1A słowo Samuela docierało do całego Izraela. Potem Izrael wyszedł, by zetrzeć się z Filistynami w walce, i rozbił się obozem przy Eben-Ezer,[1] Filistyni natomiast rozbili się obozem pod Afek.[2]2Następnie Filistyni ruszyli w szyku bojowym, by zetrzeć się z Izraelem, i wywiązała się[3] bitwa. Izrael został pobity przez Filistynów, którzy zabili na polu w szeregu około czterech tysięcy ludzi.3A gdy lud przyszedł do obozu, starsi Izraela pytali: Dlaczego JHWH pobił nas wobec Filistynów? Sprowadźmy do nas z Szilo skrzynię Przymierza z JHWH, by weszła między nas i wybawiła nas[4] z dłoni naszych wrogów.4Posłał więc lud do Szilo i przynieśli stamtąd skrzynię Przymierza z JHWH Zastępów, siedzącym [nad] cherubami, a byli tam ze skrzynią Przymierza z Bogiem dwaj synowie Helego, Chofni i Pinechas.5Kiedy zaś skrzynia Przymierza z JHWH wchodziła do obozu, cały Izrael wzniósł tak potężny okrzyk, że zadrżała ziemia.6Filistyni usłyszeli odgłos tego okrzyku i zapytali: Co to za potężny okrzyk w obozie Hebrajczyków? A gdy dowiedzieli się, że to skrzynia JHWH weszła do obozu,7przestraszyli się Filistyni, bo powiedzieli: Bóg wszedł do obozu.[5] Mówili też: Biada nam,[6] bo nic takiego nie zdarzyło się wcześniej![7]8Biada nam! Kto nas wyrwie z ręki tych potężnych bogów? To przecież ci bogowie, którzy uderzyli[8] Egipcjan na pustyni wszelką plagą.9Wzmocnijcie się i bądźcie mężczyznami, Filistyni, abyście nie popadli w niewolę u Hebrajczyków, tak jak [oni] służą [teraz] wam. Okażcie się więc mężczyznami i walczcie!10I Filistyni walczyli. Izrael został pobity i rozbiegli się – każdy do swojego namiotu.[9] Doszło do bardzo wielkiej klęski,[10] padło trzydzieści tysięcy pieszych z Izraela.11Wzięta też została skrzynia Boża, a dwaj synowie Helego, Chofni i Pinechas, zginęli.
Śmierć Helego
12A pewien Beniaminita wybiegł z szeregu i w tym dniu przybył[11] do Szilo. Szaty miał rozdarte i grudki ziemi na głowie.13Gdy przyszedł, oto Heli siedział na krześle przy drodze, wypatrując, ponieważ jego serce drżało o skrzynię Bożą. A gdy człowiek ten wszedł, by donieść o tym w mieście, całe miasto zaczęło krzyczeć.14Heli usłyszał odgłos tego krzyku i zapytał: Co [oznacza] odgłos tego zgiełku? A człowiek ten pośpieszył, przyszedł i doniósł [o tym] Helemu.15Heli zaś miał wtedy dziewięćdziesiąt osiem lat. Jego oczy znieruchomiały[12] i nie mógł już widzieć.16I powiedział ten człowiek do Helego: Przychodzę z szeregu, bo ja dzisiaj z szeregu uciekłem. A [Heli] zapytał: Jak miała się sprawa, mój synu?17Wtedy zwiastun odezwał się i powiedział: Izrael uciekł przed Filistynami i doszło do wielkiej klęski wśród ludu. Zginęli także dwaj twoi synowie, Chofni i Pinechas, a skrzynia Boża została wzięta.18A gdy wspomniał o skrzyni Bożej, Heli spadł z krzesła na wznak obok bramy, złamał kark[13] i umarł, był to bowiem człowiek stary i ociężały, a sądził on Izraela przez czterdzieści lat.19Jego synowa, żona Pinechasa, była w ciąży tuż przed rozwiązaniem. Gdy usłyszała wieść o wzięciu skrzyni Bożej i że zmarł jej teść i jej mąż, zgięła się i zaczęła rodzić, gdyż zdjęły ją bóle porodowe.20A w czasie, gdy umierała, mówiły do niej stojące obok [kobiety]: Nie bój się, bo urodziłaś syna! Lecz [ona] nie odpowiedziała i nie wzięła sobie tego do serca.21Dziecko zaś nazwała Ikabod,[14] mówiąc: Uprowadzona została chwała z Izraela. [Odnosiła się tak] do wzięcia skrzyni Bożej, do[15] swego teścia oraz męża.22Powiedziała więc: Uprowadzona została chwała z Izraela, gdyż skrzynia Boża została wzięta.