1A to są ci, którzy przyszli do Dawida do Siklag, gdy był wykluczony sprzed oblicza Saula, syna Kisza; należeli oni do wspierających [go] w walce.2Wyposażeni byli w łuki, umieli z prawej i z lewej [ręki] miotać kamieniami i [puszczać] strzały z łuku, a byli z braci Saula, z Beniamina.3[Ich] naczelnikiem był Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza Gibejczyka, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, oraz Beraka i Jehu Anatotczyk.4Jiszmajasz zaś, Gibeończyk, najdzielniejszy z trzydziestu, [stał] nad tymi trzydziestoma,5i Jeremiasz, i Jachazjel, i Jochanan, i Jozabad Gederatczyk,6Eluzaj i Jerimot, i Bealiasz, i Szemariasz, i Szefatiasz Charufitczyk;7Elkana i Jiszijasz, i Azarel, i Joezer, i Jaszobam, Korachici;8i Joelah, i Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedor.9Z Gadytów przystali do Dawida w twierdzy[1] na pustyni dzielni wojownicy, ludzie doświadczeni w boju,[2] zbrojni w tarcze i dzidy, o obliczach jak u lwa, a w szybkości jak gazele na górach.10Ezer był [ich] naczelnikiem, Obadiasz był drugi, Eliab trzeci,11Miszmana czwarty, Jeremiasz piąty,12Ataj szósty, Eliel siódmy,13Jochanan ósmy, Elzabad dziewiąty,14Jeremiasz dziesiąty, Makbanaj jedenasty.15Ci spośród synów Gada byli naczelnikami zastępu, jeden – pomniejszy – dla stu, a znaczniejszy dla tysiąca.[3]16To byli ci, którzy przeprawili się przez Jordan w miesiącu pierwszym,[4] gdy wystąpił on z brzegów, i wyparli wszystkie doliny[5] na wschód i na zachód.17Do Dawida do twierdzy[6] przyszli zatem niektórzy spośród synów Beniamina i Judy.18Dawid wyszedł im naprzeciw, odezwał się i powiedział do nich: Jeśli przyszliście do mnie [w zamyśle] z pokojem, aby mi pomóc,[7] będzie u mnie co do was serce ku jedności, lecz jeśli po to, by mnie zdradzić moim nieprzyjaciołom, podczas gdy nie ma gwałtu w moich dłoniach,[8] to niech Bóg naszych ojców to zobaczy i rozstrzygnie. (1 Tm 2,8)19Wtedy Duch[9] przyoblekł Amasaja, naczelnika trzydziestu: Jesteśmy twoi, Dawidzie, i z tobą, synu Jiszaja. Pokój, pokój tobie i pokój temu, kto cię wspiera, bo twój Bóg jest twoim wsparciem. Dawid przyjął ich zatem i włączył do grona naczelników oddziału.20A z Manassesa przystali do Dawida, gdy przyszedł z Filistynami na wojnę z Saulem. Ale nie pomogli im wtedy, gdyż po naradzie rządcy filistyńscy odprawili go, mówiąc: Kosztem naszych głów może [chcieć] przystać do swojego pana Saula.21Gdy więc szedł do Siklag, przystali do niego z Manassesa: Adnach i Jozabad, i Jediael, i Michael, i Jozabad, i Elihu, i Silletaj – naczelnicy tysięcy u Manassesa.22Oni pomogli Dawidowi [w walce] przeciw hordzie, wszyscy bowiem byli dzielnymi wojownikami i wodzami w zastępie.
Siły Dawida w Hebronie
23W tym czasie, dzień po dniu, przychodzili do Dawida [ludzie], aby mu pomagać,[10] aż [powstał] duży obóz, niczym obóz Boży.[11]24A to są liczby[12] naczelników uzbrojonych[13] do walki, [którzy] przyszli do Dawida do Hebronu, aby – zgodnie z zapowiedzią JHWH – przenieść na niego panowanie Saula:25Synowie Judy noszący tarczę i dzidę: sześć tysięcy ośmiuset[14] uzbrojonych do walki.26Spośród synów Symeona, wojowników dzielnych w walce: siedem tysięcy stu.[15]27Spośród synów Lewiego: cztery tysiące sześciuset,[16]28a ponadto Jehojada, książę u Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset,[17]29oraz Sadok, młody dzielny wojownik wraz z domem swojego ojca – dwudziestu dwóch książąt.30Spośród synów Beniamina, braci Saula: trzy tysiące, a dotychczas wielu z nich pozostawało w służbie na rzecz domu Saula.31Spośród synów Efraima: dwadzieścia tysięcy ośmiuset[18] dzielnych wojowników, ludzi sławnych w domu swoich ojców.32Z połowy plemienia Manassesa: osiemnaście tysięcy tych, którzy imiennie zostali naznaczeni, by pójść i obwołać Dawida królem.33A spośród synów Issachara, ich naczelników, mających zrozumienie czasów tak, by wiedzieć, co Izrael ma czynić: dwustu, a wszyscy ich bracia byli na ich rozkazy.[19]34Z Zebulona, wychodzących do boju, gotowych do bitwy każdym narzędziem walki: pięćdziesiąt tysięcy, do pomocy bez żadnego wahania.[20]35Z Naftalego: tysiąc dowódców; a z nimi, z tarczą i włócznią: trzydzieści siedem tysięcy.36Z Danitów gotowych do bitwy: dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset.37Z Aszera wychodzących do boju, gotowych do bitwy: czterdzieści tysięcy.38Zza Jordanu: z Rubenitów, Gadytów i z połowy plemienia Manassesa, z całym sprzętem bojowym do bitwy: sto dwadzieścia tysięcy.39Wszyscy ci wojownicy, gotowi całym sercem stanąć w szyku[21] [bojowym], przyszli do Hebronu, by obwołać Dawida królem nad całym Izraelem, ale też cała reszta Izraela jednym sercem była za obwołaniem Dawida królem.40Przebywali zaś tam z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, gdyż ich bracia im to przygotowali.41Również ci, którzy byli w ich pobliżu, aż po [ziemie] Issachara, Zebulona i Naftalego zwozili chleb na osłach i na wielbłądach, i na mułach, i na wołach, żywność: mąkę, placki figowe i rodzynki, i wino, i oliwę, i bydło, i owce – w obfitości, ponieważ panowała w Izraelu radość.