1Gdy PAN, twój Bóg, wytępi narody, których ziemię zamierza ci dać, a ty wydziedziczysz je i osiądziesz w ich miastach i domach, (Wj 21,12; Lb 35,9; Pwt 4,41; Joz 20,1)2to wydzielisz sobie trzy miasta w tej ziemi, którą PAN, twój Bóg, odda ci w posiadanie.3Miasta mają być łatwo dostępne, dlatego obszar ziemi, którą PAN, twój Bóg, przekazuje ci w dziedzictwo, podzielisz na trzy części, tak by do wyznaczonych przez ciebie miast bez przeszkód mógł uciec zabójca.4Co do zabójcy, który może tam się schronić, to chodzi o kogoś, kto zabił człowieka nieumyślnie, nie żywiąc do niego wcześniej wrogich uczuć.5Na przykład, ktoś udał się z bliźnim do lasu. Miał z nim tam ścinać drzewa. W trakcie pracy zamachnął się siekierą na pień, lecz siekiera ześliznęła się z toporzyska, trafiła bliźniego i pozbawiła go życia. Sprawca takiego nieszczęścia może schronić się w jednym z tych miast.6Odległość do tego miasta nie powinna być zbyt wielka, po to, by mściciel krwi, oburzony zajściem, nie mógł schwytać zabójcy i pozbawić go życia. Taki zabójca nie zasłużył bowiem na śmierć, nie miał swego bliźniego wcześniej w nienawiści.7Właśnie w związku z tym przykazuję ci: Wydziel sobie trzy miasta.8A gdy PAN, twój Bóg, poszerzy twoją granicę, tak jak przysiągł twoim ojcom, i da ci całą ziemię, którą obiecał dać twoim ojcom,9to jeśli będziesz przestrzegał całego tego przykazania, aby je spełniać, tak jak ci dziś przykazuję, z miłości do PANA, twojego Boga, i z chęci kroczenia Jego drogami po wszystkie dni, to dodasz sobie jeszcze trzy miasta do tamtych trzech,10aby nie przelewano niewinnej krwi w twojej ziemi, którą PAN, twój Bóg, daje ci w dziedzictwo, i aby nie ciążyła na tobie wina za przelew krwi.11Lecz jeśli ktoś nienawidził swojego bliźniego, czyhał na niego, powstał przeciw niemu i pozbawił go życia, a następnie uciekł do jednego z tych miast,12to starsi jego miasta poślą, ściągną go stamtąd, oddadzą go w ręce mściciela krwi — i morderca umrze.13Nie okażesz mu litości, lecz wyplenisz sprawcę przelewu niewinnej krwi z Izraela. Tak czyniąc, będziesz miał powodzenie.
Zakaz zmiany granic dziedzicznej własności
14Nie przesuwaj granicy bliźniego wytyczonej przez przodków w dziedzictwie przydzielonym ci w ziemi, którą PAN, twój Bóg, dał ci w posiadanie.
Zasada dwóch świadków
15W przypadku jakiejkolwiek winy i jakiegokolwiek grzechu popełnionego przez człowieka, niech nie występuje przeciwko niemu tylko jeden świadek. Każdą sprawę należy rozstrzygać na podstawie zeznania dwóch lub trzech świadków.16Jeśli przeciw komuś wystąpi fałszywy świadek,[1] aby oskarżyć go o odstępstwo,17to obie strony sporu staną przed obliczem PANA, przed kapłanami i sędziami, którzy będą sprawować urząd w tym czasie,18i sędziowie dokładnie zbadają sprawę. Jeśli się okaże, że świadek zeznający przeciw swojemu bratu jest rzeczywiście świadkiem fałszywym,19to uczynicie mu tak, jak on zamierzał uczynić swojemu bratu — i wyplenicie tę niegodziwość spośród siebie.20Pozostali usłyszą o tym i będą się bali, i już dłużej nie będą czynić pośród ciebie rzeczy tak niegodziwej, jak ta.21Nie okażesz litości: życie za życie,[2] oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę.