Przypowieści Salomona 6,2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przestroga przed ręczeniem

1 Jeśli poręczyłeś za swego bliźniego, mój synu,^[1] przyklasnąłeś w dłonie za obcego,^[2] 2 zostałeś usidlony przez słowa swoich ust, schwytany przez słowa swoich ust, 3 uczyń to, mój synu, i bądź wolny, bo znalazłeś się w ręku swego bliźniego: Idź, upokórz się i nalegaj na swego bliźniego, 4 nie daj zasnąć swoim oczom ani zdrzemnąć się swoim powiekom. 5 Wyrwij się jak gazela z ręki^[3] i jak ptak z ręki ptasznika.^[4]

Przestroga przed lenistwem

6 Udaj się, leniu, do mrówki, przyjrzyj się jej drogom i zmądrzej.^[5] 7 Nie ma ona wodza, nadzorcy ani władcy, 8 a w lecie przygotowuje swój chleb i w żniwa gromadzi swą żywność.^[6] 9 Jak długo, leniu, będziesz leżał? Kiedy podniesiesz się ze snu? 10 Trochę pospać, trochę podrzemać, trochę założyć ręce, by odpocząć – 11 i tak zaskoczy cię ubóstwo jak włóczęga, a niedostatek jak człowiek uzbrojony.^[7]

Przestroga przed dwulicowością

12 Niegodziwiec,^[8] człowiek nieprawy, chodzi z fałszem na ustach, 13 mruga oczami, szura nogami, pokazuje palcami – 14 w jego sercu przewrotność, cały czas knuje zło – sieje niezgodę.^[9] 15 Dlatego nagle zaskoczy go nieszczęście, szybko zostanie złamany – i nie będzie ratunku.

Przestroga przed narażaniem się PANU

16 Oto sześć rzeczy, których nienawidzi JHWH, siedem, które są obrzydliwością dla Jego duszy: 17 wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną; 18 serce, które knuje niegodziwe plany, nogi skore, aby biec do zła, 19 fałszywy świadek, który szerzy kłamstwa, i [człowiek] siejący niezgodę między braćmi.

Przestroga przed lekceważeniem pouczeń rodziców

20 Zachowuj przykazanie swego ojca, mój synu, i nie porzucaj pouczenia swojej matki. 21 Zawiązuj je zawsze u serca, przewiązuj je sobie wokół szyi. 22 Gdy pójdziesz, będzie ci przewodzić, kiedy spoczniesz, będzie cię strzec, a gdy się zbudzisz, przemówi do ciebie, 23 bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłem, a napomnienia do karności – drogą życia.

Przestroga przed zdradą małżeńską

24 Ustrzegą cię one od złej kobiety,^[10] od gładkiego języka cudzej. 25 Nie pragnij^[11] w swym sercu jej piękna, niech nie schwyta cię swoimi powiekami, 26 bo zapłatą kobiety nierządnej [bywa nawet] bochenek chleba,^[12] a kobieta [innego] mężczyzny poluje na cenną duszę.^[13] 27 Czy człowiek może zgarnąć do zanadrza ogień i nie spalić przy tym odzienia? 28 Czy człowiek może chodzić po rozżarzonym węglu i nie poparzyć [przy tym] stóp? 29 Tak jest z tym, który chodzi do żony swego bliźniego: Ściągnie na siebie winę ten, kto jej dotyka. 30 Czy nie pogardza się złodziejem za to, że kradnie, choćby robił to z głodu, po to, by się najeść?^[14] 31 Gdy go złapią, musi oddać po siedmiokroć, musi oddać całe mienie swego domu. 32 Temu jednak, kto cudzołoży z kobietą, brakuje rozumu,^[15] niech to robi ten, kto chce zgubić swoją duszę. 33 Doigra się sińców i niesławy i nie zmaże swojej hańby. 34 Zazdrość bowiem [podsyci] gniew męża, nie będzie on pobłażał w dniu zemsty; 35 nie zechce spojrzeć na żaden okup^[16] – nie zechce go, choćbyś mnożył prezenty.^[17]