Wyjścia 1,22 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

Dzieje Izraelitów w Egipcie

1 Oto imiona^[1] synów Izraela przybyłych z Jakubem^[2] do Egiptu – każdy przybył ze swoim domem:^[3] 2 Ruben, Symeon, Lewi i Juda; 3 Issachar, Zebulon i Beniamin; 4 Dan i Naftali, Gad i Aszer. 5 A było wszystkich dusz, które wyszły z lędźwi Jakuba, dusz siedemdziesiąt,^[4] Józef zaś był już w Egipcie. 6 Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie. 7 A synowie Izraela byli płodni i mnożyli się,^[5] i stawali się liczni, i potężnieli coraz bardziej i bardziej,^[6] i ziemia była nimi zapełniona. (Dz 7,17) 8 Nastał też w Egipcie nowy król,^[7] który nie znał Józefa. (Dz 7,18) 9 I powiedział do swego ludu: Oto lud synów Izraela stał się liczniejszy i potężniejszy niż my. 10 Postąpmy z nim mądrze, aby się nie rozrastał, bo gdyby spotkała nas wojna, mógłby i on dołączyć do tych, którzy nas nienawidzą, i walczyć przeciw nam – i odejść^[8] z tej ziemi. (Dz 7,19) 11 Ustanowiono zatem nad nim książąt^[9] nad przymusowymi robotnikami, po to, by gnębili go ciężkimi robotami – a budowano wtedy dla faraona miasta-spichlerze:^[10] Pitom^[11] i Ramses.^[12] 12 Lecz im bardziej go gnębili, tym stawał się liczniejszy i tym bardziej się rozrastał – i wzdrygano się^[13] przed synami Izraela. 13 I zmusili Egipcjanie synów Izraela do pracy pod przymusem, 14 i uprzykrzali im życie ciężką pracą w glinie i przy cegłach, i najróżniejszą pracą na polu, a wszystkie te prace, które wykonywali, [wykonywali] pod przymusem. 15 Powiedział też król Egiptu do położnych hebrajskich, z których jedna miała na imię Szifra,^[14] a druga miała na imię Pua:^[15] 16 Gdy będziecie przy porodach Hebrajek, patrzcie na stolik:^[16] Jeśli to syn, uśmiercajcie go, a jeśli to córka, niech zostanie przy życiu. 17 Położne jednak bały się Boga i nie czyniły tak, jak im nakazał król Egiptu, ale zostawiały chłopców przy życiu. 18 Wtedy król^[17] Egiptu wezwał położne i powiedział do nich: Dlaczego uczyniłyście tę rzecz i zostawiałyście chłopców przy życiu? 19 A położne odpowiedziały faraonowi, że Hebrajki^[18] nie są jak kobiety egipskie, bo są one żywotne – rodzą, zanim przyjdzie do nich położna! 20 Bóg zaś darzył położne tym, co dobre, a lud mnożył się^[19] i bardzo potężniał. 21 A ponieważ położne bały się Boga, obdarzył je domami.^[20] 22 Wtedy faraon nakazał całemu swemu ludowi: Każdego syna, który się urodzi – wrzućcie go do Nilu; a każdą córkę pozostawcie przy życiu! (Dz 7,19)