Izajasza 64,9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił, a przed Twym obliczem zatrzęsły się góry,^[1] (Ap 19,11) 2 jak wtedy, gdy ogień zapala chrust,^[2] a od ognia^[3] wrze woda, oby na objawienie Twego imienia Twoim nieprzyjaciołom przed Twym obliczem zadrżały narody! 3 W Twym dokonywaniu rzeczy budzących lęk, [których] nie^[4] oczekiwaliśmy, obyś zstąpił, a przed Twym obliczem zatrzęsły się góry! 4 I od wieków nie słyszeli,^[5] nie wpadło im w ucho, oko nie widziało Boga, poza Tobą, [który] działa na rzecz tego, który Go oczekuje.^[6] (1 Kor 2,9) 5 Wychodzisz naprzeciw radosnego i czyniącego sprawiedliwość – na Twoich drogach pamiętają o Tobie. Gdy Ty się gniewałeś, my grzeszyliśmy w nich wiecznie! I mamy być zbawieni?^[7] 6 Staliśmy się jak nieczyści – [i to] my wszyscy! Jak podpaska w miesiączce jest cała nasza sprawiedliwość. I więdniemy^[8] jak liść – my wszyscy! A nasze winy^[9] unoszą nas jak wiatr. 7 I nie ma kto by wzywał Twojego imienia, kwapił się do uchwycenia się Ciebie, gdyż zakryłeś przed nami swoje oblicze i roztopiłeś^[10] za sprawą^[11] naszych win. (Rz 1,24) 8 A teraz,^[12] JHWH, Ty jesteś naszym Ojcem, my jesteśmy gliną, a Ty naszym garncarzem – i wszyscy jesteśmy dziełem Twojej ręki!^[13] 9 Nie gniewaj się, JHWH, tak bardzo, i nie pamiętaj winy na wieki! Ach! Spojrzyj, prosimy, Twoim ludem my wszyscy. 10 Twe święte miasta stały się pustynią, pustynią stał się [i] Syjon, Jerozolima pustkowiem.^[14] 11 Nasz przybytek, święty i wspaniały, w którym chwalili Cię nasi ojcowie, stał się^[15] pastwą ognia, a wszystko nam najdroższe^[16] legło w gruzach! 12 Czy mimo tego wstrzymasz się, JHWH? [Czy] będziesz milczał i tak bardzo nas upokorzysz?