Wyjścia 7

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Wówczas PAN powiedział do Mojżesza: Zauważ, że uczyniłem cię Bogiem dla faraona. Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem.2 Ty będziesz przekazywał wszystko, co Ja ci rozkażę, Aaronowi, a twój brat Aaron będzie przemawiał do faraona, aby wypuścił synów Izraela ze swojego kraju.[1]3 Lecz Ja zatwardzę serce[2] faraona i choć pomnożę moje znaki i cuda w ziemi egipskiej,4 faraon was nie posłucha. Wtedy położę moją rękę na Egipt i wyprowadzę moje zastępy, mój lud, synów Izraela, z ziemi egipskiej za sprawą wielkich sądów.5 I przekonają się Egipcjanie, że Ja jestem PAN, gdy uniosę moją rękę nad Egiptem i wyprowadzę synów Izraela z tego kraju.6 Mojżesz i Aaron uczynili dokładnie tak, jak PAN im rozkazał.7 W tym czasie, gdy przemawiali do faraona, Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy.8 Następnie PAN pouczył Mojżesza i Aarona:9 Gdy faraon powie do was: Wykażcie się jakimś cudem, powiesz Aaronowi: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem. Wówczas jego laska zamieni się w węża.[3] (Wj 4,3)10 Gdy Mojżesz i Aaron przyszli do faraona, uczynili tak, jak im rozkazał PAN. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem oraz jego sługami i ona rzeczywiście zamieniła się w węża.11 Wtedy faraon wezwał swoich mędrców i czarowników — i również oni, wróżbici Egiptu, dokonali tego samego za pomocą swoich tajemnych zaklęć.12 Każdy z nich rzucił swoją laskę i każda zamieniła się w węża! I choć laska Aarona połknęła ich laski,13 to faraon pozostał nieugięty i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN.14 Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Faraon jest wciąż nieprzejednany,[4] odmawia wypuszczenia ludu.15 Idź zatem do faraona jutro rano, akurat wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę. Ustaw się tak, by go spotkać nad brzegiem Nilu, a miej ze sobą swoją laskę, która przedtem zamieniła się w węża.16 Powiedz mu: PAN, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie ze słowami: Wypuść mój lud, aby Mi służył na pustyni, bo jak dotąd nie wydałeś na to zgody.17 Otóż tak mówi PAN: Po tym poznasz, że Ja jestem PAN, że za chwilę Ja uderzę laską wody Nilu i zamienią się one w krew.18 Wyginą przez to ryby w Nilu, a rzeka zacznie tak cuchnąć, że Egipcjanie nie będą w stanie używać jej wody do picia!19 Następnie polecił PAN Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Weź swoją laskę i unieś swoją rękę nad wody Egiptu, nad jego rzeki, kanały i rozlewiska — nad wszystkie jego zbiorniki wód. Niech zamienią się w krew! Niech krew będzie wszędzie, w całej ziemi egipskiej, nawet w naczyniach drewnianych i kamiennych!20 Mojżesz i Aaron zrobili tak, jak im rozkazał PAN: Aaron podniósł laskę i na oczach faraona oraz jego sług uderzył wody Nilu. Wówczas cała woda Nilu zamieniła się w krew.21 Ryby w Nilu padły, a rzeka zaczęła tak cuchnąć, że Egipcjanie nie byli w stanie używać jej wody do picia. Cała ziemia egipska wypełniła się krwią!22 To samo jednak uczynili czarownicy egipscy za pomocą swoich tajemnych zaklęć, tak że faraon pozostał nieugięty[5] i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN.23 Faraon odwrócił się i ruszył do pałacu. Również tego nie wziął sobie do serca.24 Natomiast Egipcjanie kopali wokół Nilu w poszukiwaniu wody pitnej, nie byli bowiem w stanie pić wody z rzeki.25 Po tym natomiast, jak PAN uderzył wodę Nilu, minęło siedem pełnych dni.

Wyjścia 7

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 I powiedział JHWH do Mojżesza: Zobacz, uczyniłem cię bogiem dla faraona, a Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem.2 Ty będziesz oznajmiał wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, twój brat, będzie przemawiał do faraona, aby[1] wypuścił synów Izraela ze swojej ziemi.3 Lecz Ja zatwardzę[2] serce[3] faraona i [choć] sprawię, że moje znaki i moje cuda w ziemi egipskiej będą liczne, (Dz 7,36)4 faraon was nie posłucha. Wtedy położę moją rękę na Egipt i wyprowadzę moje zastępy, mój lud, synów Izraela, z ziemi egipskiej przez wielkie sądy.[4]5 I poznają Egipcjanie, że Ja jestem JHWH, gdy uniosę moją rękę nad Egiptem i wyprowadzę synów Izraela spośród nich.6 Uczynili więc Mojżesz i Aaron, jak im rozkazał JHWH – tak uczynili.7 A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, Aaron zaś miał osiemdziesiąt trzy lata, gdy przemawiali do faraona.8 I zwrócił się JHWH do Mojżesza i do Aarona tymi słowy:9 Gdy faraon przemówi do was: Wykażcie się jakimś cudem, powiesz do Aarona: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem – [a][5] zamieni się[6] w bestię.[7]10 Przyszedł więc Mojżesz z Aaronem do faraona i uczynili tak, jak rozkazał JHWH. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i przed jego sługami, a zamieniła się w bestię.11 Wtedy również faraon wezwał mędrców i czarowników[8] – i uczynili również oni, wróżbici[9] Egiptu, to samo przez swe tajemne [zaklęcia].[10]12 Rzucili, każdy swoją laskę, i zamieniły się w bestie,[11] i [choć] laska Aarona połknęła ich laski,13 to serce faraona zhardziało[12] i nie posłuchał ich – tak jak zapowiedział JHWH.14 Wtedy powiedział JHWH do Mojżesza: Serce faraona jest ociężałe,[13] odmawia wypuszczenia ludu.15 Idź do faraona [jutro] rano, akurat wtedy, gdy będzie wychodził nad wodę, i ustaw się tak, by go spotkać nad brzegiem Nilu, a weź w rękę swoją laskę, która zamieniła się w węża,16 i powiedz mu: JHWH, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie, by powiedzieć: Wypuść mój lud, aby Mi służył na pustyni, a oto aż dotąd nie słuchałeś.[14]17 Tak mówi JHWH: Po tym poznasz, że Ja jestem JHWH, że oto Ja uderzę laską, która jest w mojej ręce, wody, które są w Nilu, a [te] zamienią się w krew[15] (Ap 16,4)18 i wyginą ryby, które są w Nilu, a Nil zacznie cuchnąć tak, że Egipcjanie nie będą mogli pić wody z Nilu.[16]19 Powiedział też JHWH do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Weź swoją laskę i wyciągnij swoją rękę nad wody Egiptu, nad jego rzeki, nad jego kanały[17] i jego rozlewiska,[18] i nad wszystkie jego zbiorniki wód, a staną się krwią[19] i krew będzie w całej ziemi egipskiej, nawet w [naczyniach] drewnianych i kamiennych.20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał JHWH – podniósł laskę[20] i uderzył wody, które są w Nilu, na oczach faraona i na oczach jego sług, i cała woda, która jest w Nilu, zamieniła się w krew.21 I wyginęły ryby, które były w Nilu, a Nil zaczął cuchnąć, i Egipcjanie nie byli w stanie pić wody z Nilu – i była krew w całej ziemi egipskiej.22 To samo jednak uczynili czarownicy egipscy swoimi tajemnymi [zaklęciami], tak że serce faraona zhardziało i nie posłuchał ich – jak zapowiedział JHWH.23 Faraon odwrócił się i poszedł[21] do swego domu, i również tego nie wziął sobie do serca.24 A wszyscy Egipcjanie kopali wokół Nilu [w poszukiwaniu] wody do picia, bo nie byli w stanie pić wody z Nilu.25 I wypełniło się[22] siedem dni po tym, jak JHWH uderzył Nil.