1I dodał [sobie jeszcze] Abraham i pojął żonę, a na imię jej było Ketura.[1] (1 Krn 1,32)2I urodziła mu Zimrana[2] i Jokszana, i Medana, i Midiana, i Jiszbaka, i Szuacha.3A Jokszan zrodził Sabę[3] i Dedana. A synami Dedana byli:[4] Aszurim i Letuszim, i Leumim.[5] (Rdz 10,7; 1 Krn 1,32)4A synami Midiana byli: Efa i Efer, i Henoch, i Abida, i Eldaa[6] – ci wszyscy byli synami Ketury.5Abraham zaś oddał Izaakowi[7] wszystko, co do niego należało.6A synom nałożnic, które miał Abraham, dał Abraham dary i wyprawił ich od Izaaka, swego syna, jeszcze za swego życia na wschód, do ziemi wschodniej.
Śmierć i pogrzeb Abrahama
7A to są lata życia Abrahama, które przeżył, sto siedemdziesiąt pięć lat.[8]8I ustał, i umarł Abraham w pięknej starości, sędziwy i syty dni,[9] i został przyłączony do swego ludu.9I pochowali go Izaak i Ismael, jego synowie, w jaskini Makpela, na polu Efrona, syna Sochara, Chetyty, naprzeciw Mamre,10na polu, które kupił Abraham od synów Cheta. Tam został pochowany Abraham i Sara, jego żona. (Rdz 23,3)11I stało się po śmierci Abrahama, że błogosławił Bóg Izaaka, jego syna. Izaak zaś zamieszkał przy Studni Żyjącego, który mnie widzi.
Potomkowie Ismaela
12A to rodowody Ismaela, syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Hagar, Egipcjanka, służąca[10] Sary. (1 Krn 1,28)13A to są imiona synów Ismaela, według imion ich pokoleń: Pierworodny Ismaela Nebajot, i Kedar, i Adbeel, i Mibsam,14i Miszma, i Duma, i Masa,15Chadad[11] i Tema, Jetur, Nafisz i Kedma.16To są synowie Ismaela i takie są nazwy ich zagród[12] i obozowisk,[13] dwunastu książąt ich plemion.[14]17A to lata życia Ismaela: sto trzydzieści siedem lat. I ustał, i umarł, i został przyłączony do swego ludu.18A mieszkali oni od Chawili aż do Szur, które leży na wschód[15] od Egiptu idąc do Asyrii. Osiadł naprzeciw wszystkich swoich braci.[16] (Rdz 16,12)
Potomkowie Izaaka
19A to są pokolenia Izaaka,[17] syna Abrahama: Abraham zrodził Izaaka. (Rdz 23,1; Rdz 25,7; Rdz 25,17; Rdz 25,20; Rdz 25,26; Rdz 28,5; Rdz 30,25; Rdz 31,38; Rdz 35,28)20Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął sobie za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Padan-Aram, siostrę Labana, Aramejczyka.[18] (Rdz 28,5; Rdz 31,20; Rdz 31,24; Rdz 31,47; Rdz 46,1; Rdz 50,24; Pwt 26,5)21A wstawiał się Izaak do JHWH za swoją żonę,[19] gdyż była ona niepłodna, i JHWH dał się ubłagać – i Rebeka, jego żona, poczęła. (So 3,10)22A synowie trącali się w jej wnętrzu, stąd zapytała: Jeśli tak, to dlaczego to mnie? I poszła zapytać JHWH.23JHWH zaś powiedział jej: Dwa narody w twym brzuchu i dwa ludy[20] – od twego wnętrza podzielone. Lud będzie miał przewagę nad ludem – i starszy będzie służył młodszemu. (Ml 1,2; Rz 9,10)24A gdy wypełniły się jej dni, aby porodzić, oto w jej brzuchu były bliźnięta.25I wyszedł pierwszy, cały rudy, jak płaszcz włochaty[21] – i nadano[22] mu imię Ezaw.[23]26Za nim zaś wyszedł jego brat, a jego ręka trzymała za piętę Ezawa – i nadano[24] mu imię Jakub.[25] A Izaak miał sześćdziesiąt lat, gdy ich zrodził. (Rdz 25,7; Rdz 28,5; Rdz 29,21; Rdz 30,1; Rdz 30,22; Rdz 35,28; Rdz 37,12; Rdz 47,28)
Jakub i pierworództwo
27A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był człowiekiem znającym się na łowach, człowiekiem pola. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym,[26] mieszkającym w namiotach.28Izaak kochał Ezawa, bo łowy[27] miał w swych ustach,[28] a Rebeka kochała Jakuba.29Pewnego razu Jakub ugotował[29] potrawę,[30] a Ezaw przyszedł z pola i był zmęczony.30I powiedział Ezaw do Jakuba: Daj mi się, proszę, nażreć[31] z tej czerwonej potrawy,[32] bo jestem zmęczony. Dlatego nadano mu imię Edom.[33]31A Jakub powiedział: Najpierw[34] sprzedaj mi swoje pierworództwo.[35]32A Ezaw odpowiedział: Oto ja jestem bliski śmierci, więc po co mi pierworództwo?33Lecz Jakub powiedział: Najpierw mi przysięgnij. I przysiągł mu. I sprzedał swoje pierworództwo Jakubowi.34Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i potrawę z soczewicy – i jadł, i pił, i wstał, i poszedł; i wzgardził Ezaw pierworództwem. (Hbr 12,16)