1Mądrość zbudowała swój dom,[1] wyciosała[2] siedem swych filarów,[3] (Job 38,6; Ps 104,5; Przyp 8,29; Przyp 14,1; Przyp 24,3)2przygotowała mięso,[4] zmieszała wino, zastawiła stół, (Przyp 23,30; Iz 5,22)3wysłała służące i woła na szczytach wzgórz[5] miasta:[6]4Kto prosty, niech tu wejdzie! A tym, którym brak rozumu, mówi: (Przyp 1,4; Przyp 1,22; Przyp 7,7; Iz 55,1; Jan 6,51)5Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam!6Porzućcie prostactwo,[7] abyście żyli, i idźcie prosto drogą rozumu! (Iz 55,1)7Kto karci szydercę, ten ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje bezbożnika, ten się plami.8Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził;[8] strofuj mądrego, a będzie cię kochał.9Daj mądremu, a tym bardziej zmądrzeje; poucz sprawiedliwego, a pomnoży wiedzę!10Początkiem mądrości jest bojaźń JHWH, a poznanie Świętego – to rozum,[9]11gdyż dzięki mnie[10] pomnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.12Jeśli jesteś mądry, jesteś mądry dla siebie, jeśli jesteś szydercą, sam poniesiesz tego skutki.[11]13Głupota, ta kobieta, jest hałaśliwa; [to] prostactwo – i nic nie wie;[12]14siedzi u wejścia swego domu, na tronie wyżyn miasta,15aby wołać na przechodzących drogą, kroczących prosto swoimi ścieżkami:16Kto prosty, niech tu wejdzie! A do tego, któremu brak rozumu, mówi:[13]17Kradziona woda jest słodka i chleb pokątnie zdobyty smakuje.18Lecz [taki] nie wie, że tam [miejsce] cieni zmarłych,[14] a jej zaproszeni [kończą] w głębiach Szeolu.[15] (Job 3,13; Ps 88,5; Przyp 2,18; Iz 14,9)