1Gdy wyruszysz na wojnę przeciw swoim wrogom i zobaczysz konie i rydwany, wojsko liczniejsze od ciebie, to nie bój się, gdyż jest z tobą PAN, twój Bóg, Ten, który cię wywiódł z ziemi egipskiej.
Przemówienie kapłana
2A gdy będziecie przygotowywać się do bitwy, wystąpi kapłan i przemówi do wojska.3Powie: Słuchaj, Izraelu! Dziś wyruszycie do bitwy przeciw waszym wrogom. Nie bądźcie chwiejni, nie bójcie się, nie bądźcie przerażeni ani nie drżyjcie przed nimi.4Jest z wami PAN, wasz Bóg! On, po waszej stronie, będzie walczył z waszymi wrogami, aby wam dać zwycięstwo.[1]
Przemówienie przełożonych i wyznaczenie dowódców
5Następnie przemówią do wojska przełożeni: Ten, kto zbudował nowy dom, a jeszcze go nie poświęcił, niech wraca z powrotem do domu, aby nie zginął w bitwie i nie poświęcał go ktoś inny!6Podobnie, kto zasadził winnicę, a jeszcze z niej nie korzystał, niech wraca z powrotem do domu, aby nie zginął w bitwie i nie korzystał z niej ktoś inny!7Także ten, kto zaręczył się z kobietą, lecz jeszcze jej nie pojął, niech wraca z powrotem do domu, aby nie zginął w bitwie i jego wybranki nie pojął ktoś inny!8Ponadto niech przełożeni przemówią do wojska tak: Kto się boi, komu brak odwagi,[2] niech wraca z powrotem do domu! Niech nie odbiera odwagi swoim braciom, skoro sam jej nie ma!9A gdy przełożeni zakończą swoje mowy, postawią na czele zastępów dowódców.
Wezwanie do poddania się
10Gdy podejdziesz pod jakieś miasto, aby walczyć przeciw niemu, to najpierw wezwiesz je do zawarcia pokoju.11Jeśli to miasto zechce zawrzeć pokój i otworzy się przed tobą, to cały znajdujący się w nim lud możesz przeznaczyć do przymusowych robót i może ci służyć.
Traktowanie pokonanych
12Jeśli jednak to miasto nie zechce zawrzeć z tobą pokoju, ale rozpocznie wojnę, to będziesz je oblegać13i gdy PAN, twój Bóg, wyda je w twoje ręce, zabijesz ostrzem miecza każdego mężczyznę z tego miasta.14Tylko kobiety i dzieci, bydło i wszystko, co znajdziesz w mieście, możesz wziąć jako łup i korzystać z dorobku twoich wrogów, których PAN, twój Bóg, pozwolił ci pokonać.15Tak postąpisz ze wszystkimi miastami bardziej odległymi od ciebie, nie należącymi do miast narodów zajmujących twoje ziemie.16Natomiast co do miast tych ludów, które PAN, twój Bóg, przekazuje ci w dziedzictwo, to nie pozostawisz przy życiu nikogo.[3]17Klątwą obłożysz Chetytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, tak jak ci przykazał PAN, twój Bóg,18po to, by nie nauczyli was czynić tych wszystkich obrzydliwości, które sami czynią, czcząc swoich bogów. Postępując jak oni, wy sami zgrzeszylibyście przeciw PANU, waszemu Bogu.
Zakaz niszczenia przyrody
19Jeśli przez dłuższy czas będziesz oblegał jakieś miasto, walcząc z nim, by je zdobyć, to nie wycinaj siekierą jego drzew owocowych, bo możesz spożywać ich owoce — nie wycinaj ich zatem. Czy drzewo jest człowiekiem, byś miał je oblegać?20Tylko te drzewa, o których wiesz, że nie wydają owocu, możesz zniszczyć i ściąć, i zbudować z nich umocnienia przeciw miastu, które podjęło walkę z tobą — aż padnie.