2 Koryntian 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przyczyna przełożenia odwiedzin w Koryncie

1 Postanowiłem sobie bowiem to: nie przychodzić znów do was w smutku.^[1] (1 Kor 4,21; 2 Kor 1,23; 2 Kor 12,21)

1 Kor 4,212 Kor 1,232 Kor 12,21

2 Jeśli bowiem ja was zasmucam, to kto może mnie rozweselić, jak nie ten, który jest przeze mnie zasmucany? 3 A napisałem^[2] to właśnie, aby po przybyciu nie doznać smutku od tych, którzy powinni mnie cieszyć, przekonany co do was wszystkich, że moja radość jest [radością] was wszystkich. (2 Kor 2,9; 2 Kor 7,8; 2 Kor 7,12; 2 Kor 7,16; 2 Kor 8,22; 2 Kor 12,20; 2 Tes 3,4)

2 Kor 2,92 Kor 7,82 Kor 7,122 Kor 7,162 Kor 8,222 Kor 12,202 Tes 3,4

4 Gdyż z wielkiego utrapienia i przygnębienia serca, wśród wielu łez pisałem do was, nie abyście zostali zasmuceni, ale abyście poznali miłość, którą mam względem was – w obfitości. (Dz 20,19; Dz 20,31; 2 Kor 7,8; 2 Kor 7,12; 2 Kor 11,11; 2 Kor 12,15)

Dz 20,19Dz 20,312 Kor 7,82 Kor 7,122 Kor 11,112 Kor 12,15

5 Jeśli natomiast ktoś sprawił smutek, to nie mnie sprawił smutek, lecz po części – by nie przesadzać – wam wszystkim. (1 Kor 5,1) 6 Takiemu wystarczy ta kara, która [została nałożona] przez większość, (1 Kor 5,4; 1 Tm 5,20) 7 tak że przeciwnie, powinniście raczej wybaczyć i zachęcić, aby w jakiś sposób nie został taki pochłonięty przez nadmiar smutku. (2 Kor 2,10; Ef 4,32; Kol 3,13) 8 Dlatego proszę was, abyście postanowili odnieść się do niego z miłością; (1 Kor 16,14; Ef 4,2; Kol 3,14) 9 bo i po to napisałem, aby poznać, na ile jesteście wypróbowani i czy we wszystkim jesteście posłuszni. (2 Kor 2,3; 2 Kor 7,15; 2 Kor 10,6)

2 Kor 2,32 Kor 7,152 Kor 10,6

10 Komu zaś wy wybaczacie, temu i ja; gdyż i ja co wybaczyłem – jeśli coś wybaczyłem – [uczyniłem to] ze względu na was w obliczu Chrystusa, 11 abyśmy nie zostali wykorzystani przez szatana; nie jesteśmy bowiem nieświadomi jego intryg. (Mt 13,25; Mt 13,28; Łk 22,31; Ef 6,11; 1 P 5,8)

Mt 13,25Mt 13,28Łk 22,31Ef 6,111 P 5,8

Słowo o apostolskiej działalności

12 Gdy dla ewangelii Chrystusa przybyłem do Troady, choć drzwi zostały mi otwarte w Panu, (Dz 14,27; Dz 16,8; Dz 20,6; 1 Kor 16,9; 2 Kor 4,3; 2 Kor 9,13; Kol 4,3; 2 Tm 4,13; Ap 3,8)

Dz 14,27Dz 16,8Dz 20,61 Kor 16,92 Kor 4,32 Kor 9,13Kol 4,32 Tm 4,13Ap 3,8

13 nie miałem w moim duchu ulgi, ponieważ nie odnalazłem Tytusa, mojego brata; pożegnałem ich więc i odszedłem do Macedonii. (Dz 20,1; Rz 1,9; 1 Kor 16,18; 2 Kor 1,16; 2 Kor 7,5; 2 Kor 7,6; 2 Kor 7,13; 2 Kor 8,1; 2 Kor 8,6; 2 Kor 8,16; 2 Kor 8,23; 2 Kor 9,2; 2 Kor 9,4; 2 Kor 12,18; Ga 2,1; Ga 2,3; 2 Tm 4,10; Tt 1,4)

Dz 20,1Rz 1,91 Kor 16,182 Kor 1,162 Kor 7,52 Kor 7,62 Kor 7,132 Kor 8,12 Kor 8,62 Kor 8,162 Kor 8,232 Kor 9,22 Kor 9,42 Kor 12,18Ga 2,1Ga 2,32 Tm 4,10Tt 1,4

14 Bogu zaś niech będą dzięki, który nam w Chrystusie zawsze daje zwycięstwo i woń Jego poznania rozchodzi się przez nas na każdym miejscu; (1 Kor 15,57; 2 Kor 8,16; 2 Kor 9,15; Ef 5,2; Flp 3,8; Flp 4,18; Kol 2,15)

1 Kor 15,572 Kor 8,162 Kor 9,15Ef 5,2Flp 3,8Flp 4,18Kol 2,15

15 że jesteśmy zapachem Chrystusa dla Boga wśród tych, którzy dostępują zbawienia, i tych, którzy giną; (1 Kor 1,18; 2 Kor 4,3) 16 dla jednych jest to woń śmierci ku śmierci, dla drugich woń życia ku życiu.^[3] A do tych spraw kto jest odpowiedni?^[4] (Łk 2,34; Dz 13,46; Dz 13,48; 2 Kor 3,5; 1 P 2,7)

Łk 2,34Dz 13,46Dz 13,482 Kor 3,51 P 2,7

17 Nie jesteśmy bowiem jak wielu kupczących Słowem Boga, ale jak ci, którzy ze szczerości,^[5] ale jak ci od Boga wobec Boga mówimy w Chrystusie. (Dz 20,33; 2 Kor 1,12; 2 Kor 4,2; 2 Kor 12,19; 1 Tes 2,5)

Dz 20,332 Kor 1,122 Kor 4,22 Kor 12,191 Tes 2,5