Jakuba 5 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Zapowiedź odpłaty dla wyzyskiwaczy

1 Chodźcie teraz [wy], bogaci. Zapłaczcie, lamentując nad swymi nadchodzącymi nieszczęściami. (Iz 13,6; Ez 30,2; Łk 6,24; 1 Tm 6,9; Jk 2,6; Jk 4,9)

Iz 13,6Ez 30,2Łk 6,241 Tm 6,9Jk 2,6Jk 4,9

2 Wasze bogactwo zbutwiało, a wasze szaty zostały zżarte przez mole. (Job 13,28; Ps 39,12; Przyp 11,28; Iz 50,9; Iz 51,8; Mt 6,19)

Job 13,28Ps 39,12Przyp 11,28Iz 50,9Iz 51,8Mt 6,19

3 Wasze złoto i srebro zaśniedziało, a ich śniedź^[1] będzie świadectwem przeciw wam i strawi wasze ciała jak ogień. Nagromadziliście skarbów w dniach ostatecznych. (Ps 21,10; Łk 12,21; Jk 3,8) 4 Oto zapłata robotników, którzy zżęli wasze pola, zatrzymana przez was, krzyczy, a wołania żniwiarzy dotarły do uszu Pana Zastępów.^[2] (Rdz 4,10; Kpł 19,13; Pwt 24,15; Ps 18,7; Jer 22,13; Ml 3,5)

Rdz 4,10Kpł 19,13Pwt 24,15Ps 18,7Jer 22,13Ml 3,5

5 Dogadzaliście sobie na ziemi i używaliście, utuczyliście wasze serca na dzień rzezi. (Jer 12,3; Jer 25,34; Ez 16,49; Am 6,1; Łk 16,19; 1 Tm 5,6; 2 P 2,13)

Jer 12,3Jer 25,34Ez 16,49Am 6,1Łk 16,191 Tm 5,62 P 2,13

6 Skazaliście, zamordowaliście sprawiedliwego; nie opiera się wam.

Cierpliwości! Nadchodzi sąd

7 Bądźcie zatem cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana.^[3] Oto rolnik oczekuje cennego plonu ziemi, cierpliwie czekając na niego, aż przyjmie wczesny i późny deszcz.^[4] (Pwt 11,14; Jer 5,24; Jl 2,23; Za 10,1; Jan 21,22; 1 Kor 1,7; 1 Kor 11,26; Ga 6,9; 1 Tes 2,19; Tt 2,13; Hbr 10,36)

Pwt 11,14Jer 5,24Jl 2,23Za 10,1Jan 21,221 Kor 1,71 Kor 11,26Ga 6,91 Tes 2,19Tt 2,13Hbr 10,36

8 Bądźcie cierpliwi i wy, umocnijcie swoje serca, gdyż przyjście Pana jest bliskie. (Rz 13,11; Flp 4,5; 1 Tes 3,13; Hbr 10,25; 1 P 4,7; Ap 22,12; Ap 22,20)

Rz 13,11Flp 4,51 Tes 3,13Hbr 10,251 P 4,7Ap 22,12Ap 22,20

9 Nie narzekajcie,^[5] bracia, jedni na drugich, abyście nie zostali osądzeni; oto Sędzia stanął u drzwi. (Mt 24,33; Mk 13,29; Jan 5,22; Dz 10,42; Dz 17,31; 1 Kor 4,5; 2 Tm 4,1; Jk 3,1; Jk 4,11; Jk 4,12; Jk 5,12; 1 P 4,5)

Mt 24,33Mk 13,29Jan 5,22Dz 10,42Dz 17,311 Kor 4,52 Tm 4,1Jk 3,1Jk 4,11Jk 4,12Jk 5,121 P 4,5

10 Za przykład niedoli i cierpliwości bierzcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imieniu Pana. (Jer 11,21; Jer 14,15; Jer 26,9; Jer 26,20; Jer 44,16; Mt 5,12; Mt 23,34; Dz 7,52)

Jer 11,21Jer 14,15Jer 26,9Jer 26,20Jer 44,16Mt 5,12Mt 23,34Dz 7,52

11 Oto za szczęśliwych uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Joba i zobaczyliście zakończenie^[6] Pana, że Pan jest bardzo litościwy i miłosierny.^[7] (Wj 34,6; Neh 9,17; Job 1,20; Job 2,10; Job 42,10; Job 42,12; Ps 86,15; Ps 102,13; Ps 103,8; Ps 111,4; Dn 12,12; Jl 2,13; Jon 4,2; Mt 5,10; Łk 6,36; Hbr 10,36; Jk 1,12)

Wj 34,6Neh 9,17Job 1,20Job 2,10Job 42,10Job 42,12Ps 86,15Ps 102,13Ps 103,8Ps 111,4Dn 12,12Jl 2,13Jon 4,2Mt 5,10Łk 6,36Hbr 10,36Jk 1,12

O zobowiązaniach

12 A przede wszystkim, moi bracia, nie przysięgajcie^[8] ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi;^[9] ale niech wasze: tak, będzie: tak, a wasze: nie, niech będzie: nie, abyście nie popadli pod sąd. (Mt 5,34)

W obliczu słabości

13 Cierpi ktoś między wami? Niech się modli. Cieszy się ktoś? Niech śpiewa pieśni.^[10] (Ps 50,15; 1 Kor 14,15; 1 Kor 14,26; Ef 5,19; Kol 3,16)

Ps 50,151 Kor 14,151 Kor 14,26Ef 5,19Kol 3,16

14 Niedomaga ktoś między wami? Niech przywoła prezbiterów zgromadzenia i niech się pomodlą nad nim wraz z namaszczeniem go oliwą w imieniu Pańskim. (Wj 30,25; Wj 30,30; Ps 23,5; Mt 18,17; Mk 6,13; Mk 16,17; Łk 10,17; Łk 10,34; Jan 14,13; Jan 15,16; Jan 16,23; Jan 16,26; Dz 8,1; Dz 11,30; Dz 13,1; Dz 14,23; Dz 15,2; Dz 15,6; Dz 15,22; Dz 16,18; Dz 20,17; Dz 20,28; Rz 16,1; Rz 16,4; 1 Kor 14,34; 1 Tm 3,15; 1 Tm 5,17; Tt 1,5; 1 P 5,1; 1 J 2,20; 1 J 2,27; Ap 1,11; Ap 1,20)

Wj 30,25Wj 30,30Ps 23,5Mt 18,17Mk 6,13Mk 16,17Łk 10,17Łk 10,34Jan 14,13Jan 15,16Jan 16,23Jan 16,26Dz 8,1Dz 11,30Dz 13,1Dz 14,23Dz 15,2Dz 15,6Dz 15,22Dz 16,18Dz 20,17Dz 20,28Rz 16,1Rz 16,41 Kor 14,341 Tm 3,151 Tm 5,17Tt 1,51 P 5,11 J 2,201 J 2,27Ap 1,11Ap 1,20

15 A modlitwa wiary uratuje chorego i Pan go podźwignie; jeżeli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpuszczone. (Iz 33,24; Mk 16,18; Łk 5,20; Jk 1,6)

Iz 33,24Mk 16,18Łk 5,20Jk 1,6

16 Wyznawajcie zatem grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście w ten sposób byli uleczeni. Wiele może usilna^[11] modlitwa sprawiedliwego. (Rdz 20,17; 1 Krl 13,6; 2 Krl 20,2; Job 42,8; Przyp 15,29; Mt 3,6; Dz 12,5; Dz 19,18; 1 Kor 12,9; Ef 6,18; Hbr 12,13; 1 J 1,9)

Rdz 20,171 Krl 13,62 Krl 20,2Job 42,8Przyp 15,29Mt 3,6Dz 12,5Dz 19,181 Kor 12,9Ef 6,18Hbr 12,131 J 1,9

17 Eliasz był człowiekiem podobnym do nas^[12] i modlił się usilnie,^[13] żeby nie spadł deszcz; i nie padało na ziemi przez trzy lata i sześć miesięcy. (1 Krl 17,1; Łk 4,25; Dz 14,15)

1 Krl 17,1Łk 4,25Dz 14,15

18 Potem znów się pomodlił i niebo dało deszcz, a ziemia wydała swój plon. (1 Krl 18,42)

Ważność duszpasterstwa

19 Bracia moi, gdyby ktoś spośród was zboczył od prawdy, a ktoś go nawrócił, (Przyp 21,16; Ml 2,6; Łk 1,16; Ga 6,1)

Przyp 21,16Ml 2,6Łk 1,16Ga 6,1

20 niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów.^[14] (Ps 51,15; Przyp 10,12; Rz 11,14; 1 Kor 13,7; 1 Tm 4,16; 1 P 4,8)

Ps 51,15Przyp 10,12Rz 11,141 Kor 13,71 Tm 4,161 P 4,8