1Salomon, syn Dawida, umocnił zatem swoje panowanie, a PAN, jego Bóg, był z nim i wyniósł go wysoko.2Salomon wezwał całego Izraela, dowódców tysięcy i setek, sędziów i wszystkich książąt Izraela, naczelników rodów,3i wraz z całym zgromadzeniem udał się na wzgórze w Gibeonie. Tam znajdował się Boży namiot spotkania, który Mojżesz, sługa PANA, sporządził na pustyni.4Skrzynię Bożą Dawid przeniósł z Kiriat-Jearim na miejsce, które dla niej przygotował. Rozpiął dla niej namiot w Jerozolimie.5Jednak brązowy ołtarz, który zbudował Besalel, syn Uriego, wnuk Chura, stał przed przybytkiem PANA. Tam Salomon wraz ze zgromadzeniem postanowił Go szukać.6Przystąpił zatem do brązowego ołtarza stojącego przed PANEM, przed namiotem spotkania, i złożył na nim cielca w ofierze całopalnej.[1]
Sen Salomona w Gibeonie
7Tej nocy ukazał się Salomonowi Bóg. Powiedział: Proś, co mam ci dać? (1 Krl 3,4)8Salomon na to: Ty Dawidowi, mojemu ojcu, okazałeś wielką łaskę i mnie uczyniłeś po nim królem.9Teraz, PANIE, Boże, niech potwierdzi się Twoje Słowo,[2] które dałeś mojemu ojcu Dawidowi, gdyż Ty uczyniłeś mnie królem nad ludem tak licznym, jak proch ziemi.10Daj mi teraz mądrość i wiedzę. Chciałbym umieć prowadzić sprawy Twego ludu, bo bez tego, kto sobie poradzi z ludem tak wielkim, jak ten?[3]11Wtedy Bóg oznajmił Salomonowi: Ponieważ to pragnienie jest bliskie twemu sercu, a nie prosiłeś o bogactwo, skarby ani sławę, nie prosiłeś o śmierć dla tych, którzy cię nienawidzą, ani o długie życie, ale właśnie o mądrość i wiedzę, by móc sądzić mój lud, nad którym ustanowiłem cię królem,12ta mądrość i wiedza zostaną ci dane. Dam ci także bogactwo, skarby i sławę, jakimi nie cieszyli się królowie przed tobą i jakimi nie będą cieszyć się po tobie.13Potem Salomon wrócił ze wzgórza w Gibeonie, sprzed namiotu spotkania, do Jerozolimy i stamtąd panował nad Izraelem.
Bogactwo Salomona
14Salomon nagromadził rydwanów i jazdy,[4] tak że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy wierzchowców. Rozmieścił je w miastach rydwanów i przy sobie, jako królu, w Jerozolimie.15Naskładał też król w Jerozolimie tyle srebra i złota, co kamieni, i tyle cedrów, ile sykomor w Szefeli.16Konie Salomona pochodziły z Egiptu[5] i Koe.[6] Kupcy króla nabywali je w Koe po określonej cenie. (Pwt 17,16; 2 Krl 7,6)17Sprowadzali z Egiptu rydwan za sześćset sykli srebra,[7] a konia za sto piećdziesiąt.[8] Na takich warunkach, za pośrednictwem[9] kupców, sprowadzali je do wszystkich królów chetyckich oraz aramejskich. (1 Krl 10,29)18Salomon postanowił przy tym zbudować świątynię oraz pałac królewski.