Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
od Ewangeliczny Instytut Biblijny1Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił, a przed Twym obliczem zatrzęsły się góry,[1] (Ap 19,11)2jak wtedy, gdy ogień zapala chrust,[2] a od ognia[3] wrze woda, oby na objawienie Twego imienia Twoim nieprzyjaciołom przed Twym obliczem zadrżały narody!3W Twym dokonywaniu rzeczy budzących lęk, [których] nie[4] oczekiwaliśmy, obyś zstąpił, a przed Twym obliczem zatrzęsły się góry!4I od wieków nie słyszeli,[5] nie wpadło im w ucho, oko nie widziało Boga, poza Tobą, [który] działa na rzecz tego, który Go oczekuje.[6] (1 Kor 2,9)5Wychodzisz naprzeciw radosnego i czyniącego sprawiedliwość – na Twoich drogach pamiętają o Tobie. Gdy Ty się gniewałeś, my grzeszyliśmy w nich wiecznie! I mamy być zbawieni?[7]6Staliśmy się jak nieczyści – [i to] my wszyscy! Jak podpaska w miesiączce jest cała nasza sprawiedliwość. I więdniemy[8] jak liść – my wszyscy! A nasze winy[9] unoszą nas jak wiatr.7I nie ma kto by wzywał Twojego imienia, kwapił się do uchwycenia się Ciebie, gdyż zakryłeś przed nami swoje oblicze i roztopiłeś[10] za sprawą[11] naszych win. (Rz 1,24)8A teraz,[12] JHWH, Ty jesteś naszym Ojcem, my jesteśmy gliną, a Ty naszym garncarzem – i wszyscy jesteśmy dziełem Twojej ręki![13]9Nie gniewaj się, JHWH, tak bardzo, i nie pamiętaj winy na wieki! Ach! Spojrzyj, prosimy, Twoim ludem my wszyscy.10Twe święte miasta stały się pustynią, pustynią stał się [i] Syjon, Jerozolima pustkowiem.[14]11Nasz przybytek, święty i wspaniały, w którym chwalili Cię nasi ojcowie, stał się[15] pastwą ognia, a wszystko nam najdroższe[16] legło w gruzach!12Czy mimo tego wstrzymasz się, JHWH? [Czy] będziesz milczał i tak bardzo nas upokorzysz?