1Manasses[1] miał dwanaście lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie pięćdziesiąt pięć lat.2Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, według obrzydliwości narodów, które JHWH wydziedziczył przed synami Izraela.3Ponownie pobudował[2] wzniesienia, które poburzył Hiskiasz, jego ojciec, stawiał baalom ołtarze, sporządził aszery, kłaniał się całemu zastępowi niebios i służył mu.4Ponadto powznosił ołtarze w domu JHWH, o którym JHWH powiedział: W Jerozolimie pozostanie moje imię na wieki.5Tymczasem on powystawiał tam, na obu dziedzińcach domu JHWH, ołtarze dla całego zastępu niebios.6On też w dolinie Ben-Hinom przeprowadził przez ogień swoich synów,[3] czarował, wróżył i uprawiał magię, poustanawiał [radzących się] przodków[4] oraz duchów [zmarłych][5] i pomnażał popełnianie tego, co złe w oczach JHWH, drażniąc Go [w ten sposób].7Umieścił też podobiznę bóstwa, które sporządził, w domu Bożym, o którym Bóg powiedział do Dawida i do Salomona, jego syna: W tym domu i w Jerozolimie, które wybrałem spośród wszystkich plemion Izraela, złożę moje imię na wieki8i nie dopuszczę, aby stopa Izraela ustąpiła z ziemi, którą postawiłem ich ojcom – jeśli tylko będą strzec postępowania zgodnie ze wszystkim, co im przykazałem, zgodnie z całym Prawem, ustawami i rozstrzygnięciami, [danymi] za pośrednictwem Mojżesza.9Lecz Manasses zwiódł Judę i mieszkańców Jerozolimy, tak że czynili to, co złe, bardziej niż narody, które JHWH wytępił przed synami Izraela.10JHWH przemawiał do Manassesa i do swojego[6] ludu, lecz oni [na to] nie zważali.
Nawrócenie Manassesa
11Wówczas JHWH sprowadził na nich dowódców zastępu, który miał król Asyrii, i [ci] schwytali Manassesa hakami, skuli dwoma miedzianymi [łańcuchami] i kazali mu iść do Babilonu.[7]12A kiedy znalazł się w niedoli, starał się ułagodzić oblicze JHWH, swojego Boga, ukorzył się bardzo przed obliczem Boga swoich ojców13i modlił się do Niego. [On] zaś dał mu się uprosić, wysłuchał jego błagania i pozwolił mu wrócić do Jerozolimy, do swojego królestwa. Wtedy Manasses przekonał się, że to JHWH jest Bogiem.14Potem zbudował zewnętrzny mur Miasta Dawida na zachód od Gichonu w dolinie aż po wejście do Bramy Rybnej, otoczył nim Ofel i bardzo go podwyższył; ustanowił też dowódców wojskowych we wszystkich warownych miastach Judy.15Następnie usunął obcych bogów oraz bóstwo z domu JHWH i wszystkie ołtarze, które pobudował na górze domu JHWH i w Jerozolimie – wyrzucił je na zewnątrz miasta.16Odbudował też ołtarz JHWH i złożył na nim krwawe ofiary pokoju i dziękczynne, i powiedział Judejczykom, że mają służyć JHWH, Bogu Izraela.17Jednak lud nadal składał krwawe ofiary na wzniesieniach, ale tylko dla JHWH, swojego Boga.18Pozostałe zaś sprawy Manassesa i jego modlitwa do Boga, i słowa jasnowidzów, którzy przemawiali do niego w imieniu JHWH, Boga Izraela, oto zostały one spisane w Sprawach Królów Izraela.[8]19Jego modlitwa natomiast i to, jak [Bóg] dał mu się uprosić, i cały jego grzech, i jego sprzeniewierzenie oraz miejsca, na których pobudował wzniesienia, poustawiał aszery i podobizny przed swoim ukorzeniem się, oto zostały one spisane w Sprawach Chozaja.[9]20Gdy Manasses spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w jego domu, a władzę po nim objął Amon, jego syn.
Amon królem Judy
21Amon[10] miał dwadzieścia dwa lata, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwa lata.22Czynił [on] to, co złe w oczach JHWH, podobnie jak czynił Manasses, jego ojciec. Wszystkim bóstwom, które porobił Manasses, jego ojciec, Amon składał krwawe ofiary i służył im.23I nie ukorzył się przed obliczem JHWH, jak ukorzył się Manasses, jego ojciec. On raczej, Amon, pomnożył winę.24Jego słudzy sprzysięgli się przeciwko niemu i uśmiercili go w jego domu.25Lud ziemi[11] jednak wybił wszystkich sprzysiężonych przeciwko królowi Amonowi i obwołał – lud ziemi – królem po nim Jozjasza,[12] jego syna.