1W siedemnastym[1] roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, władzę królewską objął Achaz,[2] syn Jotama, króla Judy.2Achaz miał dwadzieścia lat, kiedy zaczął rządzić, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Nie czynił on tego, co prawe w oczach PANA, jego Boga, nie przypominał w tym swojego ojca Dawida.3Kroczył raczej drogą królów Izraela. Nawet swojego syna przeprowadził przez ogień[3] obrzydliwym zwyczajem narodów, które PAN wygonił przed Izraelitami.4Składał też ofiary i spalał kadzidła w świątynkach, na wzgórzach i pod każdym zielonym drzewem.5W tym czasie Resin, król Aramu, i Pekach, syn Remaliasza, król Izraela, wyruszyli na Jerozolimę i oblegli w niej Achaza, lecz nie zdołali go pokonać.6W tym też czasie Resin, król Aramu, przywrócił Aramowi[4] Elat i wypędził stamtąd Judejczyków. Do Elat weszli Edomici[5] i mieszkają tam do dnia dzisiejszego. (2 Krn 28,17)7Tymczasem Achaz wysłał posłów do Tiglat-Pilesera, króla Asyrii, z taką wiadomością: Jestem twoim sługą i synem. Wyrusz i wybaw mnie z mocy króla Aramu i króla Izraela, którzy powstali przeciwko mnie.8Achaz wziął też srebro i złoto znajdujące się w świątyni PANA oraz w skarbcach pałacu królewskiego i posłał je w darze[6] królowi Asyrii.9Król Asyrii przychylił się do jego prośby, uderzył na Damaszek, zdobył miasto, jego ludność uprowadził do Kir, a Resina stracił.10Gdy król Achaz wyruszył do Damaszku, aby spotkać się z Tiglat-Pileserem, królem Asyrii, zobaczył tam ołtarz. Jego podobiznę wraz z planami jego budowy przesłał szybko do kapłana Uriasza.[7]11I kapłan Uriasz zbudował ołtarz dokładnie według przesłanego mu wzoru, tak że król Achaz po powrocie z Damaszku zastał ołtarz gotowy.12Gdy król przybył na miejsce i zobaczył ołtarz, zbliżył się i złożył na nim ofiary.[8]13Spalił swoją ofiarę całopalną, ofiarę z pokarmów, wylał ofiarę z płynów i pokropił ołtarz krwią ofiary pokoju.14Natomiast ołtarz z brązu, który dotąd stał przed PANEM, usunął sprzed świątyni, spomiędzy nowego ołtarza a świątyni PANA, i ustawił go z tyłu nowego ołtarza, od północy.15Król Achaz nakazał też kapłanowi Uriaszowi: Na ołtarzu wielkim spalaj ofiarę całopalną poranną i ofiarę z pokarmów wieczorną, całopalną ofiarę królewską wraz z jej ofiarą z pokarmów oraz ofiarę całopalną całego ludu kraju wraz z jej ofiarą z pokarmów i ofiarą z płynów. Wylewaj na niego także całą krew ofiary całopalnej i krew ofiary rzeźnej. Ołtarz brązowy natomiast zostaw mnie do szukania wyroczni.16Kapłan Uriasz postąpił dokładnie tak, jak mu rozkazał król Achaz.17Król Achaz kazał też przeciąć listwy ruchomych podstaw i pousuwać spoczywające na nich umywalnie. Polecił zdjąć kadź zwaną morzem znad brązowych cielców, na których się opierała, i ustawił ją na kamiennej posadzce.18Kazał również usunąć zadaszenie wykorzystywane w szabat, pobudowane w świątyni, i przebudował wejście królewskie do świątyni PANA, a zrobił to ze względu na króla Asyrii.19Pozostałe sprawy Achaza, których dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy.20Gdy Achaz spoczął ze swoimi przodkami, został pochowany przy nich w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Hiskiasz.