Wyjścia 22

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Jeśli ktoś ukradnie bydlę lub owcę, zabije je lub sprzeda, to za bydlę musi oddać pięć podobnych zwierząt, a za owcę cztery zwierzęta podobnego rodzaju.2 Jeśli złodziej zostanie złapany w czasie włamania i pobity tak, że umrze, nie ponosi się winy za przelanie jego krwi.3 Jeśli jednak do pobicia doszło po wschodzie słońca, powstaje wina za przelanie krwi. Złodziej zapłaci odszkodowanie. Jeśli nic nie posiada, to za kradzież zostanie sprzedany.4 Jeśli ukradzioną rzecz znajdzie się u niego, czy to będzie wciąż żywe bydlę, osioł czy jagnię, złodziej zapłaci za nie podwójnie.5 Jeśli ktoś celowo wypuści swoje bydło na wypas na cudze pole lub do winnicy, albo wygoni je tak, że ono samo tam wejdzie, to właściciel bydła wynagrodzi za to tym, co ma najlepszego z własnego pola lub własnej winnicy.6 Jeśli ktoś spowoduje pożar, który spali żywopłot z cierni, a potem stóg, zboże na pniu albo pole, to sprawca pożaru zapłaci odszkodowanie.7 Jeśli ktoś powierzy bliźniemu pieniądze lub sprzęty do przechowania, a te zostaną ukradzione z domu powiernika, to jeśli złodziej zostanie wykryty, wynagrodzi to w dwójnasób.8 Jeśli jednak złodziej nie zostanie wykryty, pan domu stawi się przed Bogiem[1] dla stwierdzenia, że to nie on wyciągnął rękę po własność bliźniego.9 W każdej sprawie spornej dotyczącej sprzeniewierzenia, czy to bydlęcia, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, do której posiadania ktoś inny będzie się przyznawał, obie strony staną przed Bogiem. Ten, którego Bóg uzna winnym,[2] odpłaci bliźniemu podwójnie.10 Jeśli ktoś powierzy bliźniemu pod opiekę osła lub bydlę, owcę lub inne zwierzę, a ono w tym czasie padnie lub dozna innej szkody, albo zostanie uprowadzone tak, że nikt tego nie zauważy,11 to o tym, czy powiernik nie przywłaszczył sobie własności bliźniego, rozstrzygnie między oboma jego przysięga na PANA. Właściciel zwierzęcia uzna tę przysięgę i powiernik nie będzie zobowiązany do odszkodowania.12 Zapłaci je tylko wtedy, gdy okaże się, że ukradł.13 Jeśli natomiast powierzone mu zwierzę zostało rozszarpane, to przyniesie je i pokaże na dowód. To bowiem, co rozszarpane, nie podlega odszkodowaniu.14 Jeśli ktoś wynajął od bliźniego bydlę i w czasie najmu doznało ono szkody lub padło, a właściciela przy tym nie było, wynajmujący zobowiązany jest zapłacić odszkodowanie.15 Jeśli jednak właściciel zwierzęcia był przy tym, wynajmujący nie płaci. Był to najem, strata wchodzi w koszty najmu.16 Jeśli ktoś uwiedzie nie zaręczoną z nikim dziewicę i dojdzie między nimi do współżycia, to wniesie on opłatę ślubną i pojmie ją sobie za żonę.17 Jeśli jednak jej ojciec wyraźnie odmówi wydania jej za niego, to mimo to odważy on srebro i uiści opłatę ślubną za dziewicę.18 Czarownicy nie zostawisz przy życiu.19 Każdy, kto spółkuje ze zwierzęciem, musi ponieść śmierć.20 Kto składa ofiary bóstwom, a nie jedynie PANU, zostanie zgładzony.[3]21 Cudzoziemca nie będziesz gnębił ani uciskał, sami bowiem byliście cudzoziemcami w Egipcie.22 Nie będziesz gnębił[4] żadnej wdowy ani sieroty.23 Bo jeśli będziesz to czynił, a oni zaczną wołać do Mnie, na pewno wysłucham ich wołania.24 Wówczas zapłonie mój gniew i wybiję was mieczem — i wasze żony zostaną wdowami, a wasze dzieci sierotami.25 Jeśli pożyczysz pieniądze komuś z mojego ludu, mojemu ubogiemu przebywającemu u ciebie, nie postępuj z nim po lichwiarsku, nie nakładaj na niego odsetek.26 Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz swojego bliźniego, zwróć mu go przed zachodem słońca.27 To jego jedyne okrycie, płaszcz, którym okrywa swe ciało. Bez niego pod czym ma spać? Gdy będzie do Mnie wołał, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny.28 Nie bluźnij Bogu;[5] nie złorzecz też przywódcy swego ludu.29 Nie zwlekaj z oddaniem części zebranych zbóż, a także części oliwy i wina.[6] Pierworodnego spośród swoich synów oddasz Mnie.30 Podobnie uczynisz z twoim cielęciem i owcą — siedem dni będą przy swojej matce, ósmego zaś dnia oddasz je Mnie.31 Chcę, byście byli ludźmi Mnie poświęconymi, dlatego nie będziecie jedli mięsa zwierząt rozszarpanych na polach. Przeznaczycie je dla psów.[7]

Wyjścia 22

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Jeśli ktoś ukradnie bydlę lub owcę i zarżnie je lub sprzeda, pięcioma bydlętami zapłaci[1] za bydlę, a czterema owcami za owcę.2 Jeśli złodziej zostanie złapany przy włamaniu[2] i pobity tak, że umrze, nie ponosi się winy za przelanie jego krwi.3 Jeśli wzeszło nad nim słońce, jest wina za przelanie jego krwi.[3] Złodziej musi zapłacić. Jeśli nic nie ma, za swoją kradzież zostanie sprzedany.4 Jeśli w jego rękach została znaleziona[4] rzecz ukradziona, od bydlęcia po osła lub po jagnię [wciąż] żywe, zapłaci podwójnie.5 Jeśli ktoś spasie pole albo winnicę lub wygoni swoje bydło, tak że [samo zbłądzi i] będzie się pasło na cudzym polu,[5] to odpłaci tym, co najlepsze ze swojego pola i tym, co najlepsze ze swojej winnicy.6 Jeśli wyjdzie ogień i napotka ciernie,[6] a potem zostanie spalony stóg lub zboże na pniu albo pole, to ten, kto wywołał ogień, musi za to zapłacić.7 Jeśli ktoś powierzy bliźniemu srebro lub naczynia[7] do przechowania, a zostanie to ukradzione z domu tego człowieka, to jeśli złodziej zostanie wykryty, odda w dwójnasób.8 Jeśli zaś złodziej nie zostanie wykryty, pan domu stawi się[8] przed Bogiem,[9] [by rozstrzygnąć], czy nie wyciągnął swej ręki po dorobek[10] swego bliźniego.9 W każdej sprawie o sprzeniewierzenie, czy to bydlęcia, czy osła, czy jagnięcia, czy szaty, czy jakiejkolwiek zguby, o której [ktoś] stwierdzi, że to jest jego [własność],[11] przed Boga przyjdzie sprawa obu; ten, którego Bóg uzna winnym,[12] odpłaci swemu bliźniemu podwójnie.10 Jeśli ktoś da swemu bliźniemu do przypilnowania osła albo bydlę, albo owcę, albo inne zwierzę, a ono padnie lub zostanie okaleczone, lub uprowadzone, gdy nikt [tego] nie zauważył,11 to przysięga przed JHWH rozstrzygnie między obydwoma, czy [powiernik] nie wyciągnął swojej ręki po dorobek[13] swego bliźniego. Właściciel [zwierzęcia] to przyjmie i [powiernik] nie płaci.12 Lecz jeśli rzeczywiście ukradł, zapłaci właścicielowi [zwierzęcia].13 Jeśli zostało całkiem rozszarpane, to przyniesie je jako dowód; za to, co rozszarpane, nie płaci.14 Jeśli ktoś wynajął od bliźniego [bydlę], a ono zostało okaleczone lub padło, podczas gdy właściciela przy tym nie było, musi zapłacić.15 Jeśli jego właściciel był przy tym, [wynajmujący] nie płaci. Jeśli jest on wynajęty, wchodzi to w zapłatę [za wynajem].16 A jeśli ktoś uwiedzie dziewicę, która nie była zaręczona, i położy się z nią, to nabędzie ją sobie, za opłatą ślubną, za żonę.17 Jeśli [jednak] jej ojciec wyraźnie odmówi wydania jej za niego, to odważy srebro [i mimo to] uiści opłatę ślubną za dziewicę.18 Czarownicy nie zostawisz przy życiu.19 Każdy, kto spółkuje[14] ze zwierzęciem, musi ponieść śmierć.20 Kto składa ofiary bogom,[15] a nie jedynie JHWH,[16] zostanie zgładzony.[17]21 Przychodnia nie będziesz gnębił ani uciskał, bo byliście przychodniami w ziemi egipskiej.22 Nie będziesz upokarzał[18] żadnej wdowy ani sieroty.23 Bo gdybyś ich[19] bardzo upokarzał, tak że głośno zawołaliby do Mnie, na pewno wysłucham ich wołania24 i zapłonie mój gniew, i wybiję was mieczem – i wasze żony zostaną wdowami, a wasi synowie sierotami.25 Jeśli pożyczysz pieniądze mojemu ludowi, ubogiemu u ciebie, nie bądź dla niego jak lichwiarz, nie nakładaj na niego odsetek.[20]26 Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz swego bliźniego, zwróć mu go przed zachodem słońca,27 gdyż to jego jedyne okrycie, to płaszcz, [którym okrywa] skórę. W czym ma spać? Gdy będzie do Mnie wołał, wysłucham, bo Ja jestem miłosierny.28 Bogu nie bluźnij,[21] a księciu w swoim ludzie nie złorzecz. (Dz 23,5)29 Nie zwlekaj z oddaniem [części] ze zbiorów swoich zbóż i swojej tłoczni.[22] Pierworodnego spośród swoich synów oddasz Mnie.30 Podobnie uczynisz ze swoim bydlęciem [i] ze swoją owcą – siedem dni będą przy swojej matce, a w ósmym dniu oddasz je Mnie.31 Będziecie ludźmi Mnie poświęconymi, dlatego nie będziecie jedli mięsa [zwierzęcia] rozszarpanego na polu, rzucicie je psu.[23]