Efezjan 4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zachęta do życia godnego powołania

1 Zachęcam was zatem ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, w którym zostaliście powołani, (Rz 8,28; 1 Kor 1,2; 1 Kor 1,9; 1 Kor 1,24; Ef 1,18; Ef 3,1; Ef 4,4; Ef 4,17; Ef 5,8; Ef 6,1; Ef 6,10; Ef 6,21; Flp 1,27; Kol 1,10; Kol 3,15; 1 Tes 2,12; 2 Tm 1,9; Flm 1,9)

Rz 8,281 Kor 1,21 Kor 1,91 Kor 1,24Ef 1,18Ef 3,1Ef 4,4Ef 4,17Ef 5,8Ef 6,1Ef 6,10Ef 6,21Flp 1,27Kol 1,10Kol 3,151 Tes 2,122 Tm 1,9Flm 1,9

2 z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, (Mt 5,5; Mt 11,29; Kol 3,12) 3 usilnie starając się zachować jedność Ducha^[1] w spójni pokoju: (Rz 12,18; Ef 2,14; Ef 2,15; Ef 2,17; Ef 4,13; Kol 3,14; Kol 3,15; Hbr 12,14)

Rz 12,18Ef 2,14Ef 2,15Ef 2,17Ef 4,13Kol 3,14Kol 3,15Hbr 12,14

4 jedno ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania – (Rz 8,23; Rz 12,5; 1 Kor 12,12; Ef 1,18; Ef 2,16; Ef 2,18; Ef 4,1; Kol 1,27)

Rz 8,23Rz 12,51 Kor 12,12Ef 1,18Ef 2,16Ef 2,18Ef 4,1Kol 1,27

5 jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; (Mt 28,19; Mk 12,29; Dz 2,38; Rz 6,3; 1 Kor 8,6; 1 Kor 12,13; Ga 3,27; Ef 4,13; 2 Tm 4,7; Tt 1,4)

Mt 28,19Mk 12,29Dz 2,38Rz 6,31 Kor 8,61 Kor 12,13Ga 3,27Ef 4,132 Tm 4,7Tt 1,4

6 jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. (Rz 3,30; Rz 11,36; 1 Kor 8,4; 1 Kor 8,6; 1 Kor 12,6; Ga 3,20; Ef 3,14; 1 Tm 2,5)

Rz 3,30Rz 11,361 Kor 8,41 Kor 8,61 Kor 12,6Ga 3,20Ef 3,141 Tm 2,5

7 Każdemu zaś z nas dana została łaska według miary daru Chrystusa.^[2] (Rz 3,24; Rz 12,3; Rz 12,6; 1 Kor 12,7; 1 Kor 12,11; 2 Kor 10,13; Ef 3,8; Ef 4,11)

Rz 3,24Rz 12,3Rz 12,61 Kor 12,71 Kor 12,112 Kor 10,13Ef 3,8Ef 4,11

8 Dlatego powiedziano: Gdy wstąpił na wysokość, powiódł za sobą jeńców, rozdał ludziom dary.^[3] (Kol 2,15) 9 A to, że wstąpił, cóż innego oznacza niż to, że i zstąpił do niższych części ziemi?^[4] (Mt 12,40; Flp 2,10; Hbr 4,14) 10 Ten, który zstąpił, jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko wypełnić. (Mk 16,19; Ef 1,20; Ef 1,23; Hbr 7,26)

Mk 16,19Ef 1,20Ef 1,23Hbr 7,26

11 On sam też ustanowił jednych apostołami,^[5] drugich prorokami,^[6] innych ewangelistami,^[7] a innych pasterzami^[8] i nauczycielami,^[9] (Mt 9,36; Mt 10,2; Łk 2,8; Łk 11,49; Dz 1,26; Dz 2,36; Dz 9,15; Dz 11,27; Dz 13,1; Dz 14,14; Dz 21,8; Rz 1,1; Rz 16,7; 1 Kor 2,10; 1 Kor 4,9; 1 Kor 12,28; 2 Kor 4,7; 2 Kor 8,23; 2 Kor 11,21; Ga 1,19; Ef 2,20; Ef 3,5; Flp 2,25; 1 Tm 4,1; 2 Tm 3,10; 2 Tm 4,5; Hbr 3,1; 1 P 2,25; 1 J 2,27; Ap 2,2; Ap 18,20; Ap 21,14)

Mt 9,36Mt 10,2Łk 2,8Łk 11,49Dz 1,26Dz 2,36Dz 9,15Dz 11,27Dz 13,1Dz 14,14Dz 21,8Rz 1,1Rz 16,71 Kor 2,101 Kor 4,91 Kor 12,282 Kor 4,72 Kor 8,232 Kor 11,21Ga 1,19Ef 2,20Ef 3,5Flp 2,251 Tm 4,12 Tm 3,102 Tm 4,5Hbr 3,11 P 2,251 J 2,27Ap 2,2Ap 18,20Ap 21,14

12 aby wyposażyć świętych do dzieła posługi,^[10] do budowania ciała Chrystusa, (Mt 16,18; Rz 12,5; 1 Kor 12,12; 1 Kor 12,17; 1 Kor 14,4; 1 Kor 14,12; 2 Kor 4,1; Ef 1,23; Ef 4,16; 1 Tm 1,12; 2 Tm 3,17)

Mt 16,18Rz 12,51 Kor 12,121 Kor 12,171 Kor 14,41 Kor 14,122 Kor 4,1Ef 1,23Ef 4,161 Tm 1,122 Tm 3,17

13 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania^[11] Syna Bożego, do męskiej doskonałości,^[12] do miary dorosłości pełni Chrystusowej, (Mt 11,27; 1 Kor 14,20; Ef 1,23; Ef 4,5; Flp 3,8; Kol 1,28; Hbr 5,14)

Mt 11,271 Kor 14,20Ef 1,23Ef 4,5Flp 3,8Kol 1,28Hbr 5,14

14 abyśmy już nie byli dziećmi,^[13] rzucanymi [przez fale] i unoszonymi wokoło przez każdy wiatr nauki, w ludzkim oszustwie, w podstępie błędnych metod, (1 Kor 3,1; 1 Kor 13,11; 1 Kor 14,20; 2 Kor 4,2; 2 Kor 11,3; 1 Tm 1,3; 1 Tm 6,3; Hbr 13,9)

1 Kor 3,11 Kor 13,111 Kor 14,202 Kor 4,22 Kor 11,31 Tm 1,31 Tm 6,3Hbr 13,9

15 ale we wszystkim, jako prawdomówni w miłości, rośli w Niego, który jest Głową, w Chrystusa, (1 Kor 16,14; Ef 1,22; Ef 4,16; Ef 5,23; Kol 1,18)

1 Kor 16,14Ef 1,22Ef 4,16Ef 5,23Kol 1,18

16 z którego całe ciało, spajane^[14] i wiązane przez każde wzmacniające [je] ścięgno^[15] – zgodnie z działaniem w mierze [właściwej dla] każdej części – przyczynia się do wzrostu ciała dla własnego zbudowania w miłości. (Ef 2,21; Ef 4,7; Kol 2,19) 17 To więc mówię i nalegam w Panu, abyście już więcej nie postępowali tak, jak postępują poganie w próżności swego umysłu, (1 Tes 4,5; 1 P 4,3) 18 ociemniali w rozumowaniu, z dala od życia Bożego przez nieświadomość, która jest w nich, przez niewrażliwość^[16] ich serca. (Mk 3,5; Dz 3,17; Dz 17,30; Rz 1,21; Rz 11,7; Rz 11,25; 2 Kor 3,14; Ef 2,12; Kol 1,21; 1 P 1,14; 2 P 2,17; 1 J 5,12)

Mk 3,5Dz 3,17Dz 17,30Rz 1,21Rz 11,7Rz 11,252 Kor 3,14Ef 2,12Kol 1,211 P 1,142 P 2,171 J 5,12

19 Oni to, wyzuwszy się z uczuć, oddali się rozpuście w [pełnej] chciwości pogoni za wszelką nieczystością.^[17] (Rz 1,24) 20 Wy jednak nie tak nauczyliście się Chrystusa, (Mt 11,29) 21 kiedy o Nim usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni – jako że prawda jest w Jezusie – (Kol 2,7) 22 że macie zdjąć z siebie starego człowieka z jego wcześniejszym postępowaniem, niszczonego według zwodniczych żądz, (Rz 6,6; Rz 8,13; Ga 6,8; Kol 2,11; Kol 3,8)

Rz 6,6Rz 8,13Ga 6,8Kol 2,11Kol 3,8

23 a poddawać się odnowie w duchu waszego umysłu – (Rz 8,6; Rz 12,2; Kol 3,10; Tt 3,5)

Rz 8,6Rz 12,2Kol 3,10Tt 3,5

24 i oblec się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.^[18] (Rz 6,4; Rz 13,14; 2 Kor 5,17; Ga 3,27; Ef 2,10; Ef 2,15; Kol 3,10)

Rz 6,4Rz 13,142 Kor 5,17Ga 3,27Ef 2,10Ef 2,15Kol 3,10

25 Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie prawdę, każdy ze swoim bliźnim, gdyż jesteśmy członkami jedni drugich. (Rz 12,5; Kol 3,9) 26 Gniewajcie się – lecz nie grzeszcie;^[19] niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem (Mt 5,22; Mk 3,5; Jk 1,19) 27 ani nie dawajcie miejsca diabłu. (Jk 4,7; 1 P 5,8) 28 Kto kradnie, niech kraść przestanie, a raczej niech się trudzi, wypracowując własnymi^[20] rękami dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu. (Dz 20,35; Ef 5,28; 1 Tes 4,11; 2 Tes 3,8)

Dz 20,35Ef 5,281 Tes 4,112 Tes 3,8

29 Niech żadne zepsute słowo nie wychodzi z waszych ust, ale tylko dobre, dla zbudowania, gdy trzeba, dla udzielenia łaski słuchającym. (Rz 14,19; Ef 5,4; Kol 3,8; Kol 4,6)

Rz 14,19Ef 5,4Kol 3,8Kol 4,6

30 I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście zapieczętowani na dzień odkupienia. (2 Kor 1,22; 2 Kor 5,5; Ef 1,13; 1 Tes 5,19)

2 Kor 1,222 Kor 5,5Ef 1,131 Tes 5,19

31 Wszelka gorycz i gwałt, i gniew, i krzyk, i oszczerstwo niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złośliwością. (Kol 3,8; 1 P 2,1) 32 Bądźcie zaś jedni dla drugich mili, serdeczni, przebaczający sobie nawzajem, jak i wam^[21] Bóg przebaczył w Chrystusie. (Mt 6,14; Mt 18,22; Kol 3,12; Kol 3,13)

Mt 6,14Mt 18,22Kol 3,12Kol 3,13