1W roku,[1] w którym wódz naczelny,[2] wysłany przez Sargona,[3] króla Asyrii, wyruszył przeciwko Aszdodowi,[4] walczył z Aszdodem i zdobył go,[5]2w tym to czasie oznajmił JHWH za pośrednictwem Izajasza,[6] syna Amosa, tak: Idź i zdejmij wór ze swych bioder i zdejmij swe sandały[7] ze swoich nóg! I uczynił tak; chodził nago i boso.3I powiedział JHWH: Jak mój sługa, Izajasz, chodził nago i boso przez trzy lata[8] – jako znak i zapowiedź przeciwko Egiptowi i Kusz –4tak poprowadzi król Asyrii jeńców z Egiptu i wygnańców[9] z Kusz, młodzież i starców, nago i boso, i z odsłoniętymi pośladkami – wstyd[10] Egiptu.[11]5I przestraszą się,[12] i zawstydzą z powodu Kusz, swojej nadziei,[13] i z powodu Egiptu, swojej chluby.[14]6I powie mieszkaniec tego wybrzeża w tym dniu:[15] Oto taka nasza nadzieja! [Nasza], którzy uciekliśmy[16] tam po pomoc, by uratować się przed królem Asyrii! I jak my [teraz] będziemy uratowani?