2 Koryntian 10 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Obrona Pawła

1 Ja sam natomiast, Paweł, napominam was przez łagodność i uprzejmość Chrystusa, [ja], który wprawdzie obecny wśród was jestem uniżony, za to nieobecny odważny względem was; (Mt 11,29; Mt 21,5; 1 Kor 2,3; 1 Kor 4,21)

Mt 11,29Mt 21,51 Kor 2,31 Kor 4,21

2 błagam [zatem], abym – obecny – nie był odważny tą pewnością,^[1] z którą niewykluczone, że stanowczo wystąpię przeciw tym, którzy zaliczają nas do żyjących według ciała. (Rz 8,4; 1 Kor 4,21) 3 Bo chociaż żyjemy w ciele, nie walczymy według ciała. (1 Tm 1,18) 4 Gdyż narzędzia naszej walki nie są cielesne, jednak w Bogu^[2] mają moc burzenia warowni; [nimi] burzymy wrogie zamiary (Rz 13,12; 1 Kor 1,25; 1 Kor 2,5; 2 Kor 4,7; 2 Kor 6,7; Ef 6,11; 1 Tes 5,8)

Rz 13,121 Kor 1,251 Kor 2,52 Kor 4,72 Kor 6,7Ef 6,111 Tes 5,8

5 i wszelką zuchwałość podnoszącą się przeciw poznaniu Boga, i zniewalamy każdą myśl do posłuszeństwa Chrystusowi, (Ef 4,8) 6 i jesteśmy gotowi do wymierzenia sprawiedliwości wszelkiemu nieposłuszeństwu, dopóki wasze posłuszeństwo nie stanie się pełne. (2 Kor 2,9; 2 Kor 7,11; 2 Kor 7,15)

2 Kor 2,92 Kor 7,112 Kor 7,15

7 Patrzcie na to, co oczywiste.^[3] Jeśli ktoś jest przekonany, że [należy do] Chrystusa, niech ponownie weźmie sobie pod uwagę, że jak on sam [należy do] Chrystusa, tak i my. 8 Bo choćbym nawet nieco bardziej chlubił się naszą władzą, którą Pan nam dał, aby was budować, a nie niszczyć, nie będę zawstydzony – (2 Kor 10,13; 2 Kor 12,6; 2 Kor 12,19; 2 Kor 13,10)

2 Kor 10,132 Kor 12,62 Kor 12,192 Kor 13,10

9 lecz niech się wam nie zdaje, że was straszę listami, 10 bo mówią: Listy wprawdzie groźne i surowe, lecz wygląd ciała słaby i słowo byle jakie. (1 Kor 2,1; 1 Kor 2,4; 2 Kor 11,6; Ga 4,13)

1 Kor 2,11 Kor 2,42 Kor 11,6Ga 4,13

11 Kto tak uważa, niech weźmie pod uwagę, że jakimi jesteśmy w słowie przekazanym listownie pod nieobecność, takimi też – obecni – będziemy w czynie. (2 Kor 13,2; 2 Kor 13,10) 12 Nie ośmielamy się bowiem zaliczać siebie [do niektórych] lub porównywać się z niektórymi spośród tych, którzy siebie samych polecają – oni jednak nie rozumują właściwie, gdy siebie sobą mierzą i siebie samych z sobą porównują. (2 Kor 3,1; 2 Kor 5,12) 13 My zaś nie będziemy chlubić się ponad miarę, ale zgodnie z miarą, której normę wymierzył nam Bóg – miarą, aby dotrzeć aż do was.^[4] (Rz 12,3) 14 Nie posuwamy się bowiem za daleko, jako ci, którzy nie dotarli do was – bo aż do was jako pierwsi dotarliśmy w ewangelii Chrystusa. (Dz 18,1; 1 Kor 4,15; 1 Kor 15,1)

Dz 18,11 Kor 4,151 Kor 15,1

15 Nie chlubimy się ponad miarę trudem innych, mamy natomiast nadzieję, że gdy w was pogłębiać się będzie wasza wiara, nam według [wymierzonej] nam normy dane będzie niepomiernie więcej, (Rz 15,18; Rz 15,20) 16 tak że będziemy głosić ewangelię w stronach jeszcze dalszych niż wasze, bez chlubienia się dokonaniami według cudzej normy. (Dz 19,21) 17 Ten zaś, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu. (1 Kor 1,31) 18 Bo nie ten, kto sam siebie poleca, jest wypróbowany, ale ten, kogo poleca Pan.

Słowo Życia

od Biblica

Obrona Pawła

1 Teraz ja, Paweł, pragnę osobiście zwrócić się do was w duchu łagodności i dobroci Chrystusa. Niektórzy z was twierdzą, że w listach jestem odważny, ale gdy staję przed wami twarzą w twarz, jestem nieśmiały. 2 Proszę, nie zmuszajcie mnie do okazywania odwagi, gdy do was przybędę—szczególnie wobec tych, którzy uważają, że w naszej pracy dla Pana kierujemy się ludzkimi motywami. 3 To prawda—jesteśmy zwykłymi ludźmi, ale nie kierujemy się tym, czym kieruje się świat. 4 Narzędzia, których używamy w naszej walce, nie są ludzkie, ale pochodzą od Boga. Mają one moc potrzebną do burzenia duchowych twierdz 5 i pokonywania tego, co utrudnia ludziom poznawanie Boga. Dzięki tej mocy nawet dawni przeciwnicy dobrej nowiny poddają się Chrystusowi. 6 Jesteśmy więc gotowi karać buntowników—do czasu, gdy będziecie w pełni posłuszni Bogu. 7 Wasza ocena jest powierzchowna. Kto z dumą uważa, że należy do Chrystusa, niech pamięta, że my również do Niego należymy. 8 Może się wam wydawać, że za bardzo szczycę się otrzymanym od Pana autorytetem. Czynię to jednak dla waszego pożytku, a nie szkody. I nie wstydzę się tego. 9 Wcale nie próbuję was jednak zastraszyć moimi listami. 10 Niektórzy mówią o mnie: „W listach jest odważny i surowy, w rzeczywistości zaś jest słabeuszem i kiepskim mówcą”. 11 Chciałbym jednak zapewnić tych, którzy tak mówią, że jacy jesteśmy w listach—na odległość, tacy okażemy się w czynach—gdy do was przybędziemy. 12 Nie chcemy porównywać się z tymi, którzy zachwalają samych siebie. Porównują się sami ze sobą i w podobny sposób oceniają innych, nie rozumieją jednak tego, co robią. 13 My zaś nie szczycimy się czymś, czego nie posiadamy. Dążymy bowiem tylko do celu wyznaczonego nam przez Boga, a jest nim także nasza służba wśród was. 14 Nie przesadzamy, twierdząc, że mamy do was prawo, gdyż jako pierwsi przynieśliśmy wam dobrą nowinę o Chrystusie. 15 Nie szczycimy się cudzymi sukcesami. Mamy jednak nadzieję, że wasza wiara będzie coraz silniejsza, a nasza praca wśród was będzie się nadal rozwijać. 16 Później zaś zaniesiemy dobrą nowinę dalej, poza wasz region—ale tylko tam, gdzie nikt jej jeszcze nie głosił. Nie chcemy bowiem szczycić się tym, czego dokonał ktoś inny. 17 Jedynym powodem do dumy jest nasz Pan. 18 A naprawdę wiarygodny jest nie ten, kto zachwala samego siebie, ale ten, kogo chwali Pan.