1Z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu [pracujący pod kierunkiem Besalela znawcy rzemiosła] sporządzili haftowane szaty do służby w miejscu świętym, a w tym — zgodnie z poleceniem PANA — święte szaty dla Aarona. (Wj 28,1)2[Besalel] sporządził więc efod ze złota, z fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.3Złote blaszki wyklepane do jego przyozdobienia pociął[1] na nitki, po to, by wpleść je misternie w fioletową i szkarłatną purpurę, w karmazyn oraz bisior.4Efod zrobiono jako składający się z naramienników, przylegających do siebie na obu swych krańcach i połączonych w jedną całość.5Przepaska efodu, stanowiąca z nim jedną całość, była również — zgodnie z poleceniem PANA — wykonana ze złota, fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.6Grawerzy obrobili kamienie onyksu, umieścili je w złotych oprawach, wygrawerowali na nich — niczym na pieczęci — imiona synów Izraela7i [Besalel] umieścił je na naramiennikach efodu. Były to — zgodnie z poleceniem PANA — kamienie pamięci o synach Izraela.8Dziełem artysty był też napierśnik. Podobnie jak efod, został on wykonany ze złota, z fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.9Miał kształt kwadratu, złożony był we dwoje, a mierzył piędź[2] długości i piędź szerokości.10Osadzono na nim cztery rzędy kamieni. W rzędzie pierwszym: rubin, topaz i szmaragd.11W rzędzie drugim: karbunkuł, szafir i beryl.12W rzędzie trzecim: opal, agat i ametyst.13I w rzędzie czwartym: chryzolit, onyks i jaspis. Kamienie tego zestawu osadzone były w złotych oprawach.14Było ich dwanaście, stosownie do liczby synów Izraela, których imiona — po jednym — wyryto na nich niczym na pieczęci.15Na napierśniku zrobiono szczerozłote plecionki. Przypominały one sploty sznura.16Następnie wykonano ze złota dwie oprawy oraz dwa pierścienie. Pierścienie przymocowano do dwóch górnych rogów napierśnika.17Zrobione wcześniej plecionki połączono z pierścieniami na końcach napierśnika.18Przeciwległe do nich końce plecionek przymocowano do dwóch opraw i przytwierdzono do przedniej strony naramienników efodu.19Potem znów wykonano dwa złote pierścienie. Te umieszczono na dwóch rogach napierśnika od strony efodu.20Kolejne dwa złote pierścienie umieszczono na dwóch naramiennikach efodu, lecz od dołu, z przedniej jego strony, tuż przy jego spojeniu, ponad przepaską efodu.21Następnie związano pierścienie napierśnika z pierścieniami efodu sznurem z fioletowej purpury, tak aby napierśnik znajdował się ponad przepaską efodu i nie przesuwał się na nim — uczyniono tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.[3]22Płaszcz pod efod, w całości, artystycznie utkano z fioletu.23Otwór na głowę w środku płaszcza przypominał otwór koszuli pod pancerz, to znaczy był obwiedziony obwódką po to, by się nie rozdarł.24Na dolnych brzegach płaszcza zrobiono jabłuszka granatu z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu.[4]25Zrobiono ponadto szczerozłote dzwoneczki. Rozmieszczono je między jabłuszkami granatu na dolnych brzegach płaszcza,26tak że dzwoneczek znalazł się pomiędzy każdym jabłuszkiem granatu na całym obwodzie płaszcza. Zrobiono tak ze względu na wymogi związane ze służbą i zgodnie z tym, jak PAN przykazał Mojżeszowi.27Potem, z bisioru, artystycznie utkano tuniki — dla Aarona i dla jego synów.28Z bisioru sporządzono też zawój i wiązane nakrycia głowy. Ze skręconego bisioru sporządzono lniane spodnie.29Pas, artystycznie wyhaftowany, utkano ze skręconego bisioru, z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu — tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.30Potem sporządzono szczerozłoty diadem, oznakę poświęcenia. Widniał na niej napis wyryty jak na pieczęci: Poświęcony PANU.31Do diademu przywiązano sznur z fioletu, który pozwalał przymocować go do zawoju z jego przedniej strony. Uczyniono to tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
Odbiór robót
32W ten sposób zostały ukończone wszystkie prace nad przybytkiem namiotu zgromadzenia. Izraelici zrobili wszystko dokładnie tak, jak PAN polecił Mojżeszowi. (Wj 35,10)33Po wykonaniu prac przyniesiono przybytek do Mojżesza. Przyniesiono więc namiot i wszystkie jego przybory: haczyki, deski, poprzeczki, słupy i ich podstawy,34nakrycie ze skór baranich barwionych na czerwono, nakrycie ze skór garbowanych, osłaniających zasłonę,35skrzynię Świadectwa, jej drążki, pokrywę przebłagania,36stół ze wszystkimi jego przyborami, chleb obecności,37świecznik ze szczerego złota, jego lampy, lampy stawiane w rzędzie, resztę jego przyborów, oliwę do oświetlania,38złoty ołtarz, oliwę do namaszczania, wonne kadzidło, kotarę wejściową do namiotu,39ołtarz z brązu, jego brązową kratę, jego drążki i wszystkie jego przybory, kadź oraz jej podstawę,40osłony dziedzińca, jego słupy, ich podstawy, kotarę wejściową na dziedziniec, jej sznury i paliki. Przyniesiono też wszystkie przybory do służby w przybytku, czyli w namiocie spotkania,41to jest: haftowane szaty do służby w miejscu świętym, święte szaty dla kapłana Aarona i szaty dla jego synów do sprawowania posług kapłańskich.42Izraelici wykonali wszystkie prace dokładnie tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.43Gdy Mojżesz obejrzał całe to dzieło, wykonane dokładnie tak, jak polecił PAN, pobłogosławił wszystkich jego wykonawców.
Wyjścia 39
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Z fioletu zaś i z purpury, i ze szkarłatnego karmazynu sporządzili[1] haftowane szaty do służby w [miejscu] świętym; zrobili[2] też święte szaty dla Aarona, jak przykazał JHWH Mojżeszowi.2Zrobił[3] więc efod ze złota, z fioletu i z purpury, i ze szkarłatnego karmazynu, i ze skręconego bisioru.3I wyklepali złote blaszki, i pociął[4] je na nitki, aby wpleść je w środek fioletu, purpury i w środek szkarłatnego karmazynu, i w środek bisioru, dzieło znawcy.4Zrobili mu naramienniki przylegające do siebie na obu swych krańcach, połączone.5A przepaska jego efodu, która jest na nim, jako jego dzieło z niego, była ze złota, fioletu i purpury, i ze szkarłatnego karmazynu, i ze skręconego bisioru, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.6Obrobili też kamienie onyksowe, otoczone oprawami ze złota, ryte [niczym] pieczęć, z imionami synów Izraela,7i umieścił[5] je na naramiennikach efodu, kamienie pamięci dla synów Izraela, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.8Zrobił[6] też napierśnik, dzieło znawcy, jak przy wykonaniu efodu, ze złota, z fioletu i purpury, i ze szkarłatnego karmazynu, i ze skręconego bisioru.9Był kwadratowy, zrobili[7] go złożonym we dwoje, na piędź[8] długim i na piędź szerokim, złożonym we dwoje.[9]10I osadzili na nim cztery rzędy kamieni; rząd: rubin, topaz i szmaragd[10] był rzędem pierwszym.11A rzędem drugim: karbunkuł, szafir i beryl.[11]12I rzędem trzecim: opal, agat i ametyst.[12]13I rzędem czwartym: chryzolit, onyks i jaspis.[13] Osadzone były w oprawach ze złota.14A kamieni tych było, z imionami synów Izraela, dwanaście, według ich imion, ryte [niczym] pieczęć, każdy z jego imieniem, dla dwunastu plemion.15Zrobili też na napierśniku skręcone plecionki, jak przy robieniu sznura, ze szczerego złota.16Zrobili też dwie złote oprawy i dwa złote pierścienie, i przymocowali te dwa pierścienie do dwóch rogów napierśnika.17I włożyli te dwa złote sznury do dwóch pierścieni na końcach napierśnika.18A drugie końce obu sznurów przymocowali do dwóch opraw i przytwierdzili do naramienników efodu z jego przodu.19Zrobili też dwa złote pierścienie i umieścili [je] na dwóch rogach napierśnika, na jego brzegu, który jest naprzeciw od strony efodu.20Zrobili też [kolejne] dwa złote pierścienie i umieścili je na dwóch naramiennikach efodu od dołu z przedniej jego strony, tuż przy jego spojeniu, ponad przepaską efodu.21Następnie związali pierścienie napierśnika z pierścieniami efodu sznurem z fioletu, aby był nad przepaską efodu i aby napierśnik nie przesuwał się na efodzie, jak przykazał JHWH Mojżeszowi.[14]22Zrobili też płaszcz efodu, dzieło tkacza, cały z fioletu.23A otwór płaszcza [na głowę] w jego środku był jak otwór koszuli pod pancerz,[15] otwór miał obwódkę dookoła, aby się nie rozdarł.24A na dolnych brzegach płaszcza zrobili jabłuszka granatu z fioletu i purpury, i ze szkarłatnego karmazynu.[16]25Zrobili też dzwoneczki ze szczerego złota i umieścili te dzwoneczki pomiędzy jabłuszkami granatu dookoła na dolnych brzegach płaszcza, pomiędzy jabłuszkami granatu.26Dzwoneczek[17] i jabłuszko granatu, i [znów] dzwoneczek i jabłuszko granatu na dolnych brzegach płaszcza dookoła – do służby, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.27Zrobili też tuniki z bisioru, dzieło tkacza, dla Aarona i dla jego synów.28I zawój z bisioru, i wiązane nakrycia głowy[18] z bisioru, i lniane spodnie ze skręconego bisioru,29i pas ze skręconego bisioru i z fioletu, i z purpury, i ze szkarłatnego karmazynu, dzieło hafciarza, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.30Zrobili też diadem,[19] oznakę poświęcenia[20] ze szczerego złota, i wypisali na nim, pismem rytym [niczym] na pieczęci: Poświęcony JHWH.[21]31I przywiązali do niego sznur z fioletu, aby przytwierdzić [go] do zawoju z wierzchu, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.
Odbiór robót
32Tak zakończona została wszelka praca nad przybytkiem namiotu spotkania. Synowie Izraela zrobili wszystko dokładnie tak, jak JHWH przykazał Mojżeszowi – tak zrobili.33I przynieśli przybytek do Mojżesza, namiot i wszystkie jego przybory: jego haczyki, jego deski, jego poprzeczki, jego słupy i ich podstawy,34i nakrycie ze skór baranich barwionych na czerwono, i nakrycie ze skór garbowanych, i okrywającą zasłonę,35i skrzynię Świadectwa, i jej drążki, i pokrywę przebłagania,36stół ze wszystkimi jego przyborami i chleb oblicza;37świecznik ze szczerego [złota], jego lampy, lampy [stawiane] w rzędzie i wszystkie jego przybory, i oliwę do oświetlania,38i złoty ołtarz, i oliwę do namaszczania, i wonne kadzidło, i kotarę wejściową do namiotu,39i ołtarz miedziany, i jego miedzianą kratę, jego drążki i wszystkie jego przybory; kadź z jej podstawą,40osłony dziedzińca, jego słupy i jego podstawy, kotarę wejściową na dziedziniec, jej sznury i paliki oraz wszystkie przybory do służby w przybytku, w namiocie spotkania,41haftowane szaty do służby w [miejscu] świętym, święte szaty dla Aarona, kapłana, i szaty jego synów do kapłaństwa –42dokładnie jak przykazał JHWH Mojżeszowi, tak wykonali synowie Izraela wszelką pracę.43A gdy Mojżesz obejrzał całe to dzieło, a oto wykonali je tak, jak przykazał JHWH – dokładnie tak [je] wykonali – Mojżesz ich pobłogosławił.