1Jozjasz[1] miał osiem lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat.2Czynił [on] to, co prawe w oczach JHWH, kroczył drogami Dawida, swojego ojca, i nie zbaczał ani w prawo, ani w lewo.
Odnowa religijna za Jozjasza
3W ósmym roku[2] swojego panowania – gdy był jeszcze chłopcem – zaczął szukać [woli] Boga Dawida, swojego ojca. W dwunastym zaś roku[3] zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę ze wzniesień i aszer, z posążków i odlewów.4Przed nim burzono ołtarze baalów, ścinał obeliski,[4] które wznosiły się w górę[5] nad nimi, rozbijał aszery, posążki i odlewy – kruszył je i rozsypywał [ich pył] na powierzchnię grobów tych, którzy im składali ofiary;5kości kapłanów palił na ich ołtarzach – i tak oczyścił Judę i Jerozolimę.6Również w miastach Manassesa, Efraima, Symeona, aż po [ziemię] Naftalego, w ich ruinach dookoła7burzył ołtarze i aszery, posążki kruszył na proch, pościnał w całej ziemi Izraela wszystkie obeliski, po czym wrócił do Jerozolimy.[6]
Odnowa świątyni
8W osiemnastym roku[7] swojego panowania, po oczyszczeniu ziemi i świątyni,[8] [Jozjasz] wysłał Szafana,[9] syna Asaliasza,[10] Maasejasza,[11] zarządcę miasta, i Joacha,[12] syna Joachaza,[13] kanclerza, aby naprawili dom JHWH, jego Boga.9Gdy przyszli do Chilkiasza,[14] arcykapłana,[15] dali mu srebro przyniesione do domu Bożego, które Lewici strzegący progu zebrali z ręki Manassesa i Efraima i od całej reszty Izraela, i od całego Judy i Beniamina, i od mieszkańców[16] Jerozolimy.10Dali [je] następnie na rękę wykonujących pracę, ustanowionych dla domu JHWH, [ci] zaś dali je wykonującym pracę, którzy pracowali w domu JHWH, by zreperować[17] i naprawić świątynię,11[to jest] dali je cieślom[18] i budowniczym[19] na zakup ciosanego kamienia i drewna na wiązary,[20] i na pokrycia domów, które królowie Judy zniszczyli.12Ludzie ci wykonywali pracę uczciwie,[21] a postawieni nad nimi byli: Jachat i Obadiasz, Lewici z synów Merariego [oraz] Zachariasz i Meszulam z synów Kehatytów, aby [nimi] kierować. Lewici też – wszyscy biegli [w grze] na instrumentach muzycznych –13[stali] też nad tragarzami oraz kierowali wszystkimi wykonującymi pracę przy wszelkiego rodzaju robocie.[22] Niektórzy zaś z tych Lewitów byli pisarzami, urzędnikami i odźwiernymi.
Odnalezienie zwoju Prawa
14A gdy [pewnego razu] wyjmowano srebro przyniesione do domu JHWH, kapłan Chilkiasz znalazł zwój Prawa JHWH,[23] [podanego] za pośrednictwem Mojżesza.15Chilkiasz odezwał się więc i powiedział do pisarza Szafana: Znalazłem w domu JHWH Prawo. I Chilkiasz dał zwój Szafanowi.16Potem Szafan przyniósł ten zwój do króla i jeszcze zdał sprawę królowi, tymi słowy: Twoi słudzy wykonują wszystko, co powierzono ich ręce.17Wysypali[24] srebro znajdujące się w domu JHWH i dali je na rękę nadzorujących i na rękę wykonujących pracę.18Następnie jednak pisarz Szafan doniósł królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi zwój. I Szafan zaczął z niego czytać wobec króla.19A gdy król usłyszał słowa Prawa, rozdarł swoje szaty20i rozkazał Chilkiaszowi i Achikamowi,[25] synowi Szafana, i Abdonowi,[26] synowi Michy,[27] i pisarzowi Szafanowi, i Asajaszowi, królewskiemu słudze:21Idźcie, szukajcie [woli] JHWH co do mnie i co do pozostałych w Izraelu i w Judzie w związku ze słowami zwoju, który został znaleziony, bo wielki [musi być] gniew JHWH, który rozlał się przeciwko nam za to, że nasi ojcowie nie przestrzegali Słowa JHWH i nie postępowali według tego, co jest napisane w tym zwoju.22Poszedł więc Chilkiasz i ci, których król [wskazał], do Chuldy,[28] prorokini, żony Szalluma,[29] syna Tokhata,[30] syna Chasry,[31] strzegącego szat – a mieszkała ona w Jerozolimie w Drugiej [Dzielnicy][32] – i przedstawili jej, o co chodzi.23Wtedy [ona] powiedziała do nich: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który przysłał was do mnie:24Tak mówi JHWH: Oto Ja sprowadzę nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców, wszystkie przekleństwa[33] zapisane w zwoju, który odczytano przed królem Judy,25za to, że Mnie opuścili i kadzili innym bogom po to, by Mnie drażnić wszystkimi dziełami swoich rąk, stąd też rozlał się mój gniew na to miejsce i nie zgaśnie.26A królowi Judy, który was posyła, aby szukać [woli] JHWH, powiedzcie: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela, co do słów, które słyszałeś:27Ponieważ twoje serce zmiękło i ukorzyłeś się przed obliczem Boga, kiedy usłyszałeś Jego słowa o tym miejscu i o jego mieszkańcach, i ukorzyłeś się przede Mną, i rozdarłeś swoje szaty, i zapłakałeś przede Mną, to i Ja [cię] wysłuchałem – oświadczenie JHWH.28Oto Ja przyłączę cię do twoich ojców i w pokoju zostaniesz złożony w swoim grobie, i twoje oczy nie zobaczą całego tego nieszczęścia, które Ja sprowadzę na to miejsce i na jego mieszkańców. I zanieśli to Słowo królowi.
Odnowa przymierza
29Wtedy król posłał i zebrał wszystkich starszych Judy i Jerozolimy.30Następnie król udał się do domu JHWH, a wraz z nim wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i Lewici oraz cały lud od największego do najmniejszego. Tam w ich obecności[34] odczytano wszystkie słowa zwoju Przymierza, znalezionego w domu JHWH.31Potem król stanął na swoim miejscu[35] i zawarł przymierze przed obliczem JHWH, że będą kroczyć za JHWH i przestrzegać Jego przykazań, postanowień i ustaw z całego serca i z całej duszy, czyniąc zadość słowom tego przymierza, które zostało spisane w tym zwoju.32I kazał przystąpić [do przymierza] wszystkim, którzy znajdowali się w Jerozolimie i w Beniaminie, a mieszkańcy Jerozolimy postąpili zgodnie z przymierzem Boga, Boga swoich ojców.33Następnie Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem, które należały do synów Izraela, i nakazał wszystkim, którzy znajdowali się w Izraelu, służyć JHWH, ich Bogu – [i] po wszystkie jego dni nie odstąpili [od kroczenia] za JHWH, Bogiem swoich ojców.