Psalm 95

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Chodźcie, zaśpiewajmy PANU! Wznieśmy okrzyk na cześć Opoki naszego zbawienia!2 Przyjdźmy przed Jego oblicze z wdzięcznością,[1] Wznieśmy do Niego głos w naszych pieśniach,3 Gdyż PAN jest Bogiem wielkim, Jest wielkim Królem, przewyższa wszystkich bogów.4 On trzyma w ręku głębie ziemi, Do Niego należą wierzchołki gór;5 Jego jest morze, bo On je uczynił, Jego ręce ukształtowały ląd.6 Podejdźcie! Pokłońmy się, oddajmy Mu hołd! Uklęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.7 Gdyż On jest naszym Bogiem, My — ludem z Jego pastwisk, Jesteśmy trzodą, której nie wypuszcza z rąk. Dziś, jeśli usłyszycie Jego głos,8 Nie znieczulajcie swoich serc jak w Meriba,[2] Lub jak w Massa, gdy byliście na pustyni9 I gdzie wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę — Doświadczali, choć widzieli moje dzieło.10 Przez czterdzieści lat brzydziłem się tym pokoleniem. Stwierdziłem, że to lud, który sercem trwa przy błędzie, Ludzie, którzy nie rozpoznali moich dróg.11 Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku.

Psalm 95

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Chodźcie, zaśpiewajmy JHWH![1] Wznieśmy okrzyk Skale naszego zbawienia!2 Przyjdźmy przed Jego oblicze z wdzięcznością,[2] Wznieśmy Mu głos w [naszych] pieśniach,3 Gdyż JHWH jest wielkim Bogiem I wielkim królem – ponad wszystkich bogów.4 W Jego ręku są głębie ziemi I Jego są wierzchy gór;5 Jego jest morze – On je uczynił, Jego ręce ukształtowały również suchy ląd.[3]6 Podejdźcie! Pokłońmy się. Oddajmy Mu hołd! Uklęknijmy przed JHWH, który nas uczynił.7 Gdyż On jest naszym Bogiem, A my ludem Jego pastwiska Oraz trzodą Jego ręki. Dziś, jeśli Jego głos usłyszycie,8 Nie znieczulajcie swego serca jak w Meriba,[4] Jak w Massa – w dniu [pobytu] na pustyni, (Hbr 3,7)9 Gdzie wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę, Doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieło.10 Przez czterdzieści lat czułem wstręt do tego pokolenia, Stwierdziłem: To lud, który błądzi sercem i nie zna moich dróg.11 Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego miejsca odpoczynku. (Hbr 3,12)