2 Koryntian 3,4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Dowód apostolskiego powołania Pawła

1 Czy znów zaczynamy polecać samych siebie? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was lub od was? (Dz 18,27; Rz 16,1; 1 Kor 16,3; 2 Kor 5,12; 2 Kor 10,12)

Dz 18,27Rz 16,11 Kor 16,32 Kor 5,122 Kor 10,12

2 Wy jesteście naszym listem, napisanym w naszych sercach, rozpoznawanym i czytanym przez wszystkich ludzi, (1 Kor 9,2) 3 dla których jest jasne, że jesteście listem Chrystusa sporządzonym przez naszą usługę, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na tablicach żywych serc. (2 Kor 3,6; Hbr 8,10)

Charakter posługi nowego przymierza

4 Taką zatem mamy ufność przez Chrystusa względem Boga. (Ef 3,12) 5 Nie że sami jesteśmy zdolni przedsięwziąć coś jakby z samych siebie, lecz nasza zdolność jest z Boga, (Mt 10,20; 1 Kor 15,10) 6 który też uzdolnił nas do bycia sługami nowego przymierza, nie litery, lecz Ducha, gdyż litera zabija, Duch zaś ożywia. (Łk 22,20; Rz 2,29; Rz 7,6; 1 Kor 11,25; 1 Kor 15,45; Ef 3,7; Kol 1,23; Kol 1,25; Hbr 8,8; Hbr 9,15)

Łk 22,20Rz 2,29Rz 7,61 Kor 11,251 Kor 15,45Ef 3,7Kol 1,23Kol 1,25Hbr 8,8Hbr 9,15

7 Jeśli zaś posługa śmierci, wyryta literami na kamieniach, została zapoczątkowana w chwale, tak że synowie Izraela nie byli w stanie spojrzeć w twarz Mojżesza z powodu chwały jego twarzy – [chwały] przemijającej – (Rz 7,9; Rz 7,11; Rz 7,13; 2 Kor 4,6)

Rz 7,9Rz 7,11Rz 7,132 Kor 4,6

8 czy w ten sposób tym bardziej posługa Ducha nie będzie w chwale? (Ga 3,2; Ga 3,5) 9 Jeśli bowiem w posłudze potępienia jest chwała, o wiele bardziej obfituje w chwałę posługa sprawiedliwości. (Rz 1,17; Rz 3,20; Rz 3,21; Rz 5,13; Rz 5,17; Rz 5,19; Rz 5,20; Rz 5,21; Rz 7,7)

Rz 1,17Rz 3,20Rz 3,21Rz 5,13Rz 5,17Rz 5,19Rz 5,20Rz 5,21Rz 7,7

10 W tym względzie bowiem nie zostało obdarzone chwałą to, co zostało obdarzone chwałą – z powodu chwały przewyższającej. 11 Jeśli bowiem to, co przemija, [rozpoczęło się] za sprawą chwały, tym bardziej jest w chwale to, co trwa. 12 Mając więc taką nadzieję, poczynamy sobie z wielką śmiałością, (2 Kor 7,4; Ef 6,19) 13 a nie tak, jak Mojżesz, który kładł zasłonę na swoją twarz, aby synowie Izraela nie patrzyli na koniec tego, co przemijające. 14 Ale ich umysły przestały być wrażliwe. Gdyż aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona pozostaje przy czytaniu starego przymierza, nieodsłonięta, ponieważ usuwana jest w Chrystusie. (Mk 6,52; Rz 11,7; Rz 11,25; 2 Kor 4,4)

Mk 6,52Rz 11,7Rz 11,252 Kor 4,4

15 Tak jest aż do dzisiaj: ilekroć czytany jest Mojżesz, zasłona leży na ich sercu; 16 ilekroć zaś nawróci się do Pana,^[1] zasłona zostaje usunięta. 17 Pan natomiast jest Duchem; gdzie zaś Duch Pana, tam wolność. (Rz 8,2; Ga 5,1; Ga 5,13) 18 My wszyscy zaś, odsłoniętym obliczem odzwierciedlający chwałę Pana,^[2] przeobrażamy się na obraz jej samej, z chwały w chwałę,^[3] dokładnie tak jak od Pańskiego Ducha.^[4] (Rz 12,2; 1 Kor 13,12; 1 Kor 15,49; 2 Kor 3,7; 2 Kor 4,4; 2 Kor 4,6; Kol 3,10; Hbr 1,3; Hbr 2,9; Hbr 2,10; 2 P 1,17)

Rz 12,21 Kor 13,121 Kor 15,492 Kor 3,72 Kor 4,42 Kor 4,6Kol 3,10Hbr 1,3Hbr 2,9Hbr 2,102 P 1,17

Słowo Życia

od Biblica

1 Czy będziemy teraz zachwalać samych siebie? Czy—podobnie jak inni—potrzebujemy listów polecających dla was lub od was? 2 To przecież wy jesteście naszym listem polecającym—wszystko macie wypisane w sercach i każdy może to przeczytać! 3 Powszechnie wiadomo, że jesteście jak list od samego Chrystusa, napisany—dzięki naszej służbie—nie przez jakiegoś człowieka, ale przez Ducha żyjącego Boga. List ten nie jest też wyryty na kamiennych tablicach, jak przykazania Prawa Mojżesza, lecz zapisany w żywych ludzkich sercach. 4 Tak właśnie wyraża się nasze zaufanie, jakie dzięki Chrystusowi pokładamy w Bogu. 5 Nie uważamy, że sami z siebie jesteśmy w stanie czegoś dokonać, ale ufamy wyłącznie Bogu! 6 To On uczynił nas sługami nowego przymierza, które nie opiera się na przykazaniach Prawa Mojżesza, ale na Bożym Duchu. Przykazania Prawa prowadzą bowiem do śmierci, natomiast Boży Duch daje życie!

Chwała nowego przymierza

7 Stare przymierze, którego przykazania były wyryte na kamiennych tablicach, ostatecznie doprowadziło ludzi do śmierci. Mimo to zawarciu tego przymierza towarzyszyła tak wielka chwała, że Izraelici nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza—jaśniała bowiem Bożą chwałą, choć tylko przez pewien czas. 8 Pomyślcie więc, o ile większa chwała będzie towarzyszyła służbie Ducha Świętego! 9 Skoro Boża chwała objawiła się w tym, co prowadziło do potępienia, to o ile większa chwała objawi się w tym, co prowadzi do uniewinnienia z grzechów! 10 Stare przymierze blednie i niknie w porównaniu z nowym przymierzem. 11 A jeśli przemijającemu przymierzu towarzyszyła tak wielka chwała, to jak cudowna chwała będzie towarzyszyła przymierzu, które jest wieczne! 12 Mając więc taką nadzieję, możemy prowadzić służbę z pełną swobodą i otwartością 13 —nie tak, jak Mojżesz, który zasłaniał twarz, aby Izraelici nie patrzyli na jej przemijający blask. 14 Niestety ludzie ci stali się uparci i po dziś dzień nie mogą dostrzec prawdy, gdy słuchają Prawa Mojżesza. Tylko Chrystus może bowiem sprawić, że zaczną widzieć. 15 Po dziś dzień, gdy czytają pisma Mojżesza, nie widzą prawdy, bo jest przed nimi zasłonięta. 16 Ale gdy ktoś z nich zwraca się do Pana, zasłona znika. 17 Pan jest bowiem duchem, a gdziekolwiek pojawia się Jego Duch, niesie ludziom wolność. 18 My zaś z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w chwałę Pana i dzięki Jego Duchowi coraz bardziej się do Niego upodabniamy.