Jana 18

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Po tych słowach Jezus wraz ze swoimi uczniami wyszedł na drugą stronę potoku Kidron, gdzie był ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie. (2 Sm 15,23; Mt 26,36; Mk 14,32; Łk 22,47)2 Miejsce to znał również Judasz, który Go wydał, gdyż Jezus często schodził się tam ze swoimi uczniami. (Łk 21,37; Jan 6,71; Jan 12,4; Jan 13,2; Jan 13,21)3 Judasz zatem wziął oddział[1] oraz podwładnych od arcykapłanów i faryzeuszy i przyszedł tam z pochodniami, z lampami i z orężem. (Dz 1,16)4 Jezus natomiast, świadom wszystkiego, co miało Go spotkać, wyszedł i zapytał ich: Kogo szukacie? (Jan 6,64; Jan 13,1; Jan 13,11)5 Odpowiedzieli Mu: Jezusa Nazaretańczyka. Jezus na to: Ja jestem. Stał zaś z nimi także Judasz, który Go wydał. (Mt 2,23; Mk 1,24; Jan 1,46; Jan 6,20; Jan 8,24; Jan 8,28; Jan 8,58)6 Gdy zatem powiedział im: Ja jestem, cofnęli się i padli na ziemię.7 Znów więc zapytał ich: Kogo szukacie? A oni powiedzieli: Jezusa Nazaretańczyka.8 Jezus odpowiedział: Powiedziałem wam, że Ja jestem; jeśli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść –9 aby się wypełniło Słowo, które powiedział: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś. (Jan 6,39; Jan 17,12)10 Lecz Szymon Piotr, mając miecz, wyciągnął go i uderzył sługę arcykapłana – i odciął mu prawe ucho. Słudze zaś było na imię Malchos.[2] (Łk 22,38; Jan 1,41; Jan 6,68; Jan 18,26)11 Wówczas Jezus powiedział Piotrowi: Włóż ten miecz do pochwy. Kielich, który dał mi Ojciec – czy nie mam pić z niego? (Mt 20,22)12 Oddział zatem wraz z chiliarchą[3] oraz podwładni Żydów schwytali Jezusa i związali Go,13 i najpierw zaprowadzili do Annasza;[4] był bowiem teściem Kajfasza,[5] który tego roku był arcykapłanem. (Mt 26,3; Mt 26,57; Mk 14,53; Łk 3,2; Łk 22,54; Jan 18,24; Dz 4,6)14 A Kajfasz był właśnie tym, który doradził Żydom, że lepiej, aby jeden człowiek umarł za lud. (Jan 11,49)15 Szedł zaś za Jezusem Szymon Piotr oraz inny uczeń.[6] Uczeń ten zaś był znany arcykapłanowi, stąd też wszedł z Jezusem na dziedziniec arcykapłana; (Mt 26,58; Mt 26,69; Mk 14,54; Mk 14,66; Łk 22,54; Łk 22,55; Jan 20,2; Jan 21,24)16 Piotr natomiast stał przy bramie na zewnątrz. Wyszedł więc ten inny uczeń, znajomy arcykapłana, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra.17 Wtedy służąca, odźwierna, zapytała Piotra: Czy i ty nie jesteś z uczniów tego człowieka? On na to: Nie jestem. (Jan 18,25; Jan 18,27)18 Stali [tam] zaś służący i podwładni, mając rozpalone ognisko, bo było zimno, i grzali się. Również Piotr stał i grzał się wraz z nimi. (Mk 14,54; Mk 14,67; Jan 21,9)19 Arcykapłan zatem zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. (Mt 26,57; Mk 14,55; Łk 22,66)20 Jezus odpowiedział mu: Ja jawnie głosiłem światu; Ja zawsze uczyłem w synagodze i w świątyni, gdzie schodzą się wszyscy Żydzi; potajemnie nic nie głosiłem. (Mt 4,23; Mt 26,55; Jan 6,59; Jan 7,14; Jan 7,26)21 Dlaczego pytasz Mnie? Zapytaj tych, którzy słuchali, co im powiedziałem; oto oni wiedzą, co Ja powiedziałem.22 Po tych Jego słowach jeden ze stojących tam podwładnych wymierzył Jezusowi policzek, mówiąc: Tak odpowiadasz arcykapłanowi? (Mt 5,39; Mt 26,67; Jan 19,3; Dz 23,2)23 Jezus odpowiedział mu: Jeśli niewłaściwie powiedziałem, poświadcz, że to było niewłaściwe, a jeśli właściwie, to dlaczego mnie bijesz?24 Annasz więc odesłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza. (Mt 26,3)25 Szymon Piotr stał zaś i grzał się. Zapytali go zatem: Czy i ty nie jesteś [jednym] z Jego uczniów? On wyparł się i powiedział: Nie jestem. (Mt 26,71; Mk 14,69; Łk 22,58; Jan 18,18)26 [Wtedy] odezwał się jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho: Czy ja ciebie nie widziałem z Nim w ogrodzie? (Jan 18,10)27 Znów więc Piotr wyparł się – i zaraz zapiał kogut. (Jan 13,38)28 Jezusa zaś prowadzą od Kajfasza do pretorium. Był wczesny ranek. Sami jednak nie weszli do pretorium, aby nie skalać się, ale móc spożyć Paschę.[7] (Mt 27,1; Mt 27,11; Mk 15,1; Łk 23,1; Łk 23,13; Jan 11,55; Jan 19,9)29 Piłat zatem wyszedł do nich na zewnątrz i zapytał: Jakie oskarżenie wnosicie przeciw temu człowiekowi?30 Odezwali się i powiedzieli mu: Gdyby On nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy Go tobie. (Iz 53,12)31 Piłat powiedział więc: Weźcie Go wy i osądźcie Go według waszego Prawa. Żydzi powiedzieli mu: Nam nie wolno nikogo zabić. (Kpł 24,16; Jan 19,6; Dz 18,15)32 Tak miało się wypełnić Słowo Jezusa, które wypowiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią ma umrzeć. (Mt 20,19; Mt 26,2; Jan 3,14; Jan 8,28; Jan 12,32)33 Piłat zatem znów wszedł do pretorium, przywołał Jezusa i zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? (Mt 2,2; Jan 1,49; Jan 12,13; Jan 12,15)34 Jezus odpowiedział: Czy ty sam od siebie to mówisz, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?35 Piłat na to: Czy ja jestem Żydem? Twój naród i arcykapłani wydali mi Ciebie; co zrobiłeś?36 Jezus odpowiedział: Moje Królestwo nie jest z tego świata; gdyby moje Królestwo było z tego świata, moi podwładni walczyliby, abym nie został wydany Żydom; póki co jednak moje Królestwo nie jest stąd. (2 Sm 7,12; Dn 2,44; Dn 7,14; Mt 3,2; Mt 26,53; Łk 17,21; Łk 19,12; Łk 19,14; Jan 6,15; Ef 5,5; Hbr 1,8; Ap 1,9; Ap 20,4; Ap 20,6)37 Piłat zauważył więc: A zatem Ty jesteś królem? Jezus odpowiedział: Ty mówisz, że jestem królem.[8] Ja po to urodziłem się i po to przyszedłem na świat, aby złożyć świadectwo prawdzie; każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu. (Mt 2,2; Jan 1,14; Jan 1,17; Jan 3,32; Jan 8,32; Jan 8,47; Jan 10,27; Jan 14,6; Jan 17,17; 1 J 4,6)38 Wtedy Piłat powiedział: Co to jest prawda? Po tych słowach znowu wyszedł do Żydów i powiedział im: Ja w Nim nie znajduję żadnej winy. (Łk 23,14; Łk 23,22; 1 Tm 6,13)39 Ale jest u was zwyczaj, abym wam na Paschę wypuszczał jednego [więźnia]; chcecie zatem, abym wam uwolnił króla Żydów? (Mt 27,15; Mk 15,6; Łk 23,17)40 Zawołali znów więc, krzycząc: Nie tego, ale Barabasza! Barabasz zaś był zbójcą. (Dz 3,14)