Zapisz się darmowo

Jana 18

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Po tych słowach Jezus wraz ze swoimi uczniami wyszedł na drugą stronę potoku Kidron, gdzie był ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie. (Mt 26,36; Mk 14,32; Łk 22,47) 2 Miejsce to znał również Judasz, który Go wydał, gdyż Jezus często schodził się tam ze swoimi uczniami. (Łk 21,37) 3 Judasz zatem wziął oddział[1] oraz podwładnych od arcykapłanów i faryzeuszy i przyszedł tam z pochodniami, z lampami i z orężem. (Dz 1,16) 4 Jezus natomiast, świadom wszystkiego, co miało Go spotkać, wyszedł i zapytał ich: Kogo szukacie? 5 Odpowiedzieli Mu: Jezusa Nazaretańczyka. Jezus na to: Ja jestem. Stał zaś z nimi także Judasz, który Go wydał. (Mt 2,23; Mk 1,24) 6 Gdy zatem powiedział im: Ja jestem, cofnęli się i padli na ziemię. 7 Znów więc zapytał ich: Kogo szukacie? A oni powiedzieli: Jezusa Nazaretańczyka. 8 Jezus odpowiedział: Powiedziałem wam, że Ja jestem; jeśli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść – 9 aby się wypełniło Słowo, które powiedział: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś. 10 Lecz Szymon Piotr, mając miecz, wyciągnął go i uderzył sługę arcykapłana – i odciął mu prawe ucho. Słudze zaś było na imię Malchos.[2] (Łk 22,38) 11 Wówczas Jezus powiedział Piotrowi: Włóż ten miecz do pochwy. Kielich, który dał mi Ojciec – czy nie mam pić z niego? (Mt 20,22) 12 Oddział zatem wraz z chiliarchą[3] oraz podwładni Żydów schwytali Jezusa i związali Go, 13 i najpierw zaprowadzili do Annasza;[4] był bowiem teściem Kajfasza,[5] który tego roku był arcykapłanem. (Mt 26,3; Mt 26,57; Mk 14,53; Łk 3,2; Łk 22,54; Dz 4,6) 14 A Kajfasz był właśnie tym, który doradził Żydom, że lepiej, aby jeden człowiek umarł za lud. 15 Szedł zaś za Jezusem Szymon Piotr oraz inny uczeń.[6] Uczeń ten zaś był znany arcykapłanowi, stąd też wszedł z Jezusem na dziedziniec arcykapłana; (Mt 26,58; Mt 26,69; Mk 14,54; Mk 14,66; Łk 22,54; Łk 22,55) 16 Piotr natomiast stał przy bramie na zewnątrz. Wyszedł więc ten inny uczeń, znajomy arcykapłana, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra. 17 Wtedy służąca, odźwierna, zapytała Piotra: Czy i ty nie jesteś z uczniów tego człowieka? On na to: Nie jestem. 18 Stali [tam] zaś służący i podwładni, mając rozpalone ognisko, bo było zimno, i grzali się. Również Piotr stał i grzał się wraz z nimi. (Mk 14,54; Mk 14,67) 19 Arcykapłan zatem zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. (Mt 26,57; Mk 14,55; Łk 22,66) 20 Jezus odpowiedział mu: Ja jawnie głosiłem światu; Ja zawsze uczyłem w synagodze i w świątyni, gdzie schodzą się wszyscy Żydzi; potajemnie nic nie głosiłem. (Mt 4,23; Mt 26,55) 21 Dlaczego pytasz Mnie? Zapytaj tych, którzy słuchali, co im powiedziałem; oto oni wiedzą, co Ja powiedziałem. 22 Po tych Jego słowach jeden ze stojących tam podwładnych wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: Tak odpowiadasz arcykapłanowi? (Mt 5,39; Mt 26,67; Dz 23,2) 23 Jezus odpowiedział mu: Jeśli niewłaściwie powiedziałem, poświadcz, że to było niewłaściwe, a jeśli właściwie, to dlaczego mnie bijesz? 24 Annasz więc odesłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza. (Mt 26,3) 25 Szymon Piotr stał zaś i grzał się. Zapytali go zatem: Czy i ty nie jesteś [jednym] z Jego uczniów? On wyparł się i powiedział: Nie jestem. (Mt 26,71; Mk 14,69; Łk 22,58) 26 [Wtedy] odezwał się jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho: Czy ja ciebie nie widziałem z Nim w ogrodzie? 27 Znów więc Piotr wyparł się – i zaraz zapiał kogut. 28 Jezusa zaś prowadzą od Kajfasza do pretorium. Był wczesny ranek. Sami jednak nie weszli do pretorium, aby nie skalać się, ale móc spożyć Paschę.[7] (Mt 27,1; Mt 27,11; Mk 15,1; Łk 23,1; Łk 23,13) 29 Piłat zatem wyszedł do nich na zewnątrz i zapytał: Jakie oskarżenie wnosicie przeciw temu człowiekowi? 30 Odezwali się i powiedzieli mu: Gdyby On nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy Go tobie. 31 Piłat powiedział więc: Weźcie Go wy i osądźcie Go według waszego Prawa. Żydzi powiedzieli mu: Nam nie wolno nikogo zabić. (Dz 18,15) 32 Tak miało się wypełnić Słowo Jezusa, które wypowiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią ma umrzeć. (Mt 20,19; Mt 26,2) 33 Piłat zatem znów wszedł do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? (Mt 2,2) 34 Jezus odpowiedział: Czy ty sam od siebie to mówisz, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? 35 Piłat na to: Czy ja jestem Żydem? Twój naród i arcykapłani wydali mi Ciebie; co zrobiłeś? 36 Jezus odpowiedział: Moje Królestwo nie jest z tego świata; gdyby moje Królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom; póki co jednak moje Królestwo nie jest stąd. (Mt 3,2; Mt 26,53; Łk 17,21; Łk 19,12; Łk 19,14; Ef 5,5; Hbr 1,8; Ap 1,9; Ap 20,4; Ap 20,6) 37 Piłat zauważył więc: A zatem Ty jesteś królem? Jezus odpowiedział: Ty mówisz, że jestem królem.[8] Ja po to urodziłem się i po to przyszedłem na świat, aby złożyć świadectwo prawdzie; każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu. (Mt 2,2; 1 J 4,6) 38 Wtedy Piłat powiedział: Co to jest prawda? Po tych słowach znowu wyszedł do Żydów i powiedział im: Ja w Nim nie znajduję żadnej winy. (Łk 23,14; Łk 23,22; 1 Tm 6,13) 39 Ale jest u was zwyczaj, abym wam na Paschę wypuszczał jednego [więźnia]; chcecie zatem, abym wam uwolnił króla Żydów? (Mt 27,15; Mk 15,6; Łk 23,17) 40 Zawołali znów więc, krzycząc: Nie tego, ale Barabasza! Barabasz zaś był zbójcą. (Dz 3,14) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).