Przypowieści Salomona 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Mądrość w swej pełni i chwale

1 Czy mądrość nie woła i rozum^[1] nie wydaje głosu?^[2] 2 [Oto] stanęła na wierzchołkach wzgórz, przy drodze,^[3] na rozstajach;^[4] 3 woła przy bramach, u wylotu z miasta, u wejścia, pomiędzy odrzwiami: 4 Do was, ludzie, wołam, do synów ludzkich [kieruję] mój głos. 5 Zrozumcie przezorność, wy prości, a wy, głupcy, nabierzcie rozumu!^[5] 6 Słuchajcie, gdyż ogłaszam wam rzeczy szlachetne, gdy rozchylam wargi, [głoszę] prawość. 7 Tak, moje podniebienie będzie głosić prawdę, niegodziwość jest ohydą dla mych warg.^[6] 8 Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust, nie ma w nich nic krętego ani przewrotnego. 9 Wszystkie są proste dla rozumnego i prawe dla tych, którzy posiedli wiedzę. 10 Przyjmijcie moje pouczenie chętniej niż srebro i poznanie chętniej niż wyborne złoto! 11 Mądrość bowiem jest lepsza niż perły i nie dorównają jej żadne rozkosze. 12 Ja, mądrość, mieszkam z przezornością, dociekam podstaw zamiarów.^[7] 13 Bojaźń JHWH to nienawiść do zła – nienawidzę pychy i wyniosłości,^[8] złej drogi i przewrotnych ust. 14 U mnie jest rada i zdrowy rozsądek;^[9] ja mam rozum, u mnie jest moc. 15 Dzięki mnie królują królowie i władcy wprowadzają sprawiedliwość. 16 Dzięki mnie rządzą książęta i dostojnicy – wszyscy sprawiedliwi sędziowie.^[10] 17 Kocham tych, którzy mnie kochają, a ci, którzy mnie szukają – znajdują. 18 Przy mnie bogactwo i chwała, trwałe dobra i sprawiedliwość. 19 Mój owoc przewyższa złoto, złoto najczystsze, a moje plony lepsze niż wyborne srebro. 20 Chodzę ścieżką sprawiedliwości, środkiem dróg prawa, 21 by ci, którzy mnie kochają, odziedziczyli majątek – [bo ja] napełnię ich skarbce. 22 JHWH posiadł mnie,^[11] początek swojej drogi, pierwsze ze swych przedwiecznych dzieł. (1 Tm 4,3) 23 Byłam utkana^[12] przed wiekami, od początku, przed powstaniem ziemi. 24 Gdy zostałam zrodzona, nie było jeszcze otchłani ani źródeł obfitujących w wodę. 25 Zostałam zrodzona, zanim posadowiono góry i zanim [powstały] wzgórza, 26 gdy jeszcze nie uczynił ziemi ani otwartych przestrzeni, ani pierwszych grud świata. 27 Byłam tam, gdy ustawiał niebiosa, gdy zaznaczał horyzont^[13] nad powierzchnią otchłani,^[14] 28 gdy wzmacniał w górze obłoki i utwierdzał źródła otchłani, 29 gdy zakreślał granice morzu – tak, że wody nie przekraczają Jego rozkazu^[15] – gdy żłobił fundamenty ziemi.^[16] 30 Byłam przy Nim mistrzynią i byłam rozkoszą dzień w dzień, igrając przed Nim przez cały czas, 31 igrając po świecie, na Jego ziemi, mając za swą rozkosz synów ludzkich. 32 Otóż teraz słuchajcie mnie, synowie: Szczęśliwi ci, którzy strzegą mych dróg!^[17] 33 Słuchajcie pouczenia i bądźcie mądrzy, i nie odrzucajcie [go]!^[18] 34 Szczęśliwy człowiek, który mnie słucha, czuwając co dnia u moich drzwi, strzegąc progów moich bram!^[19] 35 Bo kto mnie znalazł, znalazł życie i zyskał przychylność u JHWH. 36 Lecz kto mnie pomija,^[20] zadaje gwałt własnej duszy, wszyscy, którzy mnie nienawidzą, kochają śmierć.