1I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:2Synu człowieczy! Mieszkasz pośród domu buntu, który ma oczy, aby widzieć, lecz nie zobaczyli, ma uszy, aby słyszeć, lecz nie usłyszeli, gdyż są oni domem buntu. (Iz 6,9; Jer 5,21; Ez 2,5; Ez 2,6; Ez 2,8; Ez 3,9; Ez 3,26; Ez 12,9; Ez 12,25; Ez 17,12; Ez 24,3; Łk 12,54)3Ty więc, synu człowieczy, przygotuj sobie sprzęty wygnańców i wyjdź na wygnanie za dnia, na ich oczach. I przenieś się z twojego miejsca na inne miejsce – na ich oczach – może zauważą, gdyż są oni domem buntu.4I wynieś swoje sprzęty jak sprzęty wygnańców za dnia, na ich oczach, a ty wyjdź wieczorem – na ich oczach – jak wyprowadzani na wygnanie.5Na ich oczach zrób wyłom w ścianie[1] i wyjdź przez niego. (Lb 35,4; Joz 2,15)6Na ich oczach podnieś na ramię [sprzęty], wyjdź w [głębokiej] ciemności,[2] zakryj sobie twarz, byś nie patrzył na tę ziemię, gdyż uczyniłem cię znakiem dla domu Izraela. (Rdz 15,17; Ez 12,11; Ez 24,24; Ez 24,27)7I uczyniłem tak, jak mi kazano: Sprzęty wyniosłem, sprzęty wygnańców, za dnia, a wieczorem zrobiłem sobie ręką wyłom w ścianie, w [głębokiej] ciemności wyszedłem, na ramię podniosłem [sprzęty] – na ich oczach.8A rano stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:9Synu człowieczy! Czy nie powiedzieli do ciebie – dom Izraela, dom buntu – co ty robisz?10Powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: [To] wódz![3] Ten wyrok jest przeciw Jerozolimie oraz całemu domowi Izraela, który jest wśród nich.11Mów: Ja jestem dla was znakiem; jak [ja] zrobiłem, tak im zrobią: Na wygnanie, do niewoli pójdą.12A wódz, który jest wśród nich, na ramię weźmie [sprzęty], w [głębokiej] ciemności, i wyjdzie. W ścianie zrobią[4] wyłom, by przez niego wyjść, swą twarz przykryje po to, by nie widział on okiem [swej] ziemi.13I rozciągnę nad nim swoją sieć, i zostanie schwytany w moje sidła, i sprawię, że poprowadzą go do Babilonu, do ziemi Chaldejczyków, lecz go nie zobaczy – i tam umrze. (2 Krl 25,7; Jer 39,7; Jer 52,11; Ez 17,20; Ez 32,3)14I wszystkich, którzy byli wokół niego, jego wsparcie i całe jego oddziały, rozproszę na każdy wiatr, i miecza dobędę za nimi.15I poznają, że Ja jestem JHWH, gdy rozproszę ich między narodami i rozsieję ich po [różnych] ziemiach.16I [tylko niewielką] liczbę ludzi spośród nich zachowam od miecza, głodu i zarazy, po to, by przedstawili wszystkie swoje obrzydliwości wśród narodów, do których przybędą – i poznają, że Ja jestem JHWH.17I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:18Synu człowieczy! Swój chleb będziesz jadł z drżeniem, a swoją wodę będziesz pił w strachu i niepokoju.19I powiedz do ludu tej ziemi: Tak mówi Pan JHWH do mieszkańców Jerozolimy, do ziemi Izraela: Swój chleb będą jeść w niepokoju i swoją wodę będą pić w trwodze, ponieważ jego ziemia opustoszeje z tego, co ją napełnia, z powodu gwałtu, którego dopuszczają się wszyscy jej mieszkańcy.20I miasta zamieszkane będą spustoszone, a ziemia będzie pustkowiem – i poznacie, że Ja jestem JHWH.
Zapewnienie o szybkim spełnieniu się proroctw
21I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:22Synu człowieczy! Cóż to za powiedzenie macie o ziemi Izraela, gdy mówicie: Mijają dni i nie sprawdza się żadne widzenie? (2 P 3,4)23Dlatego powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Skończę z tym powiedzeniem i już nie będą go powtarzali w Izraelu, lecz – powiedz im – nadeszły dni, kiedy spełni się każde widzenie.24Bo nie będzie już pośród domu Izraela żadnego pustego widzenia i żadnej schlebiającej[5] przepowiedni. (Przyp 7,5)25Gdyż Ja jestem JHWH. Oznajmię, co oznajmię, Słowo, i spełni się,[6] nie będzie się już przeciągać. Tak, za waszych dni, domu buntu, oznajmię Słowo i wykonam je – oświadczenie Pana JHWH.26I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:27Synu człowieczy! Oto dom Izraela mówi: Widzenie, które ten ogląda, [odnosi się] do dni późniejszych i o czasach odległych on prorokuje.28Dlatego powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Nie odwlecze się już żadne Słowo. Słowo, które oznajmiam, będzie spełnione – oświadczenie Pana JHWH.