1I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:2Synu człowieczy! Prorokuj i powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Biadajcie! Ach! Cóż to za dzień!3Gdyż bliski jest dzień! Tak, bliski jest dzień JHWH! Będzie to dzień pochmurny, będzie to czas narodów.4I przyjdzie miecz na Egipt, i ból ogarnie Kusz, gdy w Egipcie będą padać przebici, gdy wezmą jego armię[1] i zostaną rozbite jego fundamenty.5Kusz i Put, i Lud, i cała Arabia, i Kub,[2] i wraz z nimi synowie ziemi przymierza[3] padną od miecza.6Tak mówi JHWH: Padną podpory Egiptu i runie jego dumna potęga! Od Migdol do Syene padną w nim od miecza – oświadczenie Pana JHWH.7I będą spustoszeni wśród ziem spustoszonych, a jego miasta będą wśród miast zburzonych.[4]8I poznają, że Ja jestem JHWH, gdy podłożę ogień pod Egipt i będą zdruzgotani wszyscy jego pomocnicy.[5]9W tym dniu wyjdą sprzed mojego oblicza posłańcy w okrętach, aby przestraszyć beztroskich Kuszytów, i ból ich ogarnie w dniu [upadku] Egiptu – bo oto nadchodzi!10Tak mówi Pan JHWH: Położę kres armii Egiptu przez Nebukadnesara, króla Babilonu.[6]11On i jego lud, najokrutniejsi z narodów, zostaną sprowadzeni, aby zniszczyć ziemię. I dobędą swoich mieczy przeciw Egiptowi, i napełnią ziemię przebitymi.12I osuszę odnogi Nilu, i sprzedam ziemię w ręce niegodziwych.[7] I spustoszę ziemię wraz z tym, co ją napełnia, ręką cudzoziemców – Ja, JHWH, [tak] postanowiłem.13Tak mówi Pan JHWH: I zniszczę posążki, i położę kres nicościom[8] z Nof,[9] i nie będzie już księcia w ziemi egipskiej, i ześlę lęk na ziemię egipską.14Spustoszę Patros, podłożę ogień pod Soan i dokonam sądów nad No.[10]15I wyleję moje wzburzenie na Sin, twierdzę Egiptu, i wytępię hordę z Nof.16Podłożę ogień pod Egipt, Sin będzie się mocno skręcać, No zostanie rozpłatane, a Nof [napadną] wrogowie za dnia.17Młodzi z Awen[11] i Pi-Beset[12] padną od miecza, a one [same] pójdą do niewoli.18W Tachpanches dzień będzie ciemnością, gdy złamię tam jarzma[13] Egiptu, i skończy się jego dumna potęga. Okryje go obłok, a jego córki[14] pójdą do niewoli.19I dokonam sądów nad Egiptem – i poznają, że Ja jestem JHWH.20W jedenastym roku, w pierwszym [miesiącu], w siódmym dniu [tego] miesiąca[15] stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:21Synu człowieczy! Ramię faraona, króla Egiptu, złamałem i oto nie zostało opatrzone. Nie położono lekarstwa, nie założono opatrunku dla obwiązania, by je wzmocnić, tak by mogło chwycić za miecz.22Dlatego tak mówi Pan JHWH: Oto Ja jestem przeciw faraonowi, królowi Egiptu! Złamię jego ramiona, to mocne i to złamane, i wytrącę miecz z jego ręki.23I rozproszę Egipcjan wśród narodów, i rozsieję ich po [różnych] ziemiach.24I wzmocnię ramiona króla Babilonu, i włożę mój miecz w jego rękę, ale ramiona faraona złamię i będzie jęczał przed nim w jękach przebitego.[16]25I wzmocnię ramiona króla Babilonu, lecz ramiona faraona opadną – i poznają, że Ja jestem JHWH, gdy mój miecz włożę w rękę króla Babilonu i wyciągnie go przeciw ziemi egipskiej.26Rozproszę Egipcjan wśród narodów i rozsieję ich po [różnych] ziemiach – i poznają, że Ja jestem JHWH.