1A Saraj, żona Abrama, nie urodziła mu [dzieci], lecz miała służącą,[1] Egipcjankę, a było jej na imię Hagar.[2]2I powiedziała Saraj do Abrama: Oto JHWH zatrzymał mi rodzenie, przyjdź[3] więc, proszę, do mojej służącej, może dzięki niej będę miała syna.[4] I posłuchał Abram głosu Saraj. (Ga 4,21)3Wzięła więc Saraj, żona Abrama, Hagar, Egipcjankę, swoją służącą – a [było to] po upływie dziesięciu lat zamieszkiwania Abrama w ziemi kananejskiej – i dała ją Abramowi, swojemu mężowi, za żonę.4I przyszedł do Hagar, i poczęła. A gdy zobaczyła, że poczęła, zaczęła pogardzać swoją panią w swoich oczach.5Wtedy Saraj powiedziała do Abrama: Moja krzywda [ciąży] na tobie![5] To ja dałam moją służącą na twe łono, a gdy zauważyła, że poczęła, zaczęła mną pogardzać w swoich oczach! Niech rozsądzi JHWH między mną a między tobą.6I powiedział Abram do Saraj: Oto twoja służąca jest w twoim ręku, zrób z nią to, co ci się wyda dobre w twoich oczach! A gdy Saraj ją upokorzyła, [ta] uciekła od niej.7Wtedy znalazł ją Anioł JHWH,[6] przy pewnym[7] źródle wód na pustyni, przy źródle na drodze do Szur.8I powiedział: Hagar, służąco Saraj, skąd przychodzisz i dokąd idziesz? I odpowiedziała: Uciekam ja sprzed oblicza Saraj, mojej pani.9Wówczas powiedział jej Anioł JHWH: Wróć do swojej pani i upokórz się pod jej rękami!10I powiedział jej [jeszcze] Anioł JHWH: Obficie rozmnożę twoje potomstwo, będzie niepoliczalne z powodu mnogości.11I powiedział jej Anioł JHWH: Oto poczęłaś i urodzisz syna, i nadasz mu imię Ismael,[8] bo usłyszał JHWH o twojej niedoli.12A będzie on człowiekiem – dzikim osłem,[9] ze swą ręką przeciw wszystkim, z ręką wszystkich przeciw sobie, i będzie się osiedlał naprzeciw wszystkich swych braci.[10]13Wówczas nazwała JHWH mówiącego do niej: Ty jesteś Bogiem patrzącym,[11] bo powiedziała: Czyżbym tu zobaczyła Tego, który mnie widzi?![12]14Dlatego nazwano tę studnię Studnią Żyjącego, który mnie widzi.[13] Oto leży ona między Kadesz a Bered.15I urodziła Hagar Abramowi syna. I nadał Abram swojemu synowi, którego urodziła Hagar, imię Ismael. (Ga 4,22)16A Abram miał osiemdziesiąt sześć lat, gdy Hagar urodziła Abramowi Ismaela.