Dzieje Apostolskie 18 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wydarzenia w Koryncie

1 Potem opuścił Ateny i przyszedł do Koryntu.^[1] (Dz 17,15; Dz 19,1; 1 Kor 1,2; 2 Kor 1,1; 1 Tes 3,1; 2 Tm 4,20)

Dz 17,15Dz 19,11 Kor 1,22 Kor 1,11 Tes 3,12 Tm 4,20

2 I znalazł pewnego Żyda imieniem Akwila,^[2] rodem z Pontu,^[3] który świeżo przybył z Italii, oraz Pryscyllę,^[4] jego żonę, dlatego że Klaudiusz^[5] zarządził, aby wszyscy Żydzi opuścili Rzym,^[6] i zbliżył się do nich; (Dz 2,9; Dz 11,28; Dz 18,18; Dz 18,26; Dz 27,1; Dz 27,6; Dz 28,16; Rz 16,3; 1 Kor 16,19; 2 Tm 4,19; Hbr 13,24)

Dz 2,9Dz 11,28Dz 18,18Dz 18,26Dz 27,1Dz 27,6Dz 28,16Rz 16,31 Kor 16,192 Tm 4,19Hbr 13,24

3 a ponieważ uprawiał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował;^[7] byli bowiem z zawodu wytwórcami namiotów.^[8] (Dz 18,18; Dz 18,26; Dz 20,34; 1 Kor 4,12; 1 Kor 16,19; 1 Tes 2,9; 2 Tes 3,8)

Dz 18,18Dz 18,26Dz 20,341 Kor 4,121 Kor 16,191 Tes 2,92 Tes 3,8

4 A w każdy szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał zarówno Żydów, jak i Greków. (Dz 13,14; Dz 17,1; Dz 17,17; Dz 18,19; Dz 19,10; Dz 20,21)

Dz 13,14Dz 17,1Dz 17,17Dz 18,19Dz 19,10Dz 20,21

5 Kiedy jednak Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł poświęcił się całkowicie Słowu, poświadczając Żydom, że Jezus jest Chrystusem. (Dz 9,22; Dz 17,3; Dz 17,14; Dz 18,28; 1 Tes 3,6)

Dz 9,22Dz 17,3Dz 17,14Dz 18,281 Tes 3,6

6 Lecz gdy mu się przeciwstawiali i bluźnili, otrząsnął szaty^[9] i powiedział do nich: Krew wasza na głowę waszą, ja jestem czysty, od teraz pójdę do narodów.^[10] (Mt 10,14; Mk 6,11; Łk 9,5; Łk 10,11; Dz 13,45; Dz 13,46; Dz 13,51; Dz 19,1; Dz 20,26; Dz 28,23; Dz 28,28)

Mt 10,14Mk 6,11Łk 9,5Łk 10,11Dz 13,45Dz 13,46Dz 13,51Dz 19,1Dz 20,26Dz 28,23Dz 28,28

7 A po odejściu stamtąd, wszedł do domu pewnego człowieka, imieniem Tycjusz Justus,^[11] bojącego się Boga, którego dom sąsiadował z synagogą. (Dz 16,14) 8 Kryspus^[12] zaś, przełożony synagogi, uwierzył Panu wraz z całym swoim domem, wielu też Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i było chrzczonych. (Dz 11,14; Dz 16,15; Dz 16,33; 1 Kor 1,14)

Dz 11,14Dz 16,15Dz 16,331 Kor 1,14

9 Pan zaś w nocy przez widzenie powiedział Pawłowi: Przestań się bać, lecz mów i nie milcz,^[13] (Mt 2,19; Dz 23,11; Dz 27,24; 1 Kor 2,3; 2 Tes 3,2)

Mt 2,19Dz 23,11Dz 27,241 Kor 2,32 Tes 3,2

10 dlatego że Ja jestem z tobą^[14] i nikt się nie targnie na ciebie, aby cię skrzywdzić; gdyż liczny lud mam w tym mieście. (Mt 28,20; Dz 9,4; Dz 15,14; Dz 16,9; Dz 22,17; Dz 23,11; Dz 27,23)

Mt 28,20Dz 9,4Dz 15,14Dz 16,9Dz 22,17Dz 23,11Dz 27,23

11 Pozostał tam zatem rok i sześć miesięcy,^[15] nauczając wśród nich Słowa Bożego. (Rz 16,1; 2 Kor 11,10) 12 A gdy Gallion^[16] był prokonsulem Achai, Żydzi powstali jednomyślnie przeciw Pawłowi i stawili go przed krzesłem sędziowskim, (Dz 13,7; Dz 13,45; Dz 16,19; Rz 15,26; 1 Kor 16,15)

Dz 13,7Dz 13,45Dz 16,19Rz 15,261 Kor 16,15

13 mówiąc: Człowiek ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem.^[17] 14 A gdy Paweł miał otworzyć usta, Gallion powiedział do Żydów: Gdyby rzeczywiście chodziło o jakieś bezprawie lub niegodziwe przestępstwo, zgodnie ze słowem^[18] przyjąłbym was, Żydzi, 15 skoro jednak spór dotyczy słów,^[19] nazw i waszego własnego Prawa,^[20] zajmijcie się tym sami; ja nie chcę być sędzią w tych sprawach. (Dz 23,29; Dz 25,18; 1 Tm 6,4; 2 Tm 2,14)

Dz 23,29Dz 25,181 Tm 6,42 Tm 2,14

16 I przepędził ich z sądu. 17 Wszyscy zaś schwytali Sostenesa,^[21] przełożonego synagogi, i zaczęli go bić przed krzesłem sędziowskim, lecz Galliona wcale to nie obchodziło. (1 Kor 1,1) 18 A Paweł przebywał tam jeszcze przez wiele dni, po czym pożegnał się z braćmi i odpłynął do Syrii, a wraz z nim Pryscylla i Akwila po ogoleniu w Kenchrach^[22] głowy, złożył bowiem ślub.^[23] (Dz 18,2; Dz 21,23; Rz 16,1)

Dz 18,2Dz 21,23Rz 16,1

Krótka wizyta w Efezie Powrót to Antiochii

19 Przybyli zaś do Efezu;^[24] tu ich pozostawił, a sam wszedł do synagogi i rozprawiał z Żydami. (Dz 17,17; Dz 18,4; Dz 19,1; Dz 19,8; 1 Kor 15,32; Ef 1,1; 2 Tm 1,18; Ap 1,11)

Dz 17,17Dz 18,4Dz 19,1Dz 19,81 Kor 15,32Ef 1,12 Tm 1,18Ap 1,11

20 A gdy oni prosili, aby pozostał dłuższy czas, nie zgodził się, 21 ale pożegnał się i powiedział: Za wolą Bożą jeszcze do was wrócę. I odpłynął z Efezu. (Rz 1,10; 1 Kor 4,19; 1 Kor 16,7; Hbr 6,3; Jk 4,15)

Rz 1,101 Kor 4,191 Kor 16,7Hbr 6,3Jk 4,15

22 A po przybyciu do Cezarei,^[25] wstąpił do zgromadzenia^[26] i pozdrowił je, po czym zszedł do Antiochii. (Dz 8,40; Dz 9,31; Dz 15,35)

Dz 8,40Dz 9,31Dz 15,35

TRZECIA PODRÓŻ MISYJNA

23 Tam spędził jakiś czas,^[27] a następnie wyszedł^[28] i szedł po kolei przez krainę galacką i Frygię, [a po drodze] utwierdzał wszystkich uczniów.^[29] (Dz 14,22; Dz 16,6; Ga 2,11)

Dz 14,22Dz 16,6Ga 2,11

Notatka o Apollosie

24 Do Efezu zaś przybył pewien Żyd, imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii,^[30] człowiek wymowny,^[31] biegły w Pismach. (Dz 19,1; 1 Kor 1,12; 1 Kor 3,4; 1 Kor 4,6; 1 Kor 16,12; Tt 3,13)

Dz 19,11 Kor 1,121 Kor 3,41 Kor 4,61 Kor 16,12Tt 3,13

25 Był on obeznany z drogą Pana, a żarliwy w duchu mówił i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło Jezusa, zaznajomiony tylko z chrztem Jana. (Mk 1,4; Łk 3,3; Łk 3,16; Łk 7,29; Dz 19,3; Rz 12,11)

Mk 1,4Łk 3,3Łk 3,16Łk 7,29Dz 19,3Rz 12,11

26 Zaczął on z ufną odwagą przemawiać w synagodze. A gdy Pryscylla i Akwila go usłyszeli, zajęli się nim i wyłożyli mu dokładniej drogę Bożą. (Mt 22,16; Dz 9,2; Dz 18,2; Dz 18,18; Dz 19,8; Dz 19,9; Dz 19,23; Dz 22,4; Dz 24,14)

Mt 22,16Dz 9,2Dz 18,2Dz 18,18Dz 19,8Dz 19,9Dz 19,23Dz 22,4Dz 24,14

27 Gdy zaś zapragnął przejść do Achai, bracia zachęcili [go] i napisali do uczniów, aby go przyjęli; a on, gdy się tam zjawił, bardzo pomagał tym, którzy przez łaskę uwierzyli, (Dz 4,33; Dz 20,24; 2 Kor 3,1)

Dz 4,33Dz 20,242 Kor 3,1

28 gdyż skutecznie zbijał twierdzenia Żydów, wykazując publicznie z Pism, że Jezus jest Chrystusem. (Dz 8,35; Dz 9,22; Dz 17,2; Dz 17,3; Dz 18,5; Dz 18,24)

Dz 8,35Dz 9,22Dz 17,2Dz 17,3Dz 18,5Dz 18,24

Słowo Życia

od Biblica

W Koryncie

1 Potem Paweł opuścił Ateny i udał się do Koryntu. 2 Tam spotkał Akwilę, Żyda rodem z Pontu, który wraz z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii. Nakazem cezara Klaudiusza wysiedlano bowiem z Rzymu wszystkich Żydów. Paweł odwiedził Akwilę i Pryscyllę, 3 a ponieważ, podobnie jak oni, zajmował się wyrobem namiotów, zamieszkał u nich i zaczął razem z nimi pracować.

Żydzi i poganie

4 Każdy szabat spędzał w synagodze, gdzie nauczał i przekonywał zarówno Żydów, jak i Greków. 5 Gdy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł poświęcił się głównie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. 6 Ponieważ jednak byli mu przeciwni i lekceważyli Jezusa, strząsnął kurz z płaszcza i powiedział: —Sami jesteście sobie winni. Spełniłem swój obowiązek. Od tej chwili będę nauczał pogan. 7 Odszedł stamtąd i udał się do domu niejakiego Tycjusza Justusa, człowieka bardzo pobożnego, który mieszkał obok synagogi. 8 Kryspus, przełożony synagogi, uwierzył w Pana wraz z całym domem. Także wielu innych Koryntian uwierzyło i przyjęło chrzest. 9 W nocy Paweł miał widzenie, w którym Pan powiedział: —Nie obawiaj się! Nadal przemawiaj i nie poddawaj się! 10 Jestem z tobą i nikt nie zrobi ci krzywdy. Wielu ludzi w tym mieście należy do Mnie. 11 Paweł pozostał tam więc jeszcze półtora roku, nauczając słowa Bożego. 12 Gdy zarządcą Achai był Gallio, przywódcy żydowscy zorganizowali wspólną akcję przeciwko Pawłowi i postawili go przed sądem. 13 —Ten człowiek namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem Mojżesza—oskarżali go. 14 Paweł właśnie chciał coś opowiedzieć, gdy Gallio zwrócił się do nich: —Słuchajcie, Żydzi! Gdyby tu chodziło o jakieś przestępstwo, oszustwo czy inne bezprawie, z pewnością dokładnie bym was wysłuchał. 15 Ale skoro jest to spór o słowa, imiona i o wasze Prawo, radźcie sobie sami. Ja nie będę się tym zajmował! 16 I wyprosił ich z sądu. 17 Wtedy tłum rzucił się na nowego przełożonego synagogi, Sostenesa, i bił go tuż przed budynkiem sądu. Ale Gallio nie zwracał na to najmniejszej uwagi.

Pryscylla, Akwila i Apollos

18 Paweł dość długo pozostał w Koryncie, po czym pożegnał wierzących i wraz z Pryscyllą i Akwilą popłynął do Syrii. W Kenchrach, zgodnie ze złożoną wcześniej obietnicą, ogolił głowę. 19 Stamtąd udali się do Efezu. Zostawił towarzyszy na statku, a sam wszedł do synagogi i nauczał Żydów. 20 Prosili go, żeby został na dłużej, lecz odmówił. 21 —Jeśli Bóg pozwoli, wrócę do was—powiedział, po czym pożegnał się i odpłynął z Efezu. 22 Następnie odwiedził kościół w Cezarei. Przekazał wierzącym pozdrowienia i udał się do Antiochii. 23 Tam zatrzymał się na pewien czas. Potem jednak znowu wyruszył w podróż, przemierzając Galację i Frygię, gdzie dodawał otuchy wierzącym. 24 Tymczasem do Efezu przybył niejaki Apollos, Żyd z Aleksandrii, który był dobrym mówcą i doskonale znał Pisma. 25 Sporo już wiedział o „drodze Pana” i z wielkim zapałem przemawiał na temat Jezusa, choć znał tylko chrzest Jana Chrzciciela. 26 Apollos zaczął odważnie nauczać w synagodze w Efezie. Gdy Pryscylla i Akwila usłyszeli go, zabrali go do siebie i dokładnie przedstawili mu „drogę Boga”. 27 A ponieważ chciał odwiedzić Achaję, wierzący napisali mu list polecający, aby go tam przyjęto. Po przybyciu, bardzo pomógł wszystkim, którzy zaufali łasce Pana. 28 Z odwagą dyskutował z tamtejszymi Żydami, publicznie wykazując na podstawie Pisma, że Jezus naprawdę jest Mesjaszem.