1Zaśpiewam mojemu ukochanemu[1] miłosną pieśń mego ukochanego o jego winnicy. Mój ukochany miał winnicę na urodzajnym narożu.[2] (Mt 21,33; Mk 12,1; Łk 20,9)2Przekopał ją[3] i oczyścił z kamieni, i zasadził w niej szlachetne szczepy. I wybudował pośród niej wieżę, wykuł w niej również prasę i oczekiwał, że wyda [dorodne] winogrona, a wydała nic niewarte[4] owoce.3Teraz więc, mieszkańcy[5] Jerozolimy i wy, mieszkający w Judzie, rozsądźcie między Mną a moją winnicą!4Co jeszcze należało uczynić mej winnicy, a czego jej nie uczyniłem? Dlaczego oczekiwałem, że wyda [dorodne] winogrona, a wydała[6] nic niewarte owoce?5Otóż teraz chcę wam ogłosić, co Ja uczynię mojej winnicy: Rozbiorę jej płot i będzie na spasienie, rozwalę jej mur i będzie na podeptanie.6Wystawię ją na zniszczenie: Nie będzie przycinana i [nie będzie] pielona, lecz porośnie cierniem i ostem. I rozkażę obłokom, by nie spuszczały na nią deszczu.7Tak, winnicą JHWH Zastępów jest dom izraelski, a Judejczycy sadzonką Jego rozkoszy. Oczekiwał prawa, a oto rozlew[7] [krwi]; sprawiedliwości, a oto krzyk.[8]
Biada niegodziwym!
8Biada tym, którzy przyłączają dom do domu i pole dodają do pola, że już nie ma wolnego miejsca, i doszło do tego, że tylko wy sami rozsiedliście się w środku tej ziemi!9W moich uszach [usłyszałem] JHWH Zastępów: Czy wiele domów nie ulegnie spustoszeniu? Czy wielkie i piękne nie będą bez mieszkańca?10Bo dziesięć jarzm[9] winnicy wyda jeden bat,[10] a chomer[11] ziarna wyda [tylko] efę.[12]11Biada tym, którzy od wczesnego rana gonią za trunkiem,[13] [a] do świtu rozpala ich wino.12I jest cytra i lutnia,[14] tamburyn i flet, i wino na ich ucztach, lecz na dzieło JHWH nie patrzą i czynów Jego rąk nie widzą.13Dlatego pójdzie w niewolę mój lud – z powodu braku poznania. Jego szlachetnych mężczyzn[15] dotknie głód, a jego pospólstwo uschnie z pragnienia.14Dlatego Szeol rozwarł swą gardziel i rozdziawił swą paszczę bez miary, i wpadnie w nią jej przepych i jej pospólstwo, i jej zgiełk, i jej [wrzaski] na wiwat.15I zostanie upokorzony śmiertelnik, i uniży się człowiek, a oczy wyniosłych będą pospuszczane.16Lecz JHWH Zastępów wywyższy się przez sąd, Święty Bóg uświęci się przez sprawiedliwość.17Wtedy jagnięta paść się będą jak na swym pastwisku, a pustkowia bogatych przechodnie[16] spasą.18Biada ściągającym winę sznurami marności, a grzech niczym powrozami wozów,19powtarzającym: Niech przyśpieszy, niech ponagli swe dzieło, abyśmy [je] zobaczyli – niech się zbliży, niech nadejdzie zamysł Świętego Izraela i niech go poznamy! (2 P 3,3)20Biada nazywającym zło dobrem, a dobro – złem; zamieniającym ciemność w światło, a światło – w ciemność, zamieniającym gorycz w słodycz, a słodycz – w gorycz. (Mt 12,24; 2 Tes 2,11)21Biada mądrym we własnych oczach i we własnym mniemaniu rozumnym!22Biada bohaterom w piciu wina i mistrzom w mieszaniu trunku,23usprawiedliwiającym bezbożnego za łapówkę i odmawiającym sprawiedliwości sprawiedliwym!24Dlatego jak pożera słomę język ognia i plewa znika w płomieniu,[17] ich korzeń będzie jak zgniły, a ich kwiat uleci jak pył, gdyż odrzucili Prawo JHWH Zastępów i odtrącili postanowienie[18] Świętego Izraela.25Dlatego zapłonął gniew JHWH na Jego lud i wyciągnął przeciwko niemu swą rękę, i uderzył go, i zadrżały góry, i były ich trupy jak flaki pośrodku ulic. Mimo to nie zawrócił Jego gniew, a Jego ręka pozostaje wyciągnięta.26I da sygnał narodom z daleka,[19] i gwizdem zwabi go z krańców ziemi, a oto [ten] przybędzie niezwłocznie i szybko.27Nikt w nim nie jest zmęczony, nikt się nie potyka, nikt nie jest znużony i nikt nie zaspany. Nikomu nie rozluźnia się pas na biodrach ani nie pęka rzemyk u obuwia!28Jego strzały są ostre, wszystkie jego łuki napięte, kopyta jego koni uchodzą za krzemień,[20] a jego koła – jak huragan.29Jego ryk jak u lwa i ryk[21] jak u lwiąt! Warknął i porwał łup! I uniósł – i nie było ratującego!30I zahuczy nad nim w tym dniu niczym huk morza! Gdy spojrzeć na ziemię – oto przerażająca ciemność i światło przyćmione jej chmurami.[22]