Przypowieści Salomona 14 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Mądrość w życiu rodzinnym

1 Mądrość kobiet buduje ich dom, lecz głupota własnoręcznie go burzy. 2 Kto postępuje w sposób prawy, boi się JHWH, a kto postępuje przewrotnie, gardzi Nim. 3 W ustach głupiego – różdżka pychy,^[1] ale mędrców strzegą ich wargi. 4 Gdzie nie ma bydła, tam spichlerze puste,^[2] lecz dzięki sile bydlęcia zbiory są obfite. 5 Wierny świadek nie kłamie, lecz świadek fałszywy zionie kłamstwem. 6 Szyderca^[3] szuka mądrości – i nic, lecz dla rozumnego poznanie jest łatwe. 7 Odejdź sprzed oblicza człowieka głupiego, bo nie poznasz [tam] warg [głoszących] poznanie.^[4] 8 Mądrością roztropnego jest rozumienie Jego^[5] drogi, a głupotą głupców jest zwiedzenie. 9 Nierozumni lekceważą winę,^[6] lecz wśród prawych jest dobra wola.^[7] 10 [Tylko] serce zna gorycz własnej duszy i [nikt] obcy nie podziela jego radości. 11 Dom bezbożnych będzie zniszczony, ale namiot prawych rozkwitnie.^[8] 12 Bywa, że [jakaś] droga [wydaje się] człowiekowi prosta, lecz przy swym końcu [okazuje się] drogą śmierci.^[9] 13 Nawet w śmiechu może boleć serce, a końcem radości może być zmartwienie.^[10] 14 Przewrotne serce syci się [tym, co ma ze] swoich dróg, a człowiek dobry – [tym, co ma ze] swoich. 15 Prosty^[11] wierzy każdemu słowu, lecz roztropny rozważa swoje kroki.^[12] 16 Mądry jest ostrożny i odwraca się od zła, a głupiec – zarozumiały i [czuje się] bezpieczny.^[13] 17 Porywczy popełnia głupstwa, a człowiek złych zamiarów jest nienawidzony.^[14] 18 Prości dziedziczą głupotę, a roztropnych wieńczy poznanie. 19 Źli pokłonią się^[15] dobrym, a bezbożni – u drzwi sprawiedliwego. 20 Ubogiego nienawidzi^[16] nawet jego bliźni, lecz kochających bogatego jest wielu. 21 Kto gardzi swoim bliźnim,^[17] grzeszy, a kto się lituje nad ubogimi, tego szczęście. 22 Czy nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale łaska i wierność^[18] obmyślającym dobro. 23 Każdy trud^[19] przynosi zysk, a [samo] słowo warg – pewną biedę. 24 Koroną mędrców jest bogactwo,^[20] głupotą^[21] głupców – głupota. 25 Prawdomówny świadek ocala dusze,^[22] lecz [ten, który szerzy] oszustwo,^[23] dyszy kłamstwem. 26 W bojaźni JHWH [człowiek ma] pewną ostoję^[24] – i dla jego synów będzie to schronienie. 27 Bojaźń^[25] JHWH jest źródłem życia – dla uniknięcia potrzasków śmierci. 28 Liczny lud jest ozdobą króla, brak ludzi to upadek księcia. 29 Nieskory do gniewu ma wiele rozumu, porywczy duchem pochlebia głupocie. 30 Spokojne serce to dla ciała życie, zazdrość natomiast to próchnica kości. 31 Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę, ale czci Go ten, kto lituje się nad biednym. 32 Bezbożny upada przez swą niegodziwość, a w jego śmierci sprawiedliwy znajduje ratunek.^[26] 33 W sercu rozumnego odpoczywa mądrość, a czy we wnętrzu głupców da się ją rozpoznać?^[27] 34 Sprawiedliwość podnosi naród, lecz grzech jest hańbą^[28] ludów. 35 Król jest łaskawy dla roztropnego sługi, lecz na tego, który przynosi wstyd, spada jego gniew.^[29]