1Wąż natomiast był przebieglejszy niż wszystkie inne zwierzęta stworzone przez PANA Boga. Zapytał on kobietę: Czy rzeczywiście Bóg powiedział, że nie wolno wam jeść owoców z żadnego drzewa ogrodu?2Kobieta odpowiedziała: Możemy jeść owoce z drzew w ogrodzie.3Bóg zabronił nam jedynie jeść owoce z drzewa, które rośnie w środku ogrodu. Polecił: Nie jedzcie z niego ani go nie dotykajcie, abyście nie pomarli.4Wówczas wąż zapewnił kobietę: Na pewno nie pomrzecie.[1]5Bóg wie, że gdy tylko zjecie z tego drzewa, otworzą się wam oczy i staniecie się jak Bóg — poznacie dobro i zło.[2]6Kobieta przyjrzała się owocom. Wydały jej się warte spróbowania, wyglądały pięknie, a ponadto dzięki nim mogło się ziścić jej pragnienie poznania. Sięgnęła więc po owoc, zerwała i zjadła. Podała też mężowi, który z nią przebywał. On również zjadł.7Wówczas otworzyły się oczy im obojgu i zobaczyli — że są nadzy. Spletli więc figowe liście i sporządzili sobie z nich przepaski.8Wkrótce jednak usłyszeli PANA Boga. Przechadzał się On po ogrodzie w powiewie dnia.[3] Słysząc to, człowiek[4] ukrył się wraz z żoną przed PANEM Bogiem między drzewami ogrodu.9Jednak PAN, Bóg, zaczął wołać człowieka: Gdzie jesteś?10A on na to: Usłyszałem, że jesteś w ogrodzie, i przestraszyłem się, bo jestem nagi — dlatego ukryłem się!11Kto ci powiedział, że jesteś nagi? — zapytał Bóg. — Czy zjadłeś owoc z drzewa,[5] z którego zakazałem ci jeść?12Człowiek odparł: To kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną! Ona dała mi owoc z tego drzewa — i zjadłem.13PAN Bóg zwrócił się do kobiety: Cóż ty takiego zrobiłaś? Wąż mnie zwiódł — wyjaśniła — i zjadłam.14PAN Bóg zatem zwrócił się do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz szczególnie przeklęty wśród bydła i dzikich zwierząt. Będziesz pełzał na brzuchu i karmił się prochem przez resztę dni swego życia!15Wzbudzę też nieprzyjaźń między tobą i między kobietą, między twoim potomstwem i między jej potomstwem — ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę.16Natomiast do kobiety powiedział: Bądź pewna, że pomnożę twój trud i bóle rodzenia. W bólach będziesz rodziła dzieci, na mężu będziesz skupiać pragnienia[6] — a on będzie nad tobą panował.17W końcu zwrócił się do Adama: Ponieważ posłuchałeś swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz zdobywał pożywienie[7] i to po wszystkie dni swojego życia!18Będzie ci rodzić ciernie i osty, a pokarmem ci będą zbiory pól.19W pocie czoła będziesz jadł chleb, aż powrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty — bo jesteś prochem i obrócisz się w proch.20Potem człowiek nadał swej żonie imię Ewa, gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących.21PAN, Bóg, ubrał Adama i jego żonę w odzienie, które sporządził ze skór.22Potem PAN, Bóg, powiedział: Ponieważ człowiek stał się taki, jak jeden z Nas[8] — zna dobro i zło — to oby teraz nie wyciągnął ręki i nie zerwał owocu również z drzewa życia; oby nie zjadł i nie żył przez to na wieki!23Dlatego PAN, Bóg, usunął człowieka z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty.24Tak to właśnie go wygnał, a na wschód od ogrodu Eden ustawił cheruby z płomieniem wirującego miecza. Ich zadaniem było strzec drogi do drzewa życia.
Rodzaju 3
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1A wąż był przebieglejszy[1] niż wszystkie inne zwierzęta polne, które uczynił JHWH, Bóg. Powiedział on do kobiety: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie możecie jeść z żadnego[2] drzewa ogrodu? (Hbr 2,14; Ap 12,9; Ap 20,7)2Kobieta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew ogrodu spożywamy.[3]3To o owocu z drzewa,[4] które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie możecie z niego jeść ani nie możecie go dotykać, abyście nie pomarli.4Wówczas wąż powiedział do kobiety: Na pewno nie umrzecie.[5]5Ale Bóg wie, że w dniu, w którym z niego zjecie, otworzą się wam oczy i staniecie się jak Bóg, znający[6] dobro i zło.6Gdy kobieta zobaczyła, że drzewo jest dobre do jedzenia i że jest pożądliwością dla oczu, i [że] pociągające jest to drzewo dla roztropności,[7] wzięła z jego owocu i jadła. Podała też swemu mężowi, który z nią był – i jadł.[8] (2 Kor 11,3; 1 Tm 2,14; 1 J 2,16)7Wówczas otworzyły się oczy obojgu i uświadomili sobie, że są oni nadzy. Spletli więc liście figowe i sporządzili sobie przepaski.8I usłyszeli głos[9] JHWH, Boga, przechadzającego się po ogrodzie w wietrze dnia.[10] Wtedy ukrył się człowiek[11] i jego żona przed obliczem JHWH, Boga, pośród drzew ogrodu.9A JHWH, Bóg, zawołał do człowieka i zapytał go: Gdzie jesteś?10I odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie i przestraszyłem się, bo jestem nagi – i ukryłem się!11[Bóg] zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy[12] zjadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść?12A człowiek odpowiedział: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, ona dała mi z tego drzewa – i jadłem.[13]13Wtedy zwrócił się JHWH, Bóg, do kobiety: Co takiego zrobiłaś?[14] Kobieta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł[15] – i jadłam. (Mt 4,1; 2 Tes 2,9; Ap 12,9)14Wówczas JHWH, Bóg, powiedział do węża: Ponieważ to uczyniłeś, będziesz szczególnie[16] przeklęty[17] pośród wszelkiego bydła i wszelkich zwierząt polnych. Będziesz pełzał na brzuchu i będziesz jadł proch przez wszystkie dni swego życia!15I ustanowię nieprzyjaźń między tobą i między kobietą, między twoim nasieniem[18] i między nasieniem jej – ono zrani ci głowę, a ty zranisz[19] mu piętę.[20] (Mt 12,29; Mk 1,24; Łk 10,18; Rz 16,20; 1 Kor 15,24; Kol 2,15; Hbr 2,14; 1 J 3,8; Ap 12,9; Ap 12,17; Ap 20,2)16Do[21] kobiety powiedział: Mocno pomnożę twój trud i twą ciążę.[22] W bólu będziesz rodzić synów, ku swemu mężowi będziesz kierować swe pragnienie,[23] lecz on będzie nad tobą panował.[24]17A do Adama[25] powiedział: Ponieważ posłuchałeś głosu swojej żony i jadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz się z niej żywił,[26] po wszystkie dni swego życia! (Rz 8,22)18Ciernie i osty rodzić ci będzie, a spożywać będziesz ziele pól. (Hbr 6,8)19W pocie swego czoła będziesz jadł chleb, póki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty – bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.20I nadał człowiek[27] swojej żonie imię Ewa,[28] gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących.21I sporządził JHWH, Bóg, Adamowi i jego żonie odzienie ze skóry, i okrył ich.22Powiedział też JHWH, Bóg: Ponieważ człowiek stał się taki, jak jeden z nas,[29] przez poznanie tego, co dobre i złe,[30] to oby teraz nie wyciągnął swej ręki i nie wziął owocu również z drzewa życia i nie zjadł – i nie żył na wieki! (Ap 22,14)23I wygonił go JHWH, Bóg, z ogrodu w Edenie, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty.24Tak wypędził człowieka,[31] a na wschód[32] od ogrodu w Edenie umieścił cheruby[33] i płomień wirującego miecza,[34] aby strzec drogi do drzewa życia. (Hbr 10,19; Ap 2,7; Ap 22,2; Ap 22,14; Ap 22,19)