1W dziesiątym roku, w dziesiątym miesiącu, w dwunastym [dniu] tego miesiąca[1] stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:2Synu człowieczy! Zwróć swoje oblicze przeciw faraonowi,[2] królowi Egiptu, i prorokuj przeciw niemu i przeciw całemu Egiptowi. (Iz 19,1; Jer 46,2)3Przemów i powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Oto Ja jestem przeciw tobie, faraonie, królu Egiptu, wielki smoku[3] wyciągający się pomiędzy odnogami Nilu, który mówisz: Mój jest Nil i ja zrobiłem go dla siebie. (Rdz 1,21; Wj 7,9; Wj 7,12; Pwt 32,33; Job 7,12; Ps 74,13; Ps 91,13; Ps 148,7; Iz 27,1; Iz 51,9)4Włożę haki w twoje szczęki i przylepię ryby twego Nilu do twoich łusek, wyciągnę cię z twojego Nilu i wszystkie ryby twojego Nilu przylepione do twoich łusek.5I porzucę cię na pustyni – i wszystkie ryby twojego Nilu! Padniesz na powierzchni pola, nie podniosą cię i nie pozbierają[4] – zwierzętom polnym i ptakom niebieskim wydam cię na żer!6I poznają wszyscy mieszkańcy Egiptu, że Ja jestem JHWH. Ponieważ byli oni laską trzcinową dla domu Izraela: (Iz 36,6)7Gdy wzięli cię w dłoń, pękłeś i przebiłeś im całe ramię, a gdy oni oparli się na tobie, złamałeś się i unieruchomiłeś[5] im całe biodra. (2 Krl 18,21; Iz 36,6; Jer 37,5)8Dlatego tak mówi Pan JHWH: Oto Ja sprowadzę na ciebie miecz i wytnę u ciebie ludzi i bydło.9I ziemia egipska stanie się pustkowiem i ruiną. I poznają, że Ja jestem JHWH. Ponieważ powiedziałeś: Nil jest mój i ja go zrobiłem,10dlatego oto Ja jestem przeciw tobie i przeciw twojemu Nilowi. I zamienię ziemię egipską w ruinę, suchy grunt i pustkowie, od Migdol[6] do Syene[7] i aż do granicy Kusz. (Jer 44,1; Jer 46,14; Ez 30,6)11Nie przejdzie przez nią noga ludzka ani też nie przejdzie przez nią noga zwierzęcia, i będzie niezamieszkana przez czterdzieści lat.12I zamienię ziemię egipską w pustynię wśród ziem spustoszonych, i jej miasta będą zrujnowane wśród zrujnowanych miast przez czterdzieści lat. I rozproszę Egipcjan wśród narodów, i rozrzucę ich po [różnych] ziemiach.[8] (Ez 30,23; Ez 30,26)13Bo tak mówi Pan JHWH: Po upływie czterdziestu lat zbiorę Egipcjan spośród ludów, wśród których byli rozproszeni.14I odmienię los Egipcjan, i sprowadzę ich z powrotem do ziemi Patros, do ziemi ich pochodzenia, lecz będą tam królestwem nieznaczącym.15Będzie ono najmniej znaczącym z królestw[9] i nie będzie się już wynosiło nad narody. Pomniejszę ich, aby nie rządzili narodami.16I już nie będzie dla domu Izraela podstawą nadziei, przypomnieniem winy, gdy będzie się do nich zwracał. I poznają, że Ja jestem Pan JHWH.17W dwudziestym siódmym roku, w pierwszym [miesiącu], w pierwszym dniu tego miesiąca,[10] stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:18Synu człowieczy! Nebukadnesar, król Babilonu, zlecił swojemu wojsku trudną służbę przeciw Tyrowi.[11] Każda głowa ogolona i każde ramię otarte, lecz nie dostał od Tyru zapłaty, on ani jego wojsko, za trud, który podjął przeciwko niemu. (Ez 28,18)19Dlatego tak mówi Pan JHWH: Oto Ja daję Nebukadnesarowi, królowi Babilonu, ziemię egipską. I poniesie jej bogactwo, i weźmie z niej łup, i zdobędzie jej dobra, i będzie [to] zapłatą dla jego wojska.20Jako jego zapłatę, bo podjął służbę, dam mu ziemię egipską, ponieważ dla Mnie pracował – oświadczenie Pana JHWH.21W tym dniu sprawię, że wybije się róg domowi Izraela,[12] a tobie otworzę usta wśród nich[13] – i poznają, że Ja jestem JHWH. (Ps 92,11; Ps 132,17; Ez 16,63)