1I znów zapłonął gniew JHWH na Izraela, a pobudził[1] przeciwko nim Dawida:[2] Idź, policz Izraela i Judę! (Mk 14,21; Dz 2,23; Dz 4,28; Dz 18,9; Dz 27,31; 2 Tm 2,10)2Król powiedział zatem do Joaba, wodza[3] wojsk, który był przy nim: Obejdź wszystkie plemiona Izraela od Dan po Beer-Szebę i spiszcie lud tak, abym poznał liczbę ludu.3Joab jednak powiedział do króla: Oby JHWH, twój Bóg, dodał do ludu sto razy tyle, ile go jest, i oby oczy mojego pana, króla, to oglądały, ale – panie mój, królu – dlaczego chcesz uczynić tę rzecz?4Jednak słowo króla przeważyło wobec Joaba i wobec dowódców wojska. Wyruszył więc Joab i dowódcy wojska od króla, aby spisać lud Izraela.5Przeprawili się najpierw przez Jordan i rozbili się obozem w Aroer, na południe od miasta, które leży w środku doliny, w kierunku na Gad i Jazer.[4]6Następnie przybyli do Gileadu, potem do ziemi pod Hermonem,[5] przyszli do Dan-Jaan, po czym skręcili do Sydonu.7Następnie doszli do twierdzy Tyr oraz do wszystkich miast Chiwitów i Kananejczyków, skąd udali się na południe Judy i do Beer-Szeby.8Tak obeszli całą ziemię i po dziewięciu miesiącach oraz dwudziestu dniach przybyli do Jerozolimy.9Tam Joab podał królowi wynik spisu ludu i okazało się, że jest w Izraelu osiemset tysięcy[6] mężczyzn zdolnych do walki, dobywających miecza, w Judzie zaś pięćset tysięcy[7] mężczyzn.10Jednak serce Dawida uderzyło go[8] potem, gdy już policzył lud. Powiedział więc Dawid do JHWH: Zgrzeszyłem poważnie przez to, co uczyniłem, ale teraz, JHWH, przebacz – proszę – winę twojego sługi, ponieważ postąpiłem bardzo nierozsądnie.11Gdy Dawid wstał rano, Słowo JHWH stało się do Gada, proroka, Dawidowego jasnowidza:12Idź i przemów do Dawida: Tak mówi JHWH: Trzy [rzeczy] ci przedkładam. Wybierz sobie jedną z nich, a tę ci uczynię.13Gdy więc Gad przybył do Dawida, doniósł mu o tym i powiedział do niego: Czy ma nastać u ciebie siedem lat[9] głodu w twojej ziemi, czy raczej trzy miesiące twojej tułaczki przed twoimi wrogami, którzy cię będą ścigać, czy też mają nastać trzy dni zarazy w twojej ziemi?[10] Przemyśl to teraz i postanów, co mam odpowiedzieć Temu, który mnie posłał ze Słowem.14Wtedy Dawid odpowiedział Gadowi: Jestem w wielkiej rozterce, wpadnijmy jednak, proszę, w rękę JHWH, gdyż Jego miłosierdzie jest wielkie, w rękę człowieka wpadać nie chcę.15Zesłał więc JHWH zarazę na Izraela od tego rana aż do oznaczonej pory.[11] Zmarło wtedy z ludu, od Dan po Beer-Szebę, siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn.16A gdy Anioł wyciągnął swoją rękę na Jerozolimę, aby ją wytępić, JHWH zmiłował się z powodu tego nieszczęścia i powiedział do Anioła, niszczyciela wśród ludu: Dosyć! Teraz powstrzymaj swoją rękę! A Anioł JHWH był[12] wtedy przy klepisku Arawny[13] Jebuzyty.17A gdy Dawid zobaczył Anioła, który powalał lud, powiedział do JHWH: Oto ja[14] zgrzeszyłem i ja zawiniłem, a te owce – co uczyniły? Niech Twoja ręka zwróci się przeciwko mnie i domowi mojego ojca.
Ołtarz na klepisku Arawny
18W tym dniu przyszedł do Dawida Gad i powiedział do niego: Wstąp[15] i wznieś ołtarz dla JHWH na klepisku Arawny Jebuzyty.19Dawid wstąpił więc, według słów Gada i zgodnie z tym, jak nakazał JHWH.20Gdy Arawna wyjrzał i zobaczył króla wraz z jego sługami, którzy przechodzili [od swojej strony] do niego, Arawna wyszedł, pokłonił się królowi twarzą do ziemi[16]21i powiedział Arawna: Po co mój pan, król, przychodzi do swojego sługi? A Dawid odpowiedział: Aby kupić od ciebie klepisko i zbudować [na nim] ołtarz dla JHWH, po to, by została wstrzymana plaga pośród ludu.22Wówczas Arawna powiedział królowi: Niech mój pan, król, weźmie i złoży w ofierze to, co uzna za słuszne w swoich oczach. Spójrz, oto bydło na ofiarę całopalną, a młocarnia i uprząż bydła jako drwa.23Wszystko to, królu, Arawna oddaje królowi. I powiedział Arawna do króla: Niech JHWH, twój Bóg, okaże ci przychylność!24Jednak król powiedział do Arawny: Nie, lecz koniecznie chcę kupić [to klepisko] od ciebie za [dużą] cenę, ponieważ nie chcę składać JHWH, mojemu Bogu, całopaleń za darmo. W ten sposób Dawid kupił klepisko wraz z bydłem za pięćdziesiąt sykli srebra.[17]25I zbudował tam Dawid ołtarz dla JHWH, i złożył ofiary całopalne oraz ofiary pokoju,[18] a JHWH dał się uprosić co do ziemi i plaga w Izraelu została powstrzymana.