1Po tych wydarzeniach król Achaszwerosz wyróżnił Hamana, syna Hamedaty Agagity, i wywyższył go, i wyniósł jego stanowisko[1] ponad [urzędy] wszystkich pozostałych książąt, którzy przy nim [byli].2I wszyscy słudzy króla, którzy byli w bramie królewskiej, klękali i oddawali pokłon Hamanowi, gdyż tak zarządził co do niego król. Lecz Mordochaj nie klękał i pokłonu mu nie oddawał.3Powiedzieli więc słudzy króla, którzy byli w bramie królewskiej, do Mordochaja: Dlaczego ty przekraczasz przykazanie króla?4I stało się, gdy tak mówili do niego dzień w dzień, a on ich nie słuchał, że donieśli o tym Hamanowi, aby zobaczyć, czy ostaną się słowa Mordochaja, bo powiedział im, że jest Żydem.5A gdy Haman zobaczył, że Mordochaj wcale nie klęka i nie oddaje mu pokłonu, napełnił Hamana gniew.6Jednak uznał za uwłaczające, żeby wyciągnąć rękę na samego Mordochaja, gdyż doniesiono mu, do jakiego ludu należy Mordochaj,[2] dlatego Haman szukał [sposobności], aby zniszczyć wszystkich Żydów, lud Mordochaja, w całym królestwie Achaszwerosza.7W miesiącu pierwszym, to jest w miesiącu Nisan, w dwunastym roku panowania króla Achaszwerosza,[3] przed obliczem Hamana rzucono pur,[4] to znaczy los, z dnia na dzień i z miesiąca na miesiąc dwunasty, to jest miesiąc Adar.[5]8I powiedział Haman do króla Achaszwerosza: Jest jeden lud rozproszony i rozdzielony[6] pomiędzy innymi ludami we wszystkich prowincjach twojego królestwa. Jego prawa różnią się od praw wszystkich [innych] ludów. Nie przestrzega on też praw króla. Nie jest więc korzystne dla króla pozostawić ich w spokoju.9Jeżeli król uzna to za dobre, niech zostanie napisane, że mają być wytępieni, a ja odważę dziesięć tysięcy talentów srebra[7] na ręce wykonawców tego zadania, aby wnieśli je do skarbców królewskich.10Wtedy król zsunął sygnet ze swojej ręki i dał go Hamanowi, synowi Hamedaty, Agagicie, nieprzyjacielowi Żydów,[8]11i tak powiedział król do Hamana: Tobie pozostawione jest to srebro i ten lud, abyś uczynił z nim to, co [uznasz za] dobre w twoich oczach.12Zwołano zatem pisarzy królewskich trzynastego dnia pierwszego miesiąca i spisano wszystko tak, jak rozkazał Haman, do satrapów[9] królewskich i do wszystkich namiestników w poszczególnych prowincjach, i do książąt poszczególnych ludów w poszczególnych prowincjach, ich pismem i w ich języku; napisano w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowano sygnetem królewskim,13i rozesłano listy przez ręce gońców do wszystkich prowincji królewskich, że ma się wytępić, wybić i zniszczyć wszystkich Żydów od chłopca do starca, dzieci i kobiety jednego dnia, [to jest] trzynastego dnia[10] dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar, a ich mienie zagrabić.14Odpis tego pisma miał być podany jako dekret dla wszystkich poszczególnych prowincji, ogłoszony wszystkim ludom, aby były przygotowane na ten dzień.15Gońcy wyruszyli przynagleni rozkazem królewskim, a dekret został podany na zamku w Suzie. Potem król i Haman zasiedli, aby pić, a w mieście Suzie powstało zamieszanie.