1Pobudował też sobie [Dawid] domy w Mieście Dawida, przygotował miejsce dla skrzyni Bożej i rozpiął dla niej namiot.2Wówczas Dawid powiedział: Nikomu nie wolno nosić skrzyni Bożej, jak tylko Lewitom, gdyż ich wybrał JHWH do noszenia skrzyni JHWH i do obsługiwania jej na wieki.3Następnie Dawid zgromadził w Jerozolimie całego Izraela, aby wnieść skrzynię JHWH do miejsca, które dla niej przygotował.4Zebrał zatem Dawid synów Aarona i Lewitów,5[to jest]: Z synów Kehata Uriela, księcia, i jego braci – stu dwunastu.[1]6Z synów Merariego Asajasza, księcia, i jego braci – dwustu dwudziestu.[2]7Z synów Gerszoma Joela, księcia, i jego braci – stu trzydziestu.[3]8Z synów Elisafana Szemajasza, księcia, i jego braci – dwustu.9Z synów Hebrona Eliela, księcia, i jego braci – osiemdziesięciu.10Z synów Uzjela Aminadaba, księcia, i jego braci – stu dwunastu.[4]11Potem Dawid przywołał Sadoka i Abiatara,[5] kapłanów, oraz Lewitów: Uriela, Asajasza i Joela, Szemajasza i Eliela, i Aminadaba,12i powiedział do nich: Wy jesteście naczelnikami [rodów] ojców u Lewitów. Poświęćcie się, wy i wasi bracia, i wnieście skrzynię JHWH, Boga Izraela, do [miejsca], które jej przygotowałem,13gdyż za pierwszym razem nie było was przy tym, jak JHWH, nasz Bóg, wybuchnął na nas za to, że nie szukaliśmy Go tak, jak należy.14Kapłani i Lewici poświęcili się więc, aby wnieść skrzynię JHWH, Boga Izraela.15Wzięli zatem synowie Lewitów skrzynię Bożą, jak przykazał Mojżesz, według Słowa JHWH, na drążkach, na siebie, na ramiona.16A Dawid powiedział książętom Lewitów, aby ustawili swoich braci, śpiewaków, przy wtórze instrumentów muzycznych, lutni i cytr, i cymbałów, i dali się słyszeć w głosie radości.17I Lewici ustawili: Hemana, syna Joela, a z jego braci Asafa, syna Berekiasza. Z synów Merariego, swych braci, Etana, syna Kuszajasza.18Wraz z nimi [ustawili] ich braci drugich [w rzędzie]: Zachariasza, syna[6] …, i Jaazjela, i Szemiramota, i Jechiela, i Uniego, Eliaba i Benajasza, i Maasejasza, i Matitiasza, i Elifeleha, i Miknejasza, i Obed-Edoma, i Jejela, odźwiernych.19A śpiewacy: Heman, Asaf i Etan dali się słyszeć przy wtórze miedzianych cymbałów.20Zachariasz zaś i Azjel, i Szemiramot, i Jechiel, i Uni, i Eliab, i Maasejasz, i Benajasz [grali] na lutniach na [nutę] Alamot.[7]21A Matitiasz i Elifeleh, i Miknejasz, i Obed-Edom, i Jejel, i Azazjasz [grali] na cytrach na [nutę] Szeminit[8] – dla przewodzenia.22Kenaniasz, książę Lewitów, [kierował] ciężarem[9] – ciężarem, bo to rozumiał.23Berekiasz i Elkana byli odźwiernymi przy skrzyni.24A kapłani: Szebaniasz i Joszafat, i Netanel, i Amasaj, i Zachariasz, i Benajasz, i Eliezer grali na trąbach przed skrzynią Bożą, Obed-Edom zaś i Jechiasz byli odźwiernymi przy skrzyni.25Dawid zaś i starsi Izraela oraz dowódcy tysięcy szli, aby z radością przenieść skrzynię Przymierza z JHWH z domu Obed-Edoma.26A ponieważ Bóg dopomógł Lewitom, którzy nieśli skrzynię Przymierza z JHWH, złożono na ofiarę rzeźną siedem cielców i siedem baranów.27Dawid zaś był odziany[10] w płaszcz z bisioru, podobnie jak wszyscy Lewici, którzy nieśli skrzynię, i śpiewacy – oraz Kenaniasz, kierujący ciężarem – [i] śpiewacy, a Dawid miał na sobie lniany efod.28I tak cały Izrael sprowadził skrzynię Przymierza z JHWH przy okrzykach, przy dźwięku rogu, trąb i cymbałów, dając się słyszeć przy grze na lutniach i cytrach.29A gdy skrzynię Przymierza z JHWH wnoszono do Miasta Dawida, Michal, córka Saula, wyglądała w dół przez okno, zobaczyła króla Dawida tańczącego i radosnego – i wzgardziła nim w swoim sercu.