1Gdy będę leczył Izraela, wtedy ujawni się wina Efraima i [całe] zło Samarii. Gdyż popełniają oszustwa! Złodziej nachodzi, na zewnątrz rabuje banda.2Wcale nie myślą w swoim sercu, że Ja pamiętam każde ich zło. Wkrótce ich czyny otoczą ich zewsząd, będą przed moim obliczem!3Rozweselają króla swoim złem, książąt zaś swoimi oszustwami.[1]4Wszyscy oni są cudzołożnikami. Są jak rozpalony piec, piekarz [może] odpocząć od rozniecania [ognia], [gdy] po zagnieceniu ciasta [czeka] do jego zakwaszenia.5[W] dniu [uroczystym] naszego króla[2] książęta upili się mocnym winem,[3] [a potem] ciągnął swą ręką naśmiewców.[4]6Gdy podeszli,[5] jak piec ich serce w ich spisku,[6] całą noc uśpiony ich piekarz.[7] Poranek? Płonie on jak ogień.7Wszyscy płoną jak piec – i pożerają swoich władców. Wszyscy ich królowie upadli. Nikt z nich nie woła do Mnie. (2 Krl 15,10; 2 Krl 15,14)8Efraim? Zmieszał się on z narodami! Efraim stał się jak nieobrócony placek.9Obcy pożarli jego siłę, a on [o tym] nie wie; nawet siwizna go przyprószyła, a on [o tym] nie wie.10I pycha Izraela świadczy przeciwko niemu, i nie nawracają się do JHWH, swego Boga, i nie szukają Go w tym wszystkim.11I stał się Efraim jak gołąb głupi i bez rozumu: wzywali Egipt, poszli do Asyrii. (2 Krl 15,19; 2 Krl 15,29; 2 Krl 16,5; 2 Krl 17,3)12Gdy tak chodzą, rozciągnę nad nimi swoją sieć, ściągnę ich w dół jak ptactwo niebieskie, ukarzę ich,[8] gdy usłyszę ich zgromadzenie.[9] (Kpł 26,18; Kpł 26,21; Kpł 26,24; Kpł 26,28)13Biada im, że uciekli ode Mnie! Zguba im, gdyż zbuntowali się przeciwko Mnie. Ja ich wykupuję, lecz oni rozpowiadają o Mnie kłamstwa! (Wj 13,13; Pwt 7,8; Pwt 9,26; Pwt 28,20)14I nie wołają do Mnie w swym sercu, choć jęczą na swoich łożach, nad zbożem i moszczem się gromadzą[10] – odstępują ode Mnie. (Kpł 19,28; Pwt 14,1; 1 Krl 18,26; 1 Krl 18,28; Iz 57,7; Jer 16,6; Jer 41,5; Jer 47,5; Am 2,8)15A Ja ćwiczyłem,[11] wzmacniałem ich ramiona, a [oni] przeciwko Mnie obmyślali zło.16Zawrócili, [lecz] nie w górę,[12] stali się jak zawodny łuk. Ich książęta padną od miecza z powodu ich zuchwałego języka. To [będzie] ich pośmiewiskiem w ziemi egipskiej. (Pwt 28,37; Pwt 28,47; Pwt 28,48; 2 Krl 17,3; Ps 78,56)