1Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Maskil.[1] (Ps 32,1)2Boże, słyszeliśmy na własne uszy, Opowiedzieli nam nasi ojcowie, O dziele, którego dokonałeś za ich dni, Za dni dawnych. (Pwt 6,20)3Ty swoją ręką wywłaszczyłeś narody, a ich osadziłeś; Wytępiłeś ludy, a ich rozprzestrzeniłeś. (Wj 15,17; 2 Sm 7,10; Ps 80,9; Jer 12,2)4Bo przecież nie zdobyli ziemi swoim mieczem Ani nie pomogło im ich własne ramię. Dokonała tego Twoja prawica, Twoje ramię I światło Twojego oblicza[2] – bo im okazałeś przychylność.[3] (Lb 6,25; Ps 4,6; Ps 4,7; Ps 17,7; Ps 20,7; Ps 21,9; Ps 31,16; Ps 31,17; Ps 67,1; Ps 67,2; Ps 80,3; Ps 80,4; Ps 80,7; Ps 80,8; Ps 80,19; Ps 80,20; Ps 89,15; Ps 89,16; Kazn 8,1; Dn 9,17)5Ty sam jesteś moim Królem, Boże, Spraw Jakubowi wybawienie![4]6To dzięki Tobie pokonujemy naszych wrogów, Za sprawą Twego imienia depczemy powstających przeciwko nam. (Joz 10,24; Ps 60,14)7Nie polegam bowiem na swym łuku, Nie mój własny miecz mnie ocala. (Ps 20,8; Ps 33,16)8To Ty wybawiłeś nas od naszych wrogów I nienawidzących nas zawstydziłeś.9Codziennie chlubiliśmy się Bogiem I na wieki będziemy wielbić Twoje imię. Sela. (Jer 9,22)10A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, Nie wyszedłeś z naszymi wojskami.11Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed nieprzyjacielem I ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas, jak chcieli.[5] (Ps 80,6)12Wydałeś nas jak owce na rzeź I rozproszyłeś nas między narodami. (Ez 5,10; Ez 5,12; Ez 12,14)13Sprzedałeś swój lud za darmo, Nie zyskałeś na ich sprzedaży.14Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, Na drwiny i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają. (1 Krl 9,7)15Uczyniłeś nas przysłowiem u narodów, Kimś, nad kim ludy kręcą głową. (Jer 18,16; Lm 2,15)16Codziennie mam przed sobą moją hańbę I wstyd okrywa moją twarz (Ps 79,4; Ps 80,7; Jer 24,9)17Z powodu głosu szydercy i bluźniercy, Z powodu oblicza wroga i mściciela.18To wszystko przyszło na nas, A jednak nie zapomnieliśmy o Tobie I nie sprzeniewierzyliśmy się Twojemu przymierzu. (Pwt 8,19; Sdz 3,7; 1 Sm 12,9; Ps 9,18; Iz 17,10; Jer 3,21)19Nie odwróciło się od Ciebie nasze serce, A nasze kroki nie zboczyły z Twojej ścieżki. (Ps 17,5; Ps 23,3; Ps 25,4; Ps 78,57)20Tak, rozbiłeś nas w miejscu szakali I okryłeś nas cieniem[6] śmierci. (Job 3,5; Job 10,21; Job 12,22; Ps 107,10; Ps 107,14; Iz 9,1; Iz 13,22; Iz 34,13; Jer 13,16; Lm 5,18)21Gdybyśmy zapomnieli o imieniu naszego Boga,[7] A wyciągnęli nasze dłonie[8] do obcego bóstwa, (Wj 9,29; Wj 9,33; 1 Krl 8,22; 1 Krl 8,38; 2 Krn 6,12; 2 Krn 6,29; Ezd 9,15; Job 11,13; Iz 1,15)22To czy Bóg nie odkryłby tego? Bo przecież On zna skrytości serca. (Ps 7,10; Ps 139,23)23A jednak z powodu Ciebie codziennie nas zabijają, Uchodzimy za owce [przeznaczone] na rzeź. (Rz 8,36)24Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Zbudź się, nie odrzucaj nas na zawsze! (Lb 10,35; Ps 35,23)25Dlaczego zakrywasz swą twarz,[9] Zapominasz o naszej nędzy i udręce? (Ps 10,11; Ps 13,2; Ps 30,8; Ps 51,11; Ps 69,18; Ps 88,15)26Bo legła w prochu nasza dusza, Nasz brzuch przywarł do ziemi.27Powstań! Pomóż nam! Odkup nas ze względu na swą łaskę! (Ps 25,22; Ps 26,11; Ps 69,19; Ps 119,134)