1Dla prowadzącego chór. Na [melodię]: Lilia świadectw.[1] Miktam[2] Dawida – dla pouczenia. (Łk 12,27)2Gdy walczył z Aram-Naharaim oraz z Aram-Sobą[3] i gdy Joab, wracając, pobił Edom, dwanaście tysięcy, w dolinie Melach.[4]3Boże, odrzuciłeś nas, złamałeś,[5] Pogniewałeś się na nas – odnów nas!4Wstrząsnąłeś ziemią, rozłupałeś ją; Ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.5Swój lud wystawiłeś na ciężką próbę, Napoiłeś nas odurzającym winem. (Ap 14,10; Ap 16,19)6Dałeś sztandar[6] tym, którzy się Ciebie boją, By dać im uciec przed obliczem łuku! Sela.7Właśnie po to, aby zostali wybawieni Twoi ukochani, Wyratuj nas swoją prawicą i odpowiedz nam.8Bóg przemówił w swojej świętości: Z radością rozdzielę Szekem I podzielę dolinę Sukot.9Moim jest Gilead i moim Manasses, Efraim zaś osłoną mojej głowy. Juda jest moim berłem,10Moab miednicą, w której się myję,[7] Na Edom rzucam mój sandał;[8] Nad Filisteą odtrąbię zwycięstwo.[9]11Kto mnie wprowadzi do warownego miasta? Kto mnie poprowadzi aż do Edomu?12Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś? I czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi zastępami?13Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, Bo nic niewart jest ludzki ratunek.14Dzięki Bogu będziemy poczynać sobie odważnie,[10] On zdepcze naszych nieprzyjaciół.