Łukasza 21 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wdowi grosz

1 Kiedy zaś spojrzał, zobaczył, jak bogaci wrzucają do skarbony^[1] swoje dary. (Mt 27,6; Mk 12,41; Łk 6,1) 2 Zobaczył też pewną wdowę, bardzo ubogą, która wrzucała tam dwa leptony.^[2] 3 I powiedział: Powiem wam prawdę, ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, 4 wszyscy oni bowiem wrzucili do darów ze swojego nadmiaru, ona natomiast ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na życie. (2 Kor 8,12)

O czasach poprzedzających powtórne przyjście Jezusa

5 Podczas gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami^[3] i darami złożonymi Bogu w ofierze,^[4] [On] powiedział: (Mt 24,1; Mk 13,1) 6 Przyjdą dni, w których z tego, co widzicie, nie zostanie pozostawiony kamień na kamieniu, który by nie został zwalony. (Łk 19,44) 7 Zapytali Go zatem: Nauczycielu, kiedy więc to się stanie i co będzie znakiem, że to ma się stać? (Dz 1,6) 8 On zaś powiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni. Wielu bowiem przyjdzie w moim imieniu,^[5] mówiąc: Ja jestem! Oraz: Czas się przybliżył! Nie idźcie za nimi. (Mk 13,33; Łk 17,23; Ef 5,6; Kol 2,8; 2 Tes 2,3)

Mk 13,33Łk 17,23Ef 5,6Kol 2,82 Tes 2,3

9 Również gdy usłyszycie o wojnach i przewrotach, nie bądźcie przerażeni, bo to musi się stać najpierw, lecz nie zaraz [nastąpi] koniec. 10 Następnie im powiedział: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. 11 Będą wielkie trzęsienia ziemi oraz miejscami głody i zarazy. Ukażą się też straszne i wielkie znaki na niebie. (Dz 11,28; Ap 6,8; Ap 6,12) 12 Przed tym wszystkim jednak wyciągną po was swoje ręce i ze względu na moje imię będą was prześladować, wydając do synagog i więzień, prowadząc przed królów i namiestników. (Mt 10,17; Mt 24,9; Łk 12,11; Dz 5,18; Dz 12,4; Dz 16,19; Dz 16,24; Dz 18,12; Dz 22,19; Dz 26,10; 1 P 2,13)

Mt 10,17Mt 24,9Łk 12,11Dz 5,18Dz 12,4Dz 16,19Dz 16,24Dz 18,12Dz 22,19Dz 26,101 P 2,13

13 Wyjdzie to wam na świadectwo. (Flp 1,12) 14 Weźcie więc sobie do serc, by nie przygotowywać sobie wcześniej obrony. (Łk 12,11) 15 Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie zdołają się przeciwstawić ani oprzeć wszyscy wasi przeciwnicy. (Łk 12,11; Dz 6,10) 16 A wydawać was będą i rodzice, i bracia, i krewni, i przyjaciele – i zabijać niektórych z was. (Łk 12,52) 17 I będziecie nienawidzeni przez wszystkich ze względu na moje imię, (Mk 13,13; Łk 6,22) 18 lecz i włos z waszej głowy nie zginie. (Mt 10,30) 19 Przez swoją wytrwałość zyskacie swoje dusze. (Mt 10,22; Rz 5,3; Hbr 10,36; Jk 1,3)

Mt 10,22Rz 5,3Hbr 10,36Jk 1,3

20 A gdy zobaczycie Jerozolimę oblężoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej spustoszenie. (Mt 24,15; Mk 13,14; Łk 19,43) 21 Wtedy ci w Judei niech uciekają w góry, ci w jej środku niech z niej wyjdą, a ci w okolicach niech do niej nie wchodzą. 22 Gdyż będą to dni jej odpłaty, aby spełniło się wszystko, co zostało napisane. (Mt 1,22) 23 Biada w tych dniach kobietom w ciąży oraz karmiącym; będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew nad tym ludem; (Łk 23,29; 1 Tes 2,16) 24 i padną od ostrza miecza i zostaną wzięci w niewolę do wszystkich narodów, a Jerozolima będzie deptana przez narody, aż dopełnią się czasy narodów. (Rz 11,25; Ap 11,2) 25 I będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi rozpacz narodów w niepokoju huku morza i fali, (Dz 2,20; Ap 6,12) 26 gdy ludzie mdleć będą ze strachu i oczekiwania [wydarzeń] nadciągających na zamieszkały świat, gdyż moce niebios zostaną wstrząśnięte. (Mt 24,29; Hbr 12,26; 2 P 3,10; Ap 6,14)

Mt 24,29Hbr 12,262 P 3,10Ap 6,14

27 I wtedy zobaczą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą. (Mt 26,64; Dz 1,9; Ap 1,7; Ap 14,14)

Mt 26,64Dz 1,9Ap 1,7Ap 14,14

28 A gdy to zacznie się dziać, wyprostujcie się^[6] i podnieście swoje głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie. (Rz 8,23; Rz 13,11; Ef 4,30; Hbr 12,12)

Rz 8,23Rz 13,11Ef 4,30Hbr 12,12

29 I opowiedział im przypowieść: Popatrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa; (Mt 24,32; Mk 13,28) 30 kiedy pączkują, widzicie i wiecie, że już blisko jest lato. 31 Tak i wy, gdy zobaczycie, że te rzeczy się dzieją, wiedzcie, że blisko jest Królestwo Boże. (Mt 3,2) 32 Zapewniam was, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. (Mt 23,36) 33 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa na pewno nie przeminą. (Mt 5,18; Łk 16,17; 1 P 1,25) 34 Strzeżcie się natomiast, aby wasze serca nie były obciążone obżarstwem, pijaństwem oraz troskami codzienności, aby ten dzień nie spadł na was znienacka (Mt 13,22; Mt 24,49; Mk 4,19; Łk 12,40; Łk 17,27; Rz 13,13; 1 Tes 5,2)

Mt 13,22Mt 24,49Mk 4,19Łk 12,40Łk 17,27Rz 13,131 Tes 5,2

35 niczym sidło; bo zaskoczy wszystkich mieszkających na obliczu całej ziemi. (Rz 11,9; 1 Tm 3,7; 1 Tm 6,9; 2 Tm 2,26; 2 P 3,10; Ap 3,10; Ap 17,2)

Rz 11,91 Tm 3,71 Tm 6,92 Tm 2,262 P 3,10Ap 3,10Ap 17,2

36 Czuwajcie zatem o każdym czasie i módlcie się, abyście byli zdolni uciec przed tym wszystkim, co ma się stać, i stanąć przed Synem Człowieczym. (Mt 24,42; Mt 25,13; Mt 26,38; Mt 26,41; Mk 13,33; Łk 18,1; Dz 20,31; Rz 12,12; 1 Kor 16,13; Ef 6,18; Kol 4,2; Kol 4,12; 1 Tes 5,6; 1 Tes 5,17; 1 P 4,7; 1 P 5,8; Ap 3,2; Ap 16,15)

Mt 24,42Mt 25,13Mt 26,38Mt 26,41Mk 13,33Łk 18,1Dz 20,31Rz 12,121 Kor 16,13Ef 6,18Kol 4,2Kol 4,121 Tes 5,61 Tes 5,171 P 4,71 P 5,8Ap 3,2Ap 16,15

37 Za dnia zaś nauczał w świątyni, a noce wychodził spędzać na górze zwanej Oliwną. (Mt 21,1; Mt 26,30; Mt 26,55; Łk 19,47; Łk 22,39)

Mt 21,1Mt 26,30Mt 26,55Łk 19,47Łk 22,39

38 A cały lud budził się o świcie i przychodził słuchać Go w świątyni.

Słowo Życia

od Biblica

Wdowi grosz

1 Gdy stali w świątyni, Jezus zwrócił uwagę na bogatych ludzi wrzucających pieniądze do skarbony świątynnej. 2 Zauważył też pewną biedną wdowę, która wrzuciła tylko dwie małe monety. 3 —Posłuchajcie!—rzekł Jezus. —Ta biedna wdowa dała więcej niż wszyscy bogacze razem wzięci! 4 Oni bowiem wrzucili tylko część tego, co mieli w nadmiarze, ona zaś oddała wszystko, co miała na życie.

Znaki końca czasów

5 Tymczasem kilku uczniów zaczęło zachwycać się świątynią—jej pięknymi kamieniami i ornamentami zdobiącymi ściany. 6 Jezus powiedział wtedy: —Nadejdzie czas, gdy to, co teraz podziwiacie, legnie w gruzach i nie pozostanie tu nawet kamień na kamieniu. 7 —Mistrzu!—zawołali. —Kiedy to się wydarzy? Po czym poznamy nadejście tego czasu? 8 —Nie dajcie się nikomu oszukać!—przestrzegł ich Jezus. —Wielu bowiem będzie podawać się za Mesjasza i ogłaszać, że koniec jest już bliski. Nie wierzcie im! 9 Na świecie wybuchną wojny i będą rozchodzić się wieści o rozruchach. Nie dajcie się jednak zastraszyć, to jeszcze nie będzie koniec! 10 Narody i państwa będą walczyć przeciwko sobie, 11 a wiele krajów nawiedzą trzęsienia ziemi, głód oraz epidemie. Będą miały miejsce przerażające zjawiska, a na niebie pojawią się cudowne znaki. 12 Lecz zanim to wszystko się stanie, będziecie prześladowani. Zaciągną was do synagog i więzień oraz oskarżą przed władzami o to, że Mnie naśladujecie. 13 Będzie to dla was okazja do przedstawienia im dobrej nowiny. 14 Pamiętajcie, aby się wtedy nie martwić, jak odpierać stawiane wam zarzuty. 15 Ja dam wam bowiem właściwe słowa i taką mądrość, że nikt z przeciwników nie zdoła odeprzeć waszych argumentów. 16 A nawet najbliżsi—rodzice, bracia, krewni i przyjaciele—będą was zdradzać i wydawać w ręce prześladowców, przez co niektórzy z was zostaną zabici. 17 Wszyscy znienawidzą was za to, że należycie do Mnie, 18 ale bez zgody Boga nie spadnie wam nawet włos z głowy. 19 Ci, którzy wytrwają i nie zaprą się Mnie, zostaną uratowani! 20 Gdy jednak zobaczycie, że wojska otaczają Jerozolimę, możecie być pewni, że nadszedł czas jej zagłady. 21 Wtedy ci, którzy przebywają w Judei, niech uciekają w góry. Ci, którzy będą w Jerozolimie, niech ją natychmiast opuszczą, a żyjący w okolicznych wioskach niech do niej nie wchodzą. 22 Będą to bowiem dni Bożej kary, zapowiedzianej niegdyś w Piśmie przez proroków. 23 Ciężko będzie wtedy kobietom w ciąży i matkom karmiącym niemowlęta. Będą to straszne dni, a gniew Boga spadnie na ten naród. 24 Niektórzy zostaną zabici, inni—z powodu niewoli—rozproszą się po wszystkich krajach świata. Natomiast pokonana Jerozolima pozostanie w rękach pogan—aż upłynie czas ich dominacji. 25 Oprócz tego, dziwne znaki pojawią się na słońcu, księżycu i gwiazdach. Na ziemi zaś wszystkie narody przerażą się z powodu rozszalałych mórz i nawałnic. 26 W oczekiwaniu mających nawiedzić ziemię okropności, ludzi ogarnie strach, bo zachwieje się cały porządek wszechświata. 27 Wtedy cała ludzkość ujrzy Mnie, Syna Człowieczego, przybywającego na obłokach w wielkiej mocy i chwale. 28 Gdy więc to wszystko zacznie się dziać, nie traćcie nadziei, ponieważ wasze ocalenie będzie bliskie! 29 I wyjaśnił to następującą przypowieścią: —Spójrzcie na drzewo figowe albo na inne drzewa. 30 Gdy zaczynają pączkować, mówicie, że zbliża się lato. 31 Gdy więc zobaczycie wszystko, co wam zapowiedziałem, bądźcie pewni, że nadejście królestwa Bożego jest bliskie. 32 Zapewniam was: Nie wymrze to pokolenie, a wszystko to się dokona. 33 Niebo i ziemia przeminą, lecz moje słowa pozostaną na wieki. 34 Uważajcie!—kontynuował Jezus. —Jeśli zaczniecie bawić się, pić i zajmować się tylko sprawami tego życia, to ten dzień was zaskoczy. 35 Nadejdzie on bowiem nagle i jednocześnie dla wszystkich mieszkańców ziemi. 36 Uważajcie więc i proście Boga o to, abyście mogli uniknąć tych okropności oraz stanąć przede Mną—Synem Człowieczym. 37-38 Jezus codziennie przychodził do świątyni i nauczał tłumy, które gromadziły się tam już od rana. Każdego wieczoru wracał zaś na Górę Oliwną, gdzie spędzał noc.