Wojna Asy z Izraelem i sprzymierzenie z Ben-Hadadem
1W trzydziestym szóstym roku[1] panowania Asy wyruszył przeciw Judzie Basza,[2] król Izraela, i zaczął obudowywać Ramę,[3] aby nie dać żadnemu wychodzącemu przybyć do Asy, króla Judy.[4]2Wtedy Asa wyniósł srebro i złoto ze skarbców domu JHWH i domu królewskiego i wysłał je do Ben-Hadada, króla Aramu, mieszkającego w Damaszku, z tymi słowy:3Niech będzie przymierze między mną a tobą, [jak] między moim ojcem a twoim ojcem. Oto przesyłam ci srebro i złoto. Idź, zerwij swoje przymierze z Baszą, królem Izraela, aby odstąpił ode mnie.4I Ben-Hadad posłuchał króla Asy, i posłał dowódców wojsk, które miał, przeciw miastom Izraela, i [wojska] uderzyły na Ijon i Dan, i na Abel-Maim,[5] i na wszystkie składy miast Naftalego.5Gdy Basza o tym usłyszał, zaprzestał obudowywać Ramę i wstrzymał swoją pracę.6A król Asa wziął całą Judę i przenieśli kamienie Ramy i drewno, z których budował Basza, i obudował nimi Gebę oraz Mispę.7W tym czasie przybył do Asy, króla Judy, Chanani, jasnowidz, i powiedział do niego: Ponieważ oparłeś się na królu Aramu, a nie oparłeś się na JHWH, swoim Bogu, dlatego wojsko króla Aramu wymknie się z twojej ręki.8Czy Kuszyci i Libijczycy nie byli bardzo licznym wojskiem ze względu na swe rydwany i jeźdźców? Lecz gdy oparłeś się na JHWH, wydał ich w twoją rękę.9Gdyż JHWH, Jego oczy przeglądają całą ziemię, aby wzmacniać serca [ludzi] szczerych wobec Niego. Wygłupiłeś się w tej sprawie. Owszem,[6] od teraz będziesz miał ciągłe wojny!10Wtedy Asa rozgniewał się na jasnowidza i umieścił go w domu dyb,[7] gdyż był z tego powodu pełen złości na niego. W tym czasie Asa pognębił także niektórych z ludu.11Lecz oto sprawy Asy, pierwsze i ostatnie – oto są spisane w zwoju Królów Judy i Izraela.12W trzydziestym dziewiątym roku swojego panowania Asa zachorował na nogi, a jego choroba coraz bardziej się wzmagała, ale nawet w swojej chorobie nie szukał JHWH, lecz lekarzy.13I spoczął Asa ze swoimi ojcami, a umarł w czterdziestym pierwszym roku[8] swego panowania.14Pochowano go w jego grobie, który wykuł sobie w Mieście Dawida. Położono go na marach, które były wypełnione wonnościami i różnego rodzaju mieszankami zrobionymi w mieszalniku, i zapalono mu wielki ogień – bardzo wielki.