1A wąż był przebieglejszy[1] niż wszystkie inne zwierzęta polne, które uczynił JHWH, Bóg. Powiedział on do kobiety: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie możecie jeść z żadnego[2] drzewa ogrodu? (Kpł 18,26; Kpł 22,25; Pwt 28,14; Job 5,12; Job 15,5; Przyp 12,16; Przyp 12,23; Przyp 13,16; Przyp 14,8; Przyp 14,15; Przyp 14,18; Przyp 22,3; Przyp 27,12; Iz 14,12; Iz 27,1; Ez 28,11; Hbr 2,14; Ap 12,9; Ap 20,7)2Kobieta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew ogrodu spożywamy.[3]3To o owocu z drzewa,[4] które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie możecie z niego jeść ani nie możecie go dotykać, abyście nie pomarli.4Wówczas wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie.[5] (Ps 49,8; Am 9,8)5Ale Bóg wie, że w dniu, w którym z niego zjecie, otworzą się wam oczy i staniecie się jak Bóg, znający[6] dobro i zło. (Rdz 3,22; Rdz 31,53)6Gdy kobieta zobaczyła, że drzewo jest dobre do jedzenia i że jest pożądliwością dla oczu, i [że] pociągające jest to drzewo dla roztropności,[7] wzięła z jego owocu i jadła. Podała też swemu mężowi, który z nią był – i jadł.[8] (Przyp 1,7; Przyp 9,10; 2 Kor 11,3; 1 Tm 2,14; 1 J 2,16)7Wówczas otworzyły się oczy obojgu i uświadomili sobie, że są oni nadzy. Spletli więc liście figowe i sporządzili sobie przepaski.8I usłyszeli głos[9] JHWH, Boga, przechadzającego się po ogrodzie w wietrze dnia.[10] Wtedy ukrył się człowiek[11] i jego żona przed obliczem JHWH, Boga, pośród drzew ogrodu.9A JHWH, Bóg, zawołał do człowieka i zapytał go: Gdzie jesteś?10I odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie i przestraszyłem się, bo jestem nagi – i ukryłem się!11[Bóg] zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy[12] zjadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść?12A człowiek odpowiedział: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, ona dała mi z tego drzewa – i jadłem.[13]13Wtedy zwrócił się JHWH, Bóg, do kobiety: Co takiego zrobiłaś?[14] Kobieta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł[15] – i jadłam. (Ps 119,98; Mt 4,1; 2 Tes 2,9; Ap 12,9)14Wówczas JHWH, Bóg, powiedział do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz szczególnie[16] przeklęty[17] pośród wszelkiego bydła i wszelkich zwierząt polnych. Będziesz pełzał na brzuchu i będziesz jadł proch przez wszystkie dni swego życia! (Rdz 3,1)15I ustanowię nieprzyjaźń między tobą i między kobietą, między twoim nasieniem[18] i między nasieniem jej – ono zrani ci głowę, a ty zranisz[19] mu piętę.[20] (Rdz 16,10; Rdz 22,17; Rdz 24,60; Wj 32,20; Job 9,17; Ps 139,11; Mt 12,29; Mk 1,24; Łk 10,18; Jan 12,31; Jan 16,11; Rz 16,20; 1 Kor 15,24; Kol 2,15; Hbr 2,14; 1 J 3,8; Ap 12,9; Ap 12,17; Ap 20,2)16Do[21] kobiety powiedział: Mocno pomnożę twój trud i twą ciążę.[22] W bólu będziesz rodzić synów, ku swemu mężowi będziesz kierować swe pragnienie,[23] lecz on będzie nad tobą panował.[24] (Rdz 4,7; Pnp 7,11)17A do Adama[25] powiedział: Ponieważ posłuchałeś głosu swojej żony i jadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz się z niej żywił,[26] po wszystkie dni swego życia! (Rdz 2,20; Rz 8,22)18Ciernie i osty rodzić ci będzie, a spożywać będziesz ziele pól. (Hbr 6,8)19W pocie swego czoła będziesz jadł chleb, póki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty – bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.20I nadał człowiek[27] swojej żonie imię Ewa,[28] gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących.21I sporządził JHWH, Bóg, Adamowi i jego żonie odzienie ze skóry, i okrył ich.22Powiedział też JHWH, Bóg: Ponieważ człowiek stał się taki, jak jeden z nas,[29] przez poznanie tego, co dobre i złe,[30] to oby teraz nie wyciągnął swej ręki i nie wziął owocu również z drzewa życia i nie zjadł – i nie żył na wieki! (Rdz 1,26; Rdz 3,5; Ap 22,14)23I wygonił go JHWH, Bóg, z ogrodu w Edenie, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty.24Tak wypędził człowieka,[31] a na wschód[32] od ogrodu w Edenie umieścił cheruby[33] i płomień wirującego miecza,[34] aby strzec drogi do drzewa życia. (Przyp 3,18; Przyp 11,30; Przyp 13,12; Jan 14,6; Hbr 10,19; Ap 2,7; Ap 22,2; Ap 22,14; Ap 22,19)