieniły potrzeby naturalne na nienaturalne, (Kpł 18,23; Kpł 20,16)27jak i mężczyźni porzucili naturalną potrzebę kobiety i zapałali swoim pożądaniem względem siebie nawzajem, mężczyźni z mężczyznami popełniając bezwstyd i ściągając na siebie samych zapłatę stosowną do ich zboczenia.[24] (Kpł 18,22; Kpł 20,13; 1 Kor 6,9)28I jak nie uznali za słuszne mieć Boga w poważaniu, tak też Bóg zdał ich na zawodny[25] rozum, by dopuszczali się tego, co nieprzyzwoite – (Ps 81,13; 2 Tes 2,11)29[ich], pełnych wszelkiej niesprawiedliwości, zła, chciwości, niegodziwości; pełnych zazdrości, mordu, kłótni, podstępu, złośliwości; plotkarzy,30oszczerców, nienawidzących Boga, zuchwalców, zarozumialców, samochwalców, wynalazców zła, nieposłusznych rodzicom,31nierozumnych, wiarołomnych,[26] niemiłosiernych,[27] bezlitosnych.[28]32Oni, choć poznali słuszny wyrok Boga, że ci, którzy te rzeczy czynią, zasługują na śmierć, nie tylko je popełniają, ale także pochwalają [podobnie] czyniących.[29] (Mt 15,19; Ga 5,19; 1 Tm 1,9; 1 P 4,3)