1Niech się weseli pustynia i spieczona [ziemia]! Niech się cieszy step i zakwitnie, jak krokus –2niech bujnie zakwitnie i cieszy się! Tak, radością z wiwatowaniem! Chwała Libanu będzie jej dana, majestat Karmelu i Szaronu – zobaczą one chwałę JHWH, majestat naszego Boga!3Wzmocnijcie ręce zniechęconych[1] i posilcie omdlałe kolana! (Hbr 12,12)4Mówcie do niespokojnych sercem: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża! On przychodzi, by was zbawić!5Wtedy otworzą się oczy niewidomych i otworzą się uszy niesłyszących.6Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie wykrzyknie język niemych, gdyż wytrysną na pustyni wody i potoki na stepie. (Mt 11,5; Łk 4,16; Łk 7,18; Dz 26,18)7Sprażony piach zamieni się w staw, a spragniony grunt w źródła wody, w legowisku szakali, [gdzie] jej miejsce[2] – trawnik dla sitowia i trzcin.8I będzie tam[3] bity trakt[4] i droga,[5] a drogę nazwą Drogą Świętą. Nie będzie chodził nią nieczysty, będzie ona dla Niego[6] – idący drogą, a nie pobłądzą nawet niemądrzy.9Nie będzie tam lwa i zwierzę drapieżne nie[7] wstąpi, tam się go nie spotka.[8] Pójdą nią natomiast odkupieni.10I wrócą wykupieni przez JHWH, i przyjdą na Syjon z okrzykiem. Wieczna radość będzie nad ich głową, ogarnie ich[9] wesele i radość, a prysną[10] smutek i wzdychanie.