1Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanosić błagania, prośby,[1] modlitwy wstawiennicze,[2] dziękczynienia za wszystkich ludzi, (Ef 6,18; Flp 4,6)2za królów i za wszystkich, którzy są na stanowiskach, abyśmy wiedli życie ciche i spokojne,[3] we wszelkiej pobożności i godności. (1 Tm 3,16; 1 Tm 4,7; 1 Tm 6,3; 1 Tm 6,5; 2 Tm 3,5; Tt 1,1)3Jest to szlachetne i przyjemne przed Zbawcą, naszym Bogiem, (Łk 1,47; 1 Tm 5,4)4który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. (1 Tm 4,3; 1 Tm 4,10; 2 Tm 2,25; 2 Tm 3,7; Tt 1,1; 2 P 3,9)5Gdyż[4] jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, (Rz 3,30; 1 Kor 8,4; 1 Kor 8,6; Ga 3,20; Hbr 8,6; Hbr 9,15; Hbr 12,24; 1 J 2,1)6który złożył siebie samego na okup za wszystkich, na świadectwo swoich czasów.[5] (Mt 20,28; 1 Kor 1,6; Ga 1,4; Ga 2,20; 2 Tes 1,10; Tt 2,14)7Ja na to zostałem ustanowiony heroldem[6] i apostołem – prawdę mówię, nie kłamię – nauczycielem narodów[7] w wierze i prawdzie. (Dz 9,15; Rz 9,1; Rz 11,13; Rz 15,16; Ga 2,8; Ef 3,1; Ef 3,8; 1 Tm 1,4; 1 Tm 2,4; 2 Tm 1,11)8Chcę zatem, aby mężczyźni modlili się na każdym miejscu,[8] wznosząc ręce czyste,[9] bez gniewu i sporu.[10] (Dz 25,16)9Podobnie i kobiety[11] – w przyzwoitym ubraniu;[12] niech się zdobią ze skromnością i rozsądkiem,[13] nie w sploty[14] ani w złoto czy też w perły lub kosztowne szaty, (1 P 3,3)10lecz – co przystoi kobietom przyznającym sobie pobożność – w dobre czyny. (1 Tm 5,10; Tt 2,3)