Joba 12

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 A Job odpowiedział tymi słowy:2 Doprawdy, jesteście ludem[1] i wraz z wami umrze mądrość!3 Również ja mam rozum jak wy, nie odstaję w tym od was.[2] Kto miałby nie znać tych rzeczy? (Job 13,2)4 Stałem się pośmiewiskiem dla swego przyjaciela, ja, który wzywałem Boga, a On odpowiadał, pośmiewiskiem – [ja], sprawiedliwy, nienaganny.5 Szczęśliwy nieszczęście ma w pogardzie. Cios? Dla ledwie stojących![3]6 Spokojne są namioty łupieżców, a bezpieczeństwo – dla drażniących Boga, dla tych, którzy Boga uchwycili w swą garść. (Ps 73,12; Ps 92,8; Jer 12,1)7 Doprawdy, pytaj bydła, a nauczy cię, i ptactwa niebios, a oznajmi ci!8 Albo pomów z ziemią, a pouczy cię, i niech wytłumaczą ci ryby morskie.9 Kto spośród nich wszystkich nie wie, że dokonała tego ręka JHWH,10 że w Jego ręku jest dusza wszystkiego, co żyje, i duch w ciele każdego człowieka? (Iz 42,5; Dz 17,25)11 Czy ucho nie ma badać słów, tak jak podniebienie próbuje smaku pożywienia? (Job 34,3)12 U sędziwych jest mądrość, a w długości dni rozum. (Job 8,8)13 U Niego jest mądrość i siła,[4] u Niego rada i rozum.14 Oto [co On] zburzy, nie będzie odbudowane. Gdy [On] zamknie człowieka, nie będzie mu otwarte. (Kazn 7,13; Iz 22,22; Ap 3,7)15 Oto gdy [On] zatrzyma wody, wysychają; gdy je wypuści, zalewają ziemię. (Iz 50,2)16 U Niego jest moc i rozum, Jego jest błądzący i oszust.17 Puszcza radców boso, a z sędziów robi głupców. (Iz 8,1; Mi 1,8)18 Uchyla rozkazy[5] królów i zawiązuje przepaski na ich biodrach.19 Puszcza kapłanów boso i niezachwianych przewraca.20 Odbiera mowę doświadczonym,[6] a pozbawia starców rozeznania. (Job 32,9)21 Wylewa pogardę na dostojnych, a rozluźnia pas potężnych. (Ps 107,40)22 Odsłania głębie okryte ciemnością, a cienie śmierci wyprowadza na światło. (1 Kor 4,5)23 Doprowadza do wielkości[7] narody, a potem je gubi, rozprzestrzenia narody,[8] a potem je uprowadza. (Job 8,11; Job 36,24)24 Odbiera rozum przywódcom ludów ziemi i gubi ich w pustce bezdroży. (Ps 107,4; Ps 107,40)25 Macają w ciemności, bez światła, i zataczają się jak pijani.