1 Koryntian 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Sprawa spożywania ofiar składanych bóstwom pogańskim

1 Co do ofiar składanych bóstwom, wiemy, że wszyscy mamy właściwe poznanie.^[1] Poznanie nadyma, miłość zaś buduje. (Dz 15,20; Dz 15,29; Rz 13,10; Rz 14,19; Rz 15,14; 1 Kor 4,6; 1 Kor 6,12; 1 Kor 7,1; 1 Kor 8,4; 1 Kor 8,7; 1 Kor 8,10; 1 Kor 10,14; 1 Kor 10,23; 1 Kor 13,1; 1 Kor 14,4; 1 Kor 14,5; 1 Kor 14,12; Ef 4,16)

Dz 15,20Dz 15,29Rz 13,10Rz 14,19Rz 15,141 Kor 4,61 Kor 6,121 Kor 7,11 Kor 8,41 Kor 8,71 Kor 8,101 Kor 10,141 Kor 10,231 Kor 13,11 Kor 14,41 Kor 14,51 Kor 14,12Ef 4,16

2 Jeśli ktoś mniema, że coś poznał, jeszcze nie poznał, jak należało poznać; (1 Kor 3,18; 1 Kor 13,9; 1 Kor 13,12; Ga 6,3)

1 Kor 3,181 Kor 13,91 Kor 13,12Ga 6,3

3 jeśli zaś ktoś kocha Boga, ten też został przez Niego poznany. (Rz 8,29; Ga 4,9; 2 Tm 2,19; 1 J 4,20)

Rz 8,29Ga 4,92 Tm 2,191 J 4,20

4 Jeśli więc chodzi o pokarmy ofiarowane bóstwom, wiemy, że nie ma na świecie ani jednego bóstwa i nie ma żadnego innego boga oprócz Jednego.^[2] (Mk 12,32; Rz 3,30; 1 Kor 8,6; 1 Kor 10,19; Ga 4,8; 1 Tm 2,5)

Mk 12,32Rz 3,301 Kor 8,61 Kor 10,19Ga 4,81 Tm 2,5

5 I chociaż są tak zwani bogowie, czy to w niebie, czy na ziemi – jak też jest wielu bogów i wielu panów – (2 Tes 2,4) 6 to jednak: Dla nas jest tylko jeden Bóg Ojciec, z którego wszystko – i my dla Niego, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko – i my przez Niego. (Dz 2,36; Rz 11,36; 1 Kor 12,6; Ef 3,14; Ef 4,5; Ef 4,6; Flp 2,11; Kol 1,16; Hbr 1,2; Hbr 2,10)

Dz 2,36Rz 11,361 Kor 12,6Ef 3,14Ef 4,5Ef 4,6Flp 2,11Kol 1,16Hbr 1,2Hbr 2,10

7 Ale nie wszyscy mają poznanie; niektórzy zaś, zwyczajem bóstwa, aż dotąd jakby złożoną ofiarę jedli i ich sumienie, słabe, doznaje splamienia. (Rz 14,23; 1 Kor 10,25; 1 Kor 10,27)

Rz 14,231 Kor 10,251 Kor 10,27

8 Pokarm zaś nie postawi nas przy Bogu: nic nie tracimy, jeśli nie jemy, i nic nie zyskujemy, jeśli jemy. (Rz 14,17) 9 Uważajcie natomiast, by w jakiś sposób to wasze prawo^[3] nie stało się dla słabych powodem potknięcia. (Mt 18,6; Rz 14,1; Rz 14,2; Rz 14,13; Rz 14,15; Rz 14,20; Rz 15,1; 1 Kor 8,7; 1 Kor 8,10; 1 Kor 10,32; Ga 5,13)

Mt 18,6Rz 14,1Rz 14,2Rz 14,13Rz 14,15Rz 14,20Rz 15,11 Kor 8,71 Kor 8,101 Kor 10,32Ga 5,13

10 Bo jeśli ktoś zobaczy ciebie, mającego poznanie, spoczywającego [przy posiłku] w świątyni, to czy jego sumienie, słabe, nie zostanie pobudzone do spożycia ofiary? (1 Kor 8,1; 1 Kor 8,4; 1 Kor 8,7)

1 Kor 8,11 Kor 8,41 Kor 8,7

11 W twoim postępowaniu^[4] bowiem gubi się słaby, brat, za którego umarł Chrystus. (Rz 14,15; 2 Kor 5,14) 12 I tak, gdy grzeszycie względem braci i uderzacie w ich słabe sumienie, grzeszycie przeciw Chrystusowi. 13 Z tego powodu, jeśli pokarm przyczynia się do upadku mojego brata, nie spożyję mięsa na wieki, aby nie przyczynić się do upadku mojego brata. (Rz 14,21; 1 Kor 8,9)