Zapisz się darmowo

Dzieje Apostolskie 24

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 A po pięciu dniach przybył arcykapłan Ananiasz z niektórymi prezbiterami oraz z rzecznikiem[1] prawnym,[2] niejakim Tertullusem;[3] wnieśli oni przed namiestnikiem pozew przeciwko Pawłowi. (Dz 23,2; Dz 23,24; Dz 25,2; Rz 16,22) 2 A gdy został wezwany, Tertullus zaczął oskarżać, mówiąc: Wiele pokoju zażywamy dzięki tobie i reformom mającym miejsce w tym narodzie za sprawą twojej przezorności.[4] 3 Zawsze i wszędzie przyjmujemy to, najdostojniejszy Feliksie, z wszelką wdzięcznością. (Łk 1,3; Dz 23,24; Dz 23,26; Dz 24,27; Dz 26,25) 4 Aby zaś więcej cię nie trudzić, proszę, abyś nas pokrótce w swojej cierpliwości wysłuchał. 5 Stwierdziliśmy bowiem, że ten człowiek [szerzy] zarazę i wywołuje powstania[5] wśród wszystkich Żydów po całym zamieszkałym świecie jako przywódca [heretyckiego] stronnictwa Nazaretańczyków. (Mk 1,24; Łk 23,2; Dz 17,6; Dz 22,8; Dz 24,14; Dz 28,22) 6 Próbował on też zbezcześcić świątynię, więc schwytaliśmy go i chcieliśmy osądzić według naszego Prawa. (Dz 21,28; Dz 21,30) 7 Gdy jednak przybył chiliarcha Lizjasz z dużą siłą, wyrwał go z naszych rąk 8 i polecił, aby jego oskarżyciele udali się do ciebie,[6] o czym też – jeśli wypytasz o to wszystko – sam możesz dowiedzieć się o tym, o co go oskarżamy. (Dz 22,24; Dz 24,5) 9 Żydzi również potwierdzili oskarżenie, zapewniając, że tak się sprawy mają. 10 A gdy namiestnik skinął na niego, aby mówił, Paweł odpowiedział: Wiedząc, że od wielu lat jesteś sędzią tego narodu, w dobrej myśli podejmuję obronę w sprawach, które mnie dotyczą. (Dz 25,8) 11 Możesz sprawdzić, że nie upłynęło więcej niż dwanaście dni, odkąd przybyłem do Jerozolimy, aby złożyć pokłon [Bogu]. (Dz 8,27; Dz 21,12; Dz 21,17) 12 I nie napotkali mnie w świątyni sporzącego się z kimkolwiek ani wzniecającego niepokój w synagogach, ani też w mieście, (Dz 21,26) 13 nie mogą też dowieść przed tobą tego, o co mnie teraz oskarżają. (Dz 25,7) 14 To natomiast wyznaję przed tobą, że zgodnie z Drogą, którą nazywają herezją, w ten sposób służę ojczystemu Bogu, wierząc wszystkiemu temu, co zgodne z Prawem, oraz temu, co napisano u proroków; (Mt 11,13; Dz 5,30; Dz 22,14; Dz 24,5; Dz 24,22; Dz 26,22; Dz 27,23; Dz 28,22; Dz 28,23; Rz 1,9; Rz 3,21; 2 Tm 1,3; Hbr 9,14) 15 mam przy tym nadzieję względem Boga, [spełnienia] której również oni sami oczekują, że nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych. (Dz 23,6) 16 W tym też sam usilnie się staram mieć sumienie nieskazitelne wobec Boga i ludzi zawsze. (Dz 23,1; 2 Kor 1,12; 1 Tm 3,9; 1 Tm 4,7; 2 Tm 1,3; Hbr 13,18) 17 A po wielu latach[7] przybyłem, aby mojemu narodowi uczynić wsparcie oraz [złożyć] ofiary, (Dz 11,29; Dz 18,22; Dz 19,10; Dz 20,31; Dz 21,26; Rz 15,25; Rz 15,31; 1 Kor 16,1; 2 Kor 8,2; 2 Kor 9,5; 2 Kor 9,7; 2 Kor 9,13; Ga 2,10) 18 przy których napotkali mnie w świątyni, po dokonaniu oczyszczenia, bez tłumu i bez zgiełku, 19 jacyś Żydzi z Azji, którzy powinni tu być przed tobą i oskarżać, jeżeli mają coś przeciwko mnie. (Dz 21,27; Dz 23,30) 20 Albo niech ci oto sami powiedzą, jaką nieprawość znaleźli u mnie, gdy stałem przed Sanhedrynem. (Dz 23,1) 21 Chyba tylko ten jeden okrzyk, który wydałem, gdy stałem pośród nich: Jestem dziś postawiony przed waszym sądem z powodu zmartwychwstania. (Dz 23,6; Dz 24,15) 22 Feliks zaś odroczył ich, a dokładniej zaznajomiony z tym, co dotyczy Drogi, powiedział: Gdy chiliarcha Lizjasz przybędzie,[8] wydam postanowienie w waszej sprawie. (Dz 21,31; Dz 23,26; Dz 24,14; Dz 24,26) 23 Rozkazał setnikowi strzec go, stosować ulgę i nikomu z jego bliskich[9] nie bronić mu posługiwać. (Dz 27,3; Dz 28,16; Dz 28,30) 24 A po kilku dniach przybył Feliks z własną żoną Druzyllą,[10] która była Żydówką, posłał po Pawła i wysłuchał go w sprawie wiary w Chrystusa Jezusa. (Dz 20,21; Ga 2,16) 25 Lecz gdy zaczął mówić o sprawiedliwości, o wstrzemięźliwości i o nadchodzącym sądzie, Feliks przestraszony odpowiedział: Na teraz odejdź; gdy znajdę czas, poślę po ciebie. (Dz 17,32; Rz 2,2; Rz 2,5; Rz 2,16; 1 Tm 3,2; 2 Tm 4,1; Tt 2,12; 1 P 4,5; 2 P 1,6; Ap 20,12) 26 Jednocześnie miał nadzieję, że Paweł da mu pieniądze;[11] dlatego częściej po niego posyłał i rozmawiał z nim. 27 Po upływie dwóch lat[12] Feliks otrzymał następcę,[13] Porcjusza Festusa.[14] Chcąc jednak zyskać względy Żydów, Feliks pozostawił Pawła w więzieniu. (Mk 15,15; Dz 12,3; Dz 25,1; Dz 25,9; Dz 25,14; Dz 26,24) 

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza. Przekład dosłowny ©
2020 Ewangeliczny Instytut Biblijny (EIB).

Dzieje Apostolskie 24

Słowo Życia

od Biblica
1 Pięć dni później, przybył najwyższy kapłan Ananiasz razem ze starszymi oraz z prawnikiem Tertullosem. Oni to wnieśli przed gubernatorem oskarżenie przeciw Pawłowi. 2 Gdy go wprowadzono, Tertullos rozpoczął mowę oskarżycielską: —Dostojny Feliksie! Zapewniłeś nam pokój i pomyślność, 3 za co jesteśmy ci bardzo wdzięczni. 4 Nie chcemy nadużywać twojej cierpliwości i życzliwości. Zechciej jednak krótko nas wysłuchać. 5 Stwierdziliśmy, że ten człowiek, siejący niezgodę wśród wszystkich Żydów na świecie, jest przywódcą sekty nazarejczyków. 6 Co więcej, usiłował on zbezcześcić naszą świątynię i dlatego go zatrzymaliśmy. 7-8 Sam zresztą możesz go przesłuchać i przekonać się o prawdziwości naszych oskarżeń. 9 Gdy skończył, ci którzy przybyli z najwyższym kapłanem, poświadczyli, że to prawda. 10 Wówczas gubernator dał Pawłowi znak, że może się bronić: —Wiem, że od wielu lat rozstrzygasz sprawy dotyczące naszego narodu—rzekł Paweł—dlatego z tym większym zaufaniem mogę mówić w swojej obronie. 11 Możesz bowiem łatwo sprawdzić, że przybyłem do Jerozolimy nie więcej niż dwanaście dni temu, aby w świątyni oddać chwałę Bogu. 12 Ani tam, ani w żadnej synagodze, ani nigdzie indziej w Jerozolimie nie nauczałem i nie podburzałem tłumów. 13 Nie ma więc żadnych dowodów na te wszystkie oskarżenia. 14 Przyznaję się natomiast przed tobą, że służę naszemu Bogu według drogi zbawienia nazywanej przez nich sektą. Wierzę we wszystko, co jest napisane w Prawie Mojżesza i księgach proroków. 15 I, podobnie jak moi oskarżyciele, z nadzieją oczekuję zmartwychwstania wszystkich ludzi—dobrych i złych. 16 Dlatego ze wszystkich sił staram się zachować czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi. 17 Do Jerozolimy zaś przybyłem po raz pierwszy od wielu lat, aby przynieść moim rodakom pomoc materialną i złożyć ofiarę Bogu. 18 Wtedy właśnie zobaczyli mnie w świątyni, po obrzędzie oczyszczenia—ale nie w tłumie i nie wzniecającego rozruchy. 19 Byli tam obecni Żydzi z prowincji Azja i to oni, jako świadkowie, powinni tu być i przedstawiać rzekome oskarżenia. 20 Zresztą i ci ludzie mogą powiedzieć, czy Wysoka Rada wysunęła przeciwko mnie jakiekolwiek zarzuty, 21 prócz tego, że publicznie zawołałem: „Jestem sądzony dlatego, że wierzę w zmartwychwstanie!”. 22 Feliks wiele już słyszał o drodze Pana. Odrzucił więc wszystkie oskarżenia i powiedział: —Zajmę się waszą sprawą, gdy przybędzie tu dowódca Lizjasz! 23 Rozkazał też podległemu sobie dowódcy pilnować Pawła, dobrze go traktować i nie przeszkadzać jego przyjaciołom w odwiedzaniu go i służeniu mu pomocą. 24 Po kilku dniach Feliks przybył wraz z żoną, Druzyllą, która była Żydówką, i polecili wezwać Pawła. Chciał bowiem posłuchać jego nauki o wierze w Jezusa Chrystusa. 25 Gdy jednak Paweł zaczął mówić o prawości, czystości i nadchodzącym Bożym sądzie, Feliks poczuł strach. —Odejdź już—powiedział. —Posłucham cię kiedy indziej. 26 Liczył jednak, że Paweł da mu jakąś łapówkę, toteż często go wzywał i rozmawiał z nim. 27 Dwa lata później urząd gubernatora objął następca Feliksa, Porcjusz Festus. Odchodząc, Feliks pozostawił jednak Pawła w więzieniu. Chciał bowiem utrzymać dobre stosunki z żydowskimi przywódcami. 

Polish Living New Testament TM
(Słowo Życia TM)
Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.