1Achaz miał dwadzieścia lat, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. W odróżnieniu od Dawida, swojego praojca, nie czynił on tego, co prawe w oczach PANA. (2 Krl 16,1)2Kroczył raczej drogą królów Izraela. Porobił przy tym baalom lane posągi.3Spalał też ofiary z kadzidła w dolinie Ben-Hinom, a nawet swoich synów przeprowadził przez ogień obrzydliwym zwyczajem narodów, które PAN wypędził przed synami Izraela.4Składał także ofiary krwawe i spalał kadzidła w świątynkach, na wzgórzach i pod każdym zielonym drzewem.5PAN, jego Bóg, wydał go zatem w ręce króla Aramu. Wojska aramejskie pobiły go i uprowadziły do niewoli do Damaszku bardzo wielu ludzi. Achaz został też wydany w ręce króla Izraela, który zadał mu wielką klęskę.6Pekach, syn Remaliasza, wyciął w Judzie jednego dnia sto dwadzieścia tysięcy mężczyzn, wszystkich dzielnych wojowników, ponieważ opuścili PANA, Boga swoich ojców.7Zikri, wojownik z Efraima, zabił Maasejasza, syna królewskiego, Azrikama, zarządcę pałacu, oraz Elkanę, drugiego po królu.8Synowie Izraela uprowadzili też spośród swoich braci dwieście tysięcy kobiet, synów i córek, zabrali z Judy obfity łup i odeszli z nim do Samarii.9Mieszkał tam wówczas prorok PANA imieniem Oded. Wyszedł on naprzeciw zastępowi wracającemu do Samarii po bitwie i zawołał: Oto PAN, Bóg waszych ojców, w przypływie gniewu na Judejczyków wydał ich w wasze ręce, lecz wy wybiliście ich z taką wściekłością, że doszło to aż do nieba.10Teraz natomiast zamierzacie podporządkować sobie Judejczyków oraz mieszkańców Jerozolimy jako swoich niewolników i niewolnice! Tylko czy wy sami jesteście wolni od winy wobec PANA, waszego Boga?11Posłuchajcie zatem! Uwolnijcie jeńców, których uprowadziliście od swoich braci. Inaczej PAN w swym srogim gniewie zwróci się przeciwko wam.12Wtedy niektórzy spośród naczelników Efraima: Azariasz, syn Jehochanana, Berekiasz, syn Meszilemota, Hiskiasz, syn Szaluma, i Amasa, syn Chadlaja, stanęli wobec powracających z wyprawy13i powiedzieli do nich: Nie wprowadzajcie tutaj jeńców, by PAN nie obarczył nas za to winą! Czy chcecie dodawać coś jeszcze do naszego grzechu i winy? Nasza wina już jest wielka i już zawisł nad Izraelem srogi gniew.14Wtedy wojownicy uwolnili jeńców, a łup pozostawili przed książętami oraz całym zgromadzeniem.15Wówczas wyznaczono imiennie ludzi, którzy zajęli się uprowadzonymi: rzeczami wziętymi z łupu okryli wszystkich pozbawionych odzieży, ubrali ich, obuli, nakarmili, napoili, namaścili, utykających posadzili na osły i odprowadzili wszystkich w pobliże ich braci, do Jerycha, Miasta Palm, sami zaś wrócili do Samarii.16W tym czasie król Achaz wezwał władców Asyrii na pomoc.17Bo z kolei Edomici wkroczyli do kraju, uderzyli na Judę i uprowadzili jeńców.18Z drugiej strony Filistyni ograbili miasta Szefeli i Negebu w Judzie i zdobyli Bet-Szemesz, Ajalon, Gederot, Socho wraz z jego osadami, Timnę wraz z jej osadami, Gimzo wraz z jego osadami — i tam zamieszkali.19PAN postanowił bowiem upokorzyć Judę ze względu na Achaza, króla Judy,[1] który doprowadził w kraju do rozprzężenia i ogromnego sprzeniewierzenia się PANU.20Król Asyrii Tiglat-Pileser wprawdzie przybył na jego wezwanie, lecz zamiast mu pomóc, przysporzył kłopotów.21Bo choć Achaz ogołocił świątynię PANA, pałace króla i książąt i przekazał to królowi Asyrii, wcale mu to nie pomogło.22Mimo to w swojej niedoli on, król Achaz, tym bardziej sprzeniewierzył się PANU.23Składał ofiary bogom Damaszku, którzy go pokonali, i utrzymywał, że to właśnie bogowie królów Aramu przyszli mu z pomocą. Będę im składał ofiary — powtarzał — a oni mi pomogą. Stało się jednak inaczej. Przyczynili się oni do upadku jego samego i całego Izraela.24Achaz zebrał sprzęty domu Bożego, pociął je i zamknął drzwi świątyni PANA. Porobił sobie natomiast ołtarze na wszystkich rogach Jerozolimy.25Ponastawiał też świątynek we wszystkich miastach Judy, kadził innym bogom i drażnił w ten sposób samego PANA, Boga swoich ojców.26Pozostałe sprawy Achaza, jego posunięcia od pierwszych po ostatnie, zostały opisane w zwoju Królów Judy i Izraela.27Gdy Achaz spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w mieście, to jest w Jerozolimie. Nie złożono go w grobowcach królów Izraela. Władzę zaś po nim objął Hiskiasz, jego syn.